Κλείνουμε τα μάτια, παραδίνουμε το σώμα μας στην ασφαλή αγκαλιά του Μορφέα και το πνεύμα μας στην απατηλή ευτυχία των ονείρων. Βυθιζόμαστε σ' έναν κόσμο μυστηρίου, όπου όλα είναι απρόβλεπτα αλλά πιθανά. Σαλπάρουμε για ένα συναρπαστικό ταξίδι χωρίς λογική, απ' όπου με κινηματογραφική ταχύτητα περνάνε άγνωστα και αγαπημένα πρόσωπα, σκηνές δράσης, φόβοι και ελπίδες, αλλά και μηνύματα από το υπερφυσικό…
Κλειδιά που ξεκλειδώνουν το ασυνείδητο, τα μάτια της ψυχής που ανακαλύπτουν και προβάλλουν στην οθόνη του μυαλού μας, όσες σκέψεις, φοβίες και συναισθήματα κρατάμε κρυφά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Η γέφυρα που ενώνει το παρόν με το παρελθόν, τον μέσα κόσμο με τον έξω. 'Ενα όνειρο τρελλό, όνειρο απατηλό...
1 σχόλιο:
Μη, δεν είμαι εδώ, όνειρο ζω
και μη με ξυπνάτε τώρα
Μη, για ό,τι καλό ή ό,τι κακό
τα λέμε άλλη ώρα...
Μη, είμαι αλλού σ' άλλη τροχιά,
σ' άλλη γη, σ' άλλη χώρα
Μη, δεν είμαι εδώ, όνειρο ζω,
μη με ξυπνάτε τώρα...
Κι όταν ξυπνήσετε, προσγειωθείτε εδώ: http://users.otenet.gr/~louka/dreams.htm
Δημοσίευση σχολίου