Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

«Καποδίστριας» εδώ, γιατί όχι και "Καποδίστριας" εκεί;


Η κυβέρνηση προωθεί διοικητική μεταρρύθμιση με τελικό στόχο, όπως ισχυρίζεται, τη δημιουργία ενός νέου διοικητικού χάρτη της χώρας, με λιγότερους και ισχυρότερους αυτοδιοικητικούς οργανισμούς που θα έχουν τη δυνατότητα να εντάσσουν στα ευρωπαϊκά προγράμματα σημαντικά αναπτυξιακά έργα. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα προτάσεις:

  • οι δήμοι αναμένεται να μειωθούν δραστικά και συγκεκριμένα από 1.032 που είναι σήμερα, σε μόλις 400 έως 500 και να δημιουργηθούν στα τρία μεγάλα αστικά κέντρα μητροπολιτικές συνεργασίες,
  • οι νομαρχίες, από 54 που είναι σήμερα, σε 17 έως 20 με παράλληλη ισχυροποίηση του θεσμού, παίρνοντας αρμοδιότητες από την περιφέρεια,
  • οι 13 περιφέρειες ενδεχομένως να γίνουν 5 και στόχος είναι να παραμείνει η διαχείριση των ζητημάτων που αφορούν εθνικές επιλογές (σ.σ.: σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, σώματα ασφαλείας κ.ά.).

Ενδιαφέρουσα ακούγεται η πρόταση. Θα ήταν πιο ενδιαφέρον το ζήτημα αν παράλληλα γινόταν και ένας νέος Καποδιστρίας και στις εκλογικές περιφέρειες με την παράλληλη δραστική μείωση των βουλευτών. Αν σκεφτούμε πως η Ελλάδα με πληθυσμό 10.668.388 κατοίκους διαθέτει 300 βουλευτές, ε είναι πολλοί, πάρα πολλοί.
Με βάση την αναλογία πληθυσμού/βουλευτών που ισχύει στην Ελλάδα:

  • Το Βέλγιο των 10.354.388 κατ. θα έπρεπε να έχει 291 βουλευτές αλλά έχει μόλις 144,
  • Η Τουρκία των 69.660.559 κατ. θα έπρεπε να έχει 1.959 βουλευτές αλλά έχει μόλις 550,
  • Η Μ. Βρετανία των 59.553.800 κατ. θα έπρεπε να έχει 1.675 βουλευτές στην Βουλή Κοινοτήτων αλλά έχει μόλις 659,
  • Η Ρωσία των 143.420.309 κατ. θα έπρεπε να έχει 4.033 βουλευτές αλλά έχει μόνο 450,
  • Η Λαϊκή Δημοκρατίας της Κίνας με πληθυσμό 1.323.313.812 κατ. θα έπρεπε να έχει 37.212 βουλευτές ενώ έχει 2.987
  • και μόνο η Κύπρος των 780.133 κατ. θα έπρεπε να έχει 22 βουλευτές ενώ έχει 56 (είναι τυχαίο άραγε;)

Το θέμα ποιος θα εισηγηθεί κάτι τέτοιο –αν και βρήκα έναν στο διαδίκτυο, τον Στ. Ματζαπετάκη- και ποιος θα ψηφίσει αυτή την πρόταση. Θέλει …κότσια για να ψηφίσει κανείς τη …συρρίκνωση της δικής του οικογένειας.

Η SIEMENS εμπνέει...

Ανδρέας Πετρουλάκης


Ηλίας Μακρής


Βασίλης Παπαγεωργίου


Το Βιβλιάριο Ταμιευτηρίου μου...

...για κάθε SIEMENS ή άλλη εταιρεία -εγχώρια, πολυεθνική ή offshore- που ενδιεφέρεται να με συνδράμει, ενισχύσει, επιχορηγήσει, προσφέρει, δωρίσει ή λαδώσει.

Δικαιούχος: phlou...flis
Αρ. Λογ/σμού: 1955/1112195500006071980
ΙΒΑΝ
: GR126 0836 8695 8360 0005 6001 9999

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΣΕ
ΕΥΡΩ, ΜΑΡΚΑ, ΔΟΛΑΡΙΑ, ΓΙΕΝ, ΡΟΥΒΛΙΑ ή ΔΗNΑΡΙΑ


Και μετά ...την κάνω προς το απέραντο γαλάζιο

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Ακρίβεια! Ποια ακρίβεια; Δεν υπάρχει ακρίβεια...

Συλλαλητήρια κατά της ακρίβειας πραγματοποιήθηκαν χτες στην Ελλάδα, αλλά και στις τελευταίες μέρες σ’ όλη την Ευρώπη. Ένα αντίστοιχο συλλαλητήριο έγινε και στην πόλη μου με τη ...μη συμμετοχή κόσμου. Μπορεί όλος ο κόσμος να φωνάζει για την ακρίβεια και την εκτόξευση των τιμών παντού στην αγορά, ωστόσο στη χθεσινή συγκέντρωση, ήταν οι …ίδιοι και οι ίδιοι που βλέ­πουμε κάθε φορά στις συγκεντρώσεις. Τώρα γιατί δεν υπήρξε μαζική συμμε­τοχή, από τη στιγμή που μας “καίει” όλους το θέμα; Ίσως κάποιοι δεν θα ήθελαν να ταυτιστούν με τους διοργανωτές και την ιδεολογία αυτών; Καθόλου απίθα­νο. Είναι αυτοί που δε θέλουν να ...καπελώνονται. Τότε ίσως μια μαζικότερη προσπάθεια καταναλωτικών οργανώσεων και άλλων φορέων που είναι έξω και πέρα από κόμματα να έδινε την καλύτερη απάντηση. Ίσως η αδιαφορία; Το πιο πιθανό. Πάντως, την προηγούμενη Πέμπτη, 12 Ιουνίου 2008, πάνω από 2.500 διαδηλωτές-οπαδοί της ΑΕΛ συγκεντρώθηκαν στην πλατεία για να διακηρύξουν το αίτημά τους για άμεση έναρξη των διαδικασιών ανέγερσης του νέου γηπέδου της ομάδας τους. Τελικά, είναι οι καιροί δύσκολοι για μαζικές …κινητοποιήσεις, είναι το γιουρο-πρωτάθλημα στη μέση, είναι η ζέστη, είναι η αδιαφορία, είναι η απολιτικοποίηση της κοινωνίας…. Κανείς δε μπορεί να απαντήσει ή είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί απάντηση.


Φωτογραφία από τη μαζική διαδήλωση των οπαδών της ΑΕΛ

Μια άλλη άποψη για το θέμα της ακρίβειας είναι πως …δεν υπάρχει ακρίβεια, ειδικά στον τόπο μας. Αυτό που υπάρχει είναι απάτη, κλεψιά, ληστεία, πλιάτσικο, αισχροκέρδεια, κερδοσκοπία εκ μέρους των εταιρειών, των βιομηχανιών, των τραστ γενικότερα και κοροιδία αν όχι συγκάλυψη εκ μέρους των αρμόδιων φορέων και των κυβερνούντων. Και πώς στοιχειοθετείται αυτή η άποψή; Ακριβό προϊόν σημαίνει πως η πρώτη ύλη είναι ακριβή, άρα και πουλιέται ακριβά. Εδώ όμως στην Ελλάδα, η πρώτη ύλη αγοράζεται από τις βιομηχανίες φτηνά, οι έμποροι αγοράζουν από τους αγρότες τα προϊόντα φτηνά –σε εξευτελιστικές τιμές. Το προϊόν εισάγεται φτηνά. Αλλά στον έλληνα καταναλωτή πουλιέται πανάκριβα. Ε, αυτό αν δεν είναι ληστεία, τότε τι είναι;

Ρωτήθηκαν εκπρόσωποι της πολυεθνικής Lidl εδώ στην Ελλάδα, πώς είναι δυνατόν το ίδιο προϊόν Α της φίρμας σας να πουλιέται ακριβότερα στην Ελλάδα απ' ότι σε μια άλλη χώρα και η απάντησή ήταν πως εδώ δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός, άρα γιατί να πουλήσουμε φτηνότερα.

Και στο τέλος έρχεται καπάκι και η ΕΕ να συζητήσει για την ακρίβεια και αποφασίζει πως δεν μπορεί να λάβει συνολικά μέτρα αλλά παραπέμπει το θέμα στις κυβερνήσεις, να το αντιμετωπίσουν τοπικά. Λες και το πρόβλημα της ακρίβειας είναι τοπικό, κυβερνητικό (για την Ελλάδα ίσως αυτό να ισχύει).

Το παρακάτω σκίτσο είναι ...δανεισμένο από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ



ΥΓ. 'Οταν τελείωσα την παρούσα ανάρτηση, άκουσα από το ραδιόφωνο -που όπως είπαμε είναι μονίμως ανοικτό στην καλή ελληνική μουσική- ένα τραγούδι (μουσική/στίχοι) του Ακη Πάνου -απ' αυτά που δυστυχώς μείνανε στ' αζήτητα- με τίτλο "πές μου παππού", τους στίχους του οποίου αντιγράφω παρακάτω.
Πες μου Παππού
Πες μου παππού, πες μου παππού
Αυτός ο κόσμος πάει που
Και του δικού σου του σκοπού μάθε μου την αξία
Να σε συλλάβω δεν μπορώ μυαλό δεν έχω κοφτερό
Ήμουν κι έμεινα μωρό στην κυριολεξία

Πες μου γιαγιά, πες μου γιαγιά
Γιατί αν δεν έχουμε μαγιά ότι κι αν κάνουμε γιαγιά
Η ζύμη δεν φουσκώνει
Και πες μου σε παρακαλώ όταν τ' αλεύρι είναι καλό
Πως αβγαταίνει το κιλό και βγαίνουνε δυο τόνοι

Πες μου μπαμπά, πες μου μπαμπά
Τον κόσμο με τον αραμπά γιατί να τον ταράξεις
Τώρα δεν πιάνεται μπαμπά πετάει τρέχει κολυμπά
Μ' ένα λαχάνιασμα μπαμπά στις σκέψεις και στις πράξεις

Πες μου μαμά, πες μου μαμά
Γιατί όταν πάω σινεμά
Ενώ αλλάζω σινεμά το έργο δεν αλλάζει
Κι έρχεται ο άγριος μαμά για νταηλίκι ψήνει τον ήρεμο μαμά
Τον τρώει κι ησυχάζει

Πέστε μου όλοι σας καλέ
Πως κάνουνε στο κυριλέ τα πάντα οι μεγάλοι
Και τα στραβόμοιρα καλέ τα κρύβουν σε Γεντί-Κουλέ
Έτσι και κάψουν ναργιλέ και στρώσουνε κεφάλι
Θα καθαρίσουν τη ζωή και τούτη κι όποια άλλη


Τελικό συμπέρασμα; Παραμένουν αναπάντητα τα καίρια και διαχρονικά ερωτήματα που έθεσε ο Ακης Πάνου στο παραπάνω τραγούδι του. Μέχρι τότε το πολιτιοικονομικοινωνικό σύστημα θα βρίσκεται σε συνεχή κρίση.


:-) Καλό σας απόγευμα.

34 χρόνια μετά….

Το αντιγράφω από την κυπριακή εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Kηδεία

Αύριο Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008 και ώρα 5.30 μ.μ.
κηδεύουμε από τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα
στη Μακεδονίτισσα τον πολυαγαπημένο μας αδελφό



ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ (ΛΑΚΗ) ΣΟΛΩΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
(από την Κερύνεια)

που έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά των Τούρκων εισβολέων
το 1974 και έκτοτε αγνοείτο η τύχη του και που τα οστά του
βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Τριμίθι και η ταυτότητά του
εξακριβώθηκε με τη μέθοδο DNA.
Καλούμε όσους τιμούν τη μνήμη του όπως παραστούν στην εξόδιο
ακολουθία την οποία θα τελέσει ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης
Κυρηνείας κ. Παύλος. Επικήδειο λόγο θα εκφωνήσει η
Δήμαρχος Κερύνειας κ. Μαρία Ιωάννου.
Την κηδεία έχει αναλάβει ο Δήμος Κερύνειας.
Τεθλιμμένα αδέλφια:
Ήβη και Φιλής Γιάγκου, Ανδρέας-Παρασκευή Χριστοδούλου
Τα ανήψια (σ.σ. ξαδέλφια) και λοιποί συγγενείς
Εισφορές: Ταμείο Κοινωνικής Πρόνοιας Δήμου Κερύνειας
Φιλόπτωχο Ίδρυμα Αγίου Φανουρίου (Λεμεσός)


Πέθανε-σκοτώθηκε τον Ιούλιο 1974 - Κηδεύεται τον Ιούνιο 2008

1619, μαγικός-μακάβριος αριθμός. Ο αρχικός συνολικός αριθμός των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας, εξαιτίας της τουρκικής εισβολής στο νησί, τον Ιούλιο του 1974. Έκτoτε ο αριθμός αυτός …μικραίνει. Αιτία, η ανακάλυψη τάφων –κυρίως ομαδικών- και η ταυτοποίηση με τη μέθοδο του DNA.
Για την ιστορία αναφέρω πως, σε εκταφές που διενεργήθηκαν κατά το έτος 2000, 48 άτομα -που υπήρχαν στον κατάλογο των αγνοουμένων- έχουν εντοπιστεί με την μέθοδο του DNA. Κατά το έτος 2007 άλλα 39 πρόσωπα εντοπίζονται και ταυτοποιούνται με τη μέθοδο του DNA. Ως εκ τούτου, ο σημερινός αριθμός των αγνοουμένων είναι τώρα 1532. Τα 87 πρόσωπα που εντοπίστηκαν δεν θεωρούνται πλέον ότι λείπουν, αλλά αντίθετα, ως ήρωες του πολέμου. Ενώ, απ’ ό,τι παρατήρησα στην επίσημη ιστοσελίδα των αγνοουμένων, υπάρχει αναφορά για εντοπισμό-ταυτοποίηση μέχρι το έτος 2007 (περισσότερα ΕΔΩ. Η σελίδα σε μετάφραση, ΕΔΩ)


Πολλά έχουν γραφεί για τους έλληνες αγνοούμενους, ελλαδίτες και ελληνοκύπριους –γιατί υπάρχουν και τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι . Ότι κάποιοι μεταφέρθηκαν στα βάθη της Τουρκίας και …ξεχάστηκαν στις τουρκικές φυλακές, κάποιοι άλλοι χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα σε χημικά εργαστήρια της Τουρκίας (περισσότερα ΕΔΩ), ή σκοτώθηκαν και …παραχώθηκαν σε ομαδικούς τάφους. Το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταδίκασε την Τουρκία για σωρεία και κατ’ εξακολούθηση παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι εκείνα κατά της ζωής και κατά της ανθρώπινης συμπεριφοράς, για φόνους και βασανισμούς στην Κύπρο και για τους αγνοούμενους.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, αυτοί οι άνθρωποι αγνοούνται. Γνωρίζω πως μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί κι άλλα πρόσωπα και παραδόθηκαν τα οστά τους στους οικείους τους για ταφή. Τον ακριβή αριθμό δε γνωρίζω, ούτε έχει σημασία, φαντάζομαι. Η ουσία είναι μία: ακόμη και σήμερα κάποιοι αγωνιούν, κάποιοι ψάχνουν, κάποιοι κηδεύουν και κάποιοι θρηνούν. 34 χρόνια μετά

ΥΓ. Ο Λάκης, ήταν γείτονάς μου στην Κερύνεια, 5-6 χρόνια μεγαλύτερός μου. Αναρωτιέμαι, πόσοι τον θυμόμασταν μέχρι σήμερα που διαβάσαμε την είδηση αυτή; Αυτόν και τόσους άλλους...

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα 2008 με χατ-τρικ στα γήπεδα της ...Ιρλανδία

Το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα 2008 διεξάγεται στο Σάλτσμπουργκ, αλλά ένα σπουδαιότατο γκολ μπήκε στην …Ιρλανδία. Αναφέρομαι στο …ματς ανάμεσα στους «Ευρωπαϊκούς λαούς Vs Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις» το οποίο ξεκίνησε πριν …μερικά χρόνια στην Ολλανδία με σκορ 1-0, συνεχίστηκε στη Γαλλία με σκορ 2-0 και τώρα στην Ιρλανδία το σκορ έγινε 3-0. Στην αναμέτρηση των λαών της Ευρώπης με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, έχουμε το «χατ-τρικ». Το «τρία στα τρία».
Όπως καταλαβαίνετε είμαι κι εγώ σε κλίμα ποδοσφαιρικό, και αναφέρομαι με ποδοσφαιρικούς όρους στην εξέλιξη που είχε το δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για την περίφημη «συνταγματική συνθήκη της Λισσαβόνας». Τα δυο πρώτα δημοψήφισμα –αγώνες- σε Ολλανδία και Γαλλία είπαν όχι στο «ευρωσύνταγμα». Οπότε οι ηγεσίες αναδιπλώθηκαν και κατέληξαν στην «Συνθήκη της Λισσαβόνας». Αλλά και πάλιν, οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί …έβαλαν αυτογκόλ. Στα …γήπεδα της Ιρλανδίας. Εκεί που πίστευαν πως είχαν το αποτέλεσμα στο «τσεπάκι» τους. Και ο αγώνας κατά πως φαίνεται, δεν έληξε. Θα υπάρξουν κι άλλα ημίχρονα. Οι λαοί αντεπίτεθενται. Μία τέτοια εξέλιξη μάλλον φοβήθηκε και ο Σημίτης και αντέδρασε με αποτέλεσμα να πάρει την …κόκκινη κάρτα!
Γιατί όμως οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι «αντιευρωπαϊστές», είναι αντίθετοι στην ιδέα της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»; Ομολογώ πως, αν γινόταν δημοψήφισμα σήμερα θα ψήφιζα κι εγώ ΟΧΙ. Και τούτο όχι επειδή είμαι αντιευρωπαϊστής, αλλά διότι δεν ανέχομαι την διαμόρφωση αποφάσεων που αφορούν στο αύριο των παιδιών μου, μέσα από «λειτουργίες» που παράγει μια γραφειοκρατική μηχανή, υπακούοντας στα «λόμπι» πολυεθνικών εταιριών και που ουσιαστικά λειτουργεί εναντίον των λαών, χωρίς κανένα έλεγχο από τους λαούς της Ευρώπης. Έχω πολλούς ενδοιασμούς αν τελικά αναφερόμαστε σε μία Ευρώπη των λαών ή σε μία Ευρώπη των εταιρειών, των βιομηχάνων, των λόμπι και των τραστ. Όσο δεν αλλάζουμε προπονητή –έναν κυριολεκτικά Ευρωπαίο πολίτη-, και προπονητικό τιμ –είπαμε πως θα δω …ποδοσφαιρικά την υπόθεση «Ευρώπη»- τόσο οι γραφειοκράτες-τεχνοκράτες θα είναι πάνω από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιοτελικά ποιος είναι ο ρόλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, ακόμη δεν κατάλαβα· μήπως λειτουργεί ... συμβουλευτικά;- τόσο οι λαοί, θα …σκοράρουν βάζοντας στο περιθώριο τα «συντάγματα» που κατασκευάζονται με …ευρωπαϊκή ισχύ για να υπηρετούν την αμερικανική πολιτική.
'Αντε, κι άλλα τέτοια σκορ και προσοχή, γερά στην άμυνα και με κόντρα επίθεση θα τους ...πάρουμε τα σώβρακα.

Το δικαίωμα στη συμπλήρωση ή αύξηση του εισοδήματος


Καθόλα έντιμοι αστυνομικοί εργάζονται –εκτός ωραρίου- και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως φύλακες σε εταιρείες φύλαξης και προστασίας, για να συμπληρώσουν το πενιχρό τους εισόδημα.
Καθηγητές δημόσιων σχολείων, εκτός ωραρίου και με την άδεια της οικείας υπηρεσίας, προσφέρουν τις γνώσεις τους απασχολούμενοι σε άλλους δημόσιους φορείς και προγράμματα -ΠΔΣ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, ΚΕΚ κ.ά.- για να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Καθόλα έντιμοι εφοριακοί, προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημά τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε επαγγελματίες, τηρώντας -άτυπα- τα λογιστικά βιβλία τους.
Γιατροί που υπηρετούν σε Δημόσια νοσοκομεία και δημόσια ιατρεία, διατηρούν καθόλου νόμιμα και ιδιωτικά ιατρεία, προσφέροντας τις υπηρεσίες στους ασθενείς-πελάτες τους, για να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Εργαζόμενοι στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, συμπληρώνουν τα εισοδήματά τους, από καθόλα νόμιμες πηγές, όπως ενοίκια, μερίσματα, μετοχές, αγοραπωλησίες κ.ά.
Δημοσιογράφοι οι οποίοι εργάζονται σε εφημερίδες, προσφέρουν ταυτόχρονα τις υπηρεσίες τους εργαζόμενο σε ραδιόφωνα ή τηλεοράσεις και άλλα έντυπα μέσα, για να συμπληρώσουν ή αυξήσουν το εισόδημά τους (και αντίστροφα).
Υπάλληλοι-τεχνίτες (ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί κ.ά.) οι οποίοι εργάζονται σε δημοτικές ή δημόσιες υπηρεσίες, εκτός ωραρίου -πολλές φορές και εντός- εργάζονται αναλαμβάνοντας ιδιωτικές δουλειές.
Καθόλα έντιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, εκτός ωραρίου προσφέρουν τις εξειδικευμένες υπηρεσίες τους σε άλλους δημόσιους φορείς –ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΚΕΚ κ.ά.- με άδεια της υπηρεσίας τους, προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Εργαζόμενοι πάσης φύσεως, παράλληλα με την εργασία τους εξασκούν και το επάγγελμα του αγρότη, συμπληρώνοντας το εισόδημά τους.
Καθηγητές δημόσιων σχολείων, εκτός ωραρίου και υπηρεσίας, προσφέρουν τις γνώσεις τους σε μαθητές, κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα, προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.

Αφορμή γι’ αυτή την ανάρτηση πήρα από ένα δημοσίευμα από τη Μυτιλήνη με τίτλο «ΑΝΕ(ξε)ΛΕΓΚΤΗ ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ» και με πρωταγωνιστές, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης με ειδικότητα... τα ιδιαίτερα μαθήματα, όπου είχαμε και παρεμβάσεις της υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (πρώην ΣΔΟΕ). (Όλο το δημοσίευμα ΕΔΩ).

Θα μπορούσα ίσως να αναφέρω κι άλλες περιπτώσεις εργαζόμενων οι οποίοι εργάζονται παράλληλα ή προσφέρουν τις υπηρεσίες και τις γνώσεις τους, προκειμένου να συμπληρώσουν ή να αυξήσουν το εισόδημά τους, με νόμιμο ή μη νόμιμο τρόπο (φορολογικά), με άδεια ή χωρίς άδεια της υπηρεσίας τους. Το θέμα που θέλω να θίξω δεν είναι αυτό, της παράλληλης εργασίας, αλλά του ηθικού μέρους της πράξης –και δε μένω στη νομιμότητα της. Δικαιούνται να το πράξουν ή όχι; Και αν όχι, πώς μπορεί κανείς να συμπληρώσει ένα εισόδημα το οποίο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν είναι αρκετό για να επιβιώσει. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν θα έπρεπε να υπάρχει κανενός είδους κώλυμα, εφόσον και φορολογικά είναι εντάξει. Πρόβλημα τεράστιο και ηθικό θα ήταν αν «παρείχαν» αυτές τις υπηρεσίες , εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους ή την υπηρεσία τους. Και νομίζω πως αυτό που γράφω και εννοώ είναι απολύτως σαφές. Οι περιπτώσεις ανηθικότητας είναι καταδικαστέες, αξιόποινες και αξίζουν της αυστηρής εφαρμογής των νόμων. Χωρίς συζήτηση και χωρίς εκπτώσεις. Όπως για παράδειγμα και η περίπτωση των καθηγητών-ιδιαιτεράδων οι οποίοι …εκβιάζουν μαθητές και γονείς. Και να θυμήσω πως ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν παντού.

ΥΓ. Και πως να αναφερθούμε και στη γενιά των 700€ οι οποίοι εκτων πραγμάτων είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε περισσότερες εργασίες προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

Πατέρα ...ξεκουράσου

Η Ημέρα του Πατέρα είναι μια …καινούρια γιορτή που …εγκαινιάστηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα για να …συμπληρώσει την Ημέρα της Μητέρας. Δε γνωρίζω αν καθιερώθηκε μετά από απαίτηση και μαζικές εκδηλώσεις-διαδηλώσεις των απανταχού της υφηλίου πατεράδων –ή χαϊδευτικά μπαμπάδων- ή την …επέβαλαν οι ανθοπώλες και καταστηματάρχες αναμνηστικών δώρων, αλλά σας πληροφορώ πως την ημέρα της Ημέρας, ούτε δέχτηκα κανένα ευχητήριο τηλεφώνημα, αλλ’ ούτε και έκανα. Πέρασε σαν μια συνηθισμένη μέρα και απλώς ο Μίστερ Γκούουγκλης μου το υπενθύμισε. Έτσι, με μια μικρή καθυστέρηση, αναρτώ αυτή την αφιέρωση στον πατέρα μου, -γεια σου ρε πατέρα και ...πατέρα, κάτσε φρόνιμα- αλλά και σ' όλους τους πατεράδες, τους πατερούληδες, τους μπαμπάδες και χαζομπαμπάδες με την ευχή να είναι καλά, να έχουν υγεία για να μπορούν να βοηθούν τα παιδιά τους στον αιώνα των αιώνων. (Οκ, Chris and George, δεν αναφέρομαι σε σας…).

Αρκετοί στίχοι γράφτηκαν και για τον Πατέρα, όπως οι παρακάτω (από τους ΗΜΙΣΚΟΥΜΠΡΙΑ):

Ξεφυσούσα πάνω κάτω έξω από το μαιευτήρι
το στομάχι μου στριφτοπιτα σωστό μαρτιρι !
Μέχρι να ρθει η νοσοκόμα μου χε φύγει το κακό
και λέει κύριε το παιδί σας είναι θηλυκό.
Ήσουν το ποιο όμορφο κορίτσι του πλανήτη
αφού είχες του μπαμπά σου το πιγούνι και τι μύτη
την πρώτη σου λεξούλα την θυμάμαι σαν και χτε
λύγισες την γλώσσα και μου είπες "doctor dre".
...

ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑΑΑΑ
Ναι μωρό μου ο μπαμπά σου θα ναι πάντα εδώ για σένα
και όλα αυτά που λεν τα γνωστά και τετριμμένα .
Σε λίγο θα μου φέρνεις σορό αρσενικούς !
Θα φέρεις κάνα ραπερ ή μόνο λαϊκούς?
...

Και εγώ θα σ αγαπάω ότι και να γίνει
τώρα πέσε το ευρώ γιατί ταπί έχω μείνει
ΜΠΑΜΠΑ ΜΠΑΜΠΑ ΧΑΖΟΜΠΑΜΠΑ!

(όλοι οι στίχοι ΕΔΩ)

'Αλλοι μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από γνωστούς και μεγάλους καλλιτέχνες.



Πολλοί τον είπανε και ...χαζομπαμπά -για την ...τρέλα ή την ...ανικανότητα που κουβαλάει (ΕΔΩ, στην προπάθειά του να αλλάξει πάνες)- ενώ ειδικά μπλογκς (ΕΔΩ) έχουν δημιουργηθεί για χάριν του.
Ένα είναι σίγουρο και κόντρα στην Ειδική και Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Albert Einstein· όλοι μας, σε τούτο τον κόσμο, ΜΙΑ μάνα έχουμε, αλλά πατεράδες ….ΠΟΛΛΟΥΣ!

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Θερινό …μαύρο; 'Οχι, δε θα πάρω...


Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια, κατσαρά μαύρα μαλλιά
άσπρο πρόσωπο σαν κρίνος και στο μάγουλο ελιά
Τέτοια ομορφιά ποτές μου αχ! τσαχπίνα μου γλυκιά
δεν την έχω απαντήσει εις ετούτο το ντουνιά
Μαυρομάτα μου για 'σένα εκατάντησα τρελός
Θα πεθάνω δεν αντέχω έχω γίνει φθισικός
Πόνους έχω εγώ κρυμμένους μες στα φύλλα της καρδιάς
με τα μάγκικά σου μάτια όταν φως μου με κοιτάς

Βαμβακάρης

Μαύρα μπλουζάκια, μαύρα πουκάμισα, μαύρα μίνι, μαύρες φούστες, μαύρα φορέματα, μαύρα μαγιώ, μαύρη μαυρίλα πλάκωσε …μες’ στο κατακαλόκαιρο. Είμαστε καλά; Μα τι ρωτάω; Φυσικά όχι. Και τότε γιατί το μαύρο είναι το …αγαπημένο θερινό χρώμα; Μα φυσικά λόγω μόδας αλλά κυρίως λόγω άγνοιας.
Ας μελετήσουμε το θέμα φυσικά, δηλ. από πλευράς …φυσικής.

1) Το μαύρο είναι το χρώμα των αντικειμένων που δεν αντανακλούν φως σε κανένα σημείο του ορατού φάσματος.

2) Ο συνδυασμός των τριών βασικών χρωμάτων -τα τρία βασικά χρώματα στο CMY είναι: Γαλάζιο (Cyan) – Μοβ (Magenta) – Κίτρινο (Yellow)- δίνει το μαύρο χρώμα (πλήρης απορρόφηση των ακτινοβολιών). Μαύρο χρώμα επίσης προκύπτει από το συνδυασμό
· Μαύρο: Γαλάζιο + Μοβ(Magenta) + Κίτρινο
· Μαύρο: Γαλάζιο + Κόκκινο
· Μαύρο: Μοβ(Magenta) + Πράσινο
· Μαύρο: Κίτρινο + Μπλε

3) Ο όρος μέλαν σώμα στη φυσική, περιγράφει ένα ιδανικό σώμα το οποίο απορροφά όλο το φως που προσπίπτει πάνω του (και κατ' επέκταση, όλη την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία). Αυτό σημαίνει ότι ένα τέτοιο σώμα δεν αντανακλά καθόλου φως (ή άλλης μορφής ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία) ούτε αφήνει το φως να το διαπεράσει και για αυτές του τις ιδιότητες ονομάζεται μέλαν σώμα. Με άλλα λόγια, ένα κιβώτιο μέλαν σώμα, απορροφά την ακτινοβολία και την εγκλωβίζει στο εσωτερικό του

.


Με την παραπάνω ...επιστημονική ανάλυση, τί λέτε, θα ξαναπροτιμήσετε τα μαύρα το καλοκαίρι; Απάντηση: φυσικά όχι, εκτός αν θέλετε ν' αυξήσετε τη θερμοκρασία του σώματός σας έτι περισσότερο (ας πούμε, αν είστε …κρυόκωλος). Και με τις χήρες και τους χήρους, τι γίνεται; Μα νομίζω πως πουθενά εις τας Γραφάς δεν αναφέρεται πως το μαύρο είναι το χρώμα του πένθους. Αντίθετα, για μερικές κουλτούρες, το λευκό είναι το χρώμα του θανάτου και του πένθους. Και με τους ιερωμένους και τα μαύρα ράσα τι γίνεται; Α, εδώ, σηκώνω ψηλά τα χέρια. Μάλλον θα πρέπει να ρωτήσουμε τους ίδιους;.

Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει...

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως μετά την εμφάνιση των «ελεύθερων» ΜΜΕ, υπάρχει μια προσπάθεια να παρουσιάζεται στους έλληνες μια …Ελλάδα που τα πρωινά …χοροπηδά με τσιφτετέλια μεσ’ στην τρελή χαρά, τα μεσημέρια κάαααθεται στον καναπέ και …κουτσομπολεύει και τα βράδια βγαίνει στα …παράθυρα και …συζητά, φωνασκεί, κλαίει και οδύρεται, καταριέται και χαίρεται. Μια ...Ελλάδα που αντιπολιτεύεται τον εαυτό της, βάζει …αυτογκόλ, καίγεται και …κουνιέται, ανασυντάσσεται και …επανιδρύεται και τούμπαλιν. Μια ...Ελλάδα που, καμιά φορά κερδίζει και κανένα ευρω-πρωτάθλημα, παίρνει και κανένα χρυσό μετάλλιο –εφόσον δεν βρεθεί ντοπαρισμένη, βραβεύεται σε κάποιο βλαχο-γιουρω-πανηγύρι.
Ε λοιπόν, η πραγματική Ελλάδα δεν είναι αυτή. Υπάρχει μια Ελλάδα που δεν την εμφανίζουν τα ΜΜΕ, που μάχεται, ιδρώνει και εργάζεται, αξιώνεται και βραβεύεται διεθνώς. Αυτή την Ελλάδα την βλέπουν οι ξένοι, αυτήν την Ελλάδα αναγνωρίζουν και αυτήν την Ελλάδα σέβονται. Την άλλη …Ελλάδα την θέλουν κάποιοι ...άλλοι.


ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, απονεμήθηκαν τα «Επιστημονικά Βραβεία» του Ιδρύματος Μποδοσάκη -δεν μ' ενδιαφέρει ποιος ήταν και τι έκανε ο Μποδοσάκης, στα βραβεία αναφέρομαι-, σε πέντε Έλληνες πρωταγωνιστές της επιστήμης, κάτω των 40 ετών. Ο Μιχάλης Κ. Δαφέρμος, Reader Tμήματος Καθαρών Μαθηματικών και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, για τον τομέα των Θετικών Επιστημών. Ο Γιώργος Α. Κοντοπίδης, επίκουρος καθηγητής Τμήματος Κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για τον τομέα του Βιοϊατρικών Επιστημών, κλάδος της στοχευμένης ανάπτυξης φαρμακευτικών ουσιών. Ο Νίκος Κ. Παραγυιός, καθηγητής Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στην Ecole Centrale de Paris στον κλάδο των Θεωριών, Μεθόδων και Τεχνικών, Βιοϊατρικών Εφαρμογών της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών. Η κ. Ελένη Θ. Τζαβάρα, Senior Research Scientist στο Ινστιτούτο Inserm στο Παρίσι για τον τομέα των Βιοϊατρικών Επιστημών, κλάδος της Στοχευμένης Ανάπτυξης Φαρμακευτικών Ουσιών, για νευροψυχοφαρμακολογία. Ο Γεώργιος-Μάριος Αγγελέτος καθηγητής στο ΜΙΤ, με Master’s στην ΑΣΟΕΕ. Θεωρείται ένας από τους πλέον διακεκριμένους μακροοικονομολόγους της γενιάς του. Είναι ο μόνος Έλληνας που έχει διατελέσει καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του ΜΙΤ που με τρεις νομπελίστες δυναμικό του, μοιράζεται με το Χάρβαρντ την κορυφή των οικονομικών παγκοσμίως.
Τέσσερις νέοι και μία κυρία, αν και τόσο νέοι, έχουν ήδη εξασφαλίσει ακαδημαϊκή καριέρα στα Πανεπιστήμια που σπούδασαν για τα μεταπτυχιακά τους και διακρίθηκαν.
Περισσότερα ΕΔΩ.

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΕΛΛΗΝΑ


Ο Δρ Αγγελος Μπλέτσας, ερευνητής του Α.Π.Θ., τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Guglielmo Marconi στις Ασύρματες Επικοινωνίες για το έτος 2008 της διεθνούς Ενωσης Ηλεκτρολόγων/Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Η εργασία του, που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Kyung Hee της Κορέας και το ΜΙΤ των ΗΠΑ, ξεκίνησε το 2001 στο ΜΙΤ, συνεχίστηκε στα εργαστήρια ερευνών της Mitsubishi Electric και τελικά στο Εργαστήριο Ραδιοεπικοινωνιών του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ. Εφτά χρόνια, σε δύο ηπείρους, δεκάδες χιλιάδες ώρες εργασίας στα τριάντα τρία του χρόνια πέτυχε διεθνές βραβείο. Τι άλλο νάκανε;
Αλήθεια, σε ποιο κανάλι θα τον δούμε;

Η ΑΘΗΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ


Η Αθήνα θεωρείται μητροπολιτικό κέντρο. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αυτό πιστεύουν πολλοί ευρωπαίοι, μεταξύ αυτών και εργαζόμενοι σε πολυεθνική εταιρεία φαρμάκων που συνατήθηκαν σε meeting, απ’ όλη την Ευρώπη! Αναλύοντας τα στοιχεία ένα προς ένα, τελικά κατέληξαν ότι τα πράγματα είναι όντως κάπως έτσι! Είναι κέντρο σίγουρα για τα Βαλκάνια (που πλέον σιγά-σιγά μπαίνουν στην ΕΕ). Είναι κέντρο για την επικοινωνία με τα αραβικά κράτη και ανερχόμενη δύναμη και για την Ασία. Ενεργειακός κόμβος, εμπορικός κόμβος λόγω λιμανιού Πειραιά, οικονομικός για την ευρύτερη περιφέρεια. Για τα πολιτιστικά και τα λοιπά δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα, τα έχουμε κληρονομήσει από τους αρχαίους ημών...
Περισσότερα ΕΔΩ.

Ελλάδα λοιπόν δεν είναι αυτή του Σάκη, του Μάκη και του Λάκη. Ελλάδα δεν είναι αυτή της Καλομοίρας, του je’taim και της ντόπας. Ελλάδα δεν είναι αυτή των ΤράγκοΚακαουνάκηδοΑυτιάδων, των τηλεπαιχνιδιών και ριάλιτι.

Στη βιομηχανική περίοδο πηγή ζωής και ευημερίας θεωρούνταν το εργοστάσιο. Στη μεταβιομηχανική περίοδο πηγή ζωής, γνώσης και ευημερίας θεωρείται το πανεπιστήμιο. Ας το καταλάβουν κάποιοι, επιτέλους.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Ενδεικτικά αλλά ...δηκτικά, Νο 1

ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. το ...ΘΕΡΙΝΟ

Κατακαλόκαιρο θα τρέχουμε –όσοι τρέχουμε τέλος πάντων- για να δηλώσουμε-τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητές μας με το Κτηματολόγιο. Οι ειδικοί είπαν, πως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, η πολιτεία θα ’πρεπε να επισπεύσει τις διαδικασίες κατάρτισης κτηματολογίου πρωτίστως στις πυρόπληκτες περιοχές, εκεί που αναμένεται να γίνει... όργιο καταπατήσεων. Αντί, λοιπόν, να προηγηθούν οι «ευαίσθητες» περιοχές, βλέπουμε την πολιτεία να δίνει προτεραιότητα στο Λεκανοπέδιο και σε κάποιες άλλες περιοχές.
Οι ειδικοί και πάλιν ...περίσσεψαν. Οι αρμόδιοι ...ξέρουν, έχουν γνώμη και γνώσιν. Ο αφελής ρωτώ: Δηλαδή το σκέφτηκαν καλά. Δηλαδή το υπουργείο το μελέτησε το θέμα να μας ταλαιπωρήσει με θερινές ουρές και θερινά τρεχάματα; Μήπως να τ’ αφήσουμε για το φθινόπωρο; Γιατί είναι στη μέση και τα μπάνια του λαού!

ΘΥΜΑΤΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΩΝ και ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ


Θα προσλαμβάνονται, αποφάσισε ο Π. Παυλόπουλος, στο Δημόσιο τα άμεσα συγγενικά πρόσωπα των παιδιών που χάθηκαν στο Πέταλο του Μαλιακού, καθώς και αυτά που τραυματίστηκαν σοβαρά και νοσηλεύτηκαν σε μονάδα εντατικής. Το δε δικαίωμα διορισμού μεταβιβάζεται σε γονέα ή αδελφή ή αδελφό εφόσον ο μαθητής δεν επιθυμεί να διοριστεί ο ίδιος.
Για να μελετήσουμε την απόφαση. Τα παιδιά, πρώτα τα σκότωσαν σε «ελληνικό δρόμο» και τώρα τα …διορίζουν στο ελληνικό δημόσιο. Άρα το ελληνικό δημόσιο αποδέχεται την ευθύνη του! Σε καλό δρόμο! Αλλά πάλι, με αυτό τον τρόπο …αποζημιώνεται η οικογένεια και ….επαναφέρονται τα παιδιά στη ζωή; Ας το δεχτούμε. Και τα άλλα που τραυματίστηκαν και δεν νοσηλευτήκαν σε μονάδα εντατικής; Πώς να τα χαρακτηρίσουμε; Τυχερά –που επέζησαν αλλά δεν νοσηλεύτηκαν σε εντατική- και άτυχα –που δεν διορίζονται; Καλά, δεν ντρεπόσαστε κε Παυλόπουλε; Δηλαδή, από τώρα και πέρα, όταν εμπλεκόμαστε σε δυστύχημα και επιβιώνουμε, να παρακαλάμε να νοσηλευτούμε σε μονάδα εντατικής κ.κ. του Υπ. Εσωτερικών;

ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ή ΧΥΤΑ ή ....

Άλλη μία εισαγγελική παρέμβαση για αποκλεισμούς χωματερών και ΧΥΤΑ -αυτόν της Μαυροράχης στη Θεσσαλονίκη και της χωματερής Ταγαράδων- επειδή παραμένει αποκλεισμένος από κατοίκους των γύρω περιοχών. Σίγουρα θα έχουν το δίκιο τους οι κάτοικοι των γύρω περιοχών να αποδέχονται τα σκουπίδια που ανήκουν σε άλλες περιοχές. Είναι εκείνη η λογική να πετάμε τα δικά μας σκουπίδια στην αυλή του άλλου, φτάνει να μην είναι στη δική μας. Κάποτε δεν πρέπει να λήξει αυτό το θέμα; Και αν δεν μπορεί κάθε δήμος να βρει τρόπο διάθεσης των δικών του σκουπιδιών, ας αναλάβει η κεντρική εξουσία. Το μπαλάκι το πετάνε δεξιά αριστερά που στο τέλος έχει χαθεί. Και φτου απ’ την αρχή. Και να πούμε πως δεν υπάρχει τρόπος διαχείρισης σκουπιδιών; Σε άλλα κράτη τον βρήκαν και μάλιστα μέσα στον αστικό ιστό. Δεν πάμε να τους ρωτήσουμε;


ΛΟΓΟΤΥΠΟ το ΥΠΕΠΘ; ΛΟΓΟΤΥΠΟ και η ΕΡΤ

«…αποτελούν αφηρημένη έκφραση των συναισθημάτων της έκπληξης, της αγάπης, του χιούμορ, της προσμονής, της ηρεμίας και της χαράς…». Μα τι λέω; ‘Η μάλλον δεν τα λέω εγώ αλλά οι κρατικοί αρμόδιοι της κρατικής τηλεόρασης. Και σε τι αναφέρονται; Μα στα καινούργια λογότυπα. 1.200.000 ευρώ στοίχησαν. Και μας τα πήρε μία βρετανική εταιρεία, θυγατρική του BBC –αυτό με βάζει σε υποψίες, πάντα αντιμετώπιζα τους Εγγλέζους καχύποπτα- για να φτιάξει ένα λογότυπο της ΕΤ-1, ένα της ΝΕΤ, ένα της ΕΤ-3 και δύο θεματικά λογότυπα για τις ειδήσεις και τις αθλητικές εκπομπές. Τζάμπα πράμα... Μα «...χρειάστηκαν οχτώ μήνες δουλειάς, έρευνες αγοράς και ποιοτικές έρευνες...» διευκρίνισε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ. Τί μας λες καλέ; Θα πρέπει να κουράστηκαν πολύ τα εγγλεζάκια!
Μα καλά, τι πάθανε αυτοί εκεί στην κρατική ραδιοτηλεόραση; Κόβουνε αξιολογότατες εκπομπές γιατί «…έκλεισαν τον κύκλο τους…», δαπανούν αρκετά εκατομμύρια για το …βαλκανικής έμπνευσης γιουρο-πανηγύρι της ΚακιάΜαςΜοίρας, ξοδεύουν με χουβαρντοσύνη για καινούρια λογότυπα… Και άντε, η ΕΡΤ δεν έχει γραφίστες και σπεσιαλίστες στα κομπιούτερ, δεν έχει Έλληνες ιδιώτες αντίστοιχους; Χρωστάμε κάτι στο BBC και δεν το γνωρίζουμε; Μήπως περισσεύει το χρήμα άφθονο εκεί στην Αγία Παρασκευή;
Νέο λογότυπο ετοίμασε και το ΥΠΕΠΘ (αν θέλετε να δείτε το
Βίντεο από την εκδήλωση για την παρουσίαση του νέου λογότυπου του ΥΠΕΠΘ, πατήστε ΕΔΩ). Δε γνωρίζω πόσο κόστισε. Αν μάθω θα σας το πω. Λέτε αυτό τελικά να εννοούσαν όταν έλεγαν να …επανασυστήσουν το κράτος;

Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Το κράτος μέριμνα ή το κράτος μεριμνά;

Διάλογος σεισμοπαθών



Ως απειλή ακούστηκε η δήλωση του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός θα κάνει για τους σεισμόπληκτους ό,τι έκανε και για τους πυρόπληκτους. Με λίγα λόγια, θα μοιράσει ένα τριχίλιαρο και... «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Γιατί σχεδόν ένα χρόνο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλεία, οι πληγέντες δεν έχουν δεχτεί καμία άλλη βοήθεια για να φτιάξουν τη ζωή τους και να μείνουν στον τόπο τους, ενώ τίποτα απολύτως δεν έχει γίνει για την αποκατάσταση των δασών.
Τότε τους ξεγέλασε και τα κατάφερε. Τώρα;

Μονόλογος μη σεισμοπαθούς



ΥΓ. Τα σκίτσα είναι του Κώστα Γρηγοριάδη, από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Και τα γαϊδούρια θέλουν το ... διαβατήριό τους!


Γαιδαράκο μου τα 'μαθες τα νέα; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε κανονισμό βάσει του οποίου εσείς τα ιπποειδή (άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια) στην ΕΕ θα έχετε διαβατήριο και θα φέρετε υποδερμικό μικροτσίπ, όπως οι κατοικίδιοι σκύλοι. Το νέο σύστημα αναμένεται να ισχύσει από την 1η Ιουλίου 2009. (Προλαβαίνεις μέχρι τότε να ετοιμαστείς; Θα βγεις και φωτογραφία.)
Σύμφωνα με το νέο σύστημα, σε κάθε ζώο, σαν και σένα, θα αντιστοιχεί ένας μοναδικός αριθμός ο οποίος θα εκδίδεται κατά τη γέννησή σου (εγώ να δεις πόσους τέτοιους αριθμούς έχω) και θα αποθηκεύεται τόσο σε μια κεντρική βάση δεδομένων όσο και σε τσιπ που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα σου. (Μη φοβάσαι, ανώδυνο θα είναι. Εσύ που είσαι και σκληρόπετσος.)
Το διαβατήριο απαιτείται όχι μόνον για λόγους της δικιάς σου υγείας (ξέρεις, για το ΙΚΑ, χτύπα ξύλο), αλλά και για λόγους δημόσιας υγείας, επειδή εμείς οι άνθρωποι, καμιά φορά, τρεφόμαστε κι από σας.

Προφητική λοιπόν η σχετική διαφήμιση του τζόκερ στην οποίαν η υπάλληλος στο αεροδρόμιο ρωτάει έκπληκτη αν …πετάει ο γάιδαρος με το αεροπλάνο. Δηλαδή εμείς τα ...γαιδούρια νάχουμε διαβατήριο και τα πραγματικά γαιδούρια να το στερούνται; Αυτή την ...αδικία έρχεται να αποκαταστήσει η Ε.Επιτροπή!

ΥΓ. Μήπως να προτείνουμε αυτό το μικροτσίπ να εμφυτεύεται και για τους ανθρώπους, για να μην τρέχουμε κάθε τόσο για έκδοση ή ανανέωση διαβατηρίου!

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Οι σταθερές ...αξίες

Κάποια πράγματα στη ζωή μας, θεωρούνται Σταθερές Αξίες, όπως υποστηρίζει παρακάτω ο Ηλίας Μακρής.


Και δε χρειάζεται εισαγγελέας να διερευνήσει το θέμα για τη διαλεύκανση της υπόθεσης... Ούτε η Βουλή των 300 να αποφανθεί για το ...λευκό και αστραφτερό της υπόθεσης. Στη συνείδηση του λαού έχει καταγραφεί ως άλλη μία συναλλαγή. 'Οχι ό,τι αυτό ...κόφτει τους Μητσοτάκηδες...

ΥΓ. Για τους Μητσοτάκηδες έχω βρει κάτι ακόμη (από τα παλιά)...

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Αιωνία σου η μνήμη …Περιβάλλον. Ζήτω το …περιβάλλον

Επίγραμμα

Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,
εις όποιο θέλει μέρος.

Με χρονική καθυστέρηση, τελώ μνημόσυνο για το Περιβάλλον και …γιορτάζω την Ημέρα Κατά του …περιβάλλοντος.

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του …περιβάλλοντος...

…του αντίστοιχου «Υπουργείου Κατά του Περιβάλλοντος».
…του περιβάλλοντος των αντίστοιχων Υπουργών που προΐστανται κατά του Περιβάλλοντος.
…του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού που δεν ελέγχει τους αρμόδιους Υπουργούς κατά του Περιβάλλοντος.
…του περιβάλλοντος των Τοπικών Αρχόντων που ασελγούν στο τοπικό Περιβάλλον.
…του περιβάλλοντος των βιομηχάνων και των βιομηχανιών που ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους περιβάλλον, αδιαφορώντας για το Περιβάλλον.
του περιβάλλοντος όλων των κυβερνήσεων που αδιαφορούν για το παγκόσμιο Περιβάλλον.
του περιβάλλοντος του οικογενειακού μου και του δικού σου και του δικού του που τόοοοσο πολύ νοιαζόμαστε για το περιβάλλον γύρω μας, αλλά αδιαφορούμε για το Περιβάλλον όλων.

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για το Περιβάλλον...

που καθημερινά πεθαίνει –για την ακρίβεια το πεθαίνουμε
που καθημερινά βιάζεται –για την ακρίβεια το βιάζουμε

Η αλήθεια είναι πως …Ημέρα έχουμε, για να γιορτάζουμε. Περιβάλλον δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν έχουμε! (περισσότερα ΕΔΩ)

Τι με καίει κι αν είσαι γκέι – Μέρος 2ο και τελευταίο

Πώς θα ένοιωθες, πώς θα αντιδούσες αν ο γιος σου ή η κόρη σου ήταν γκέι;
Το 1ο βήμα έγινε: όλοι «εκφράζονται» ελεύθερα και στη διαφορετική –γι άλλους- συμπεριφορά.
Το 2ο βήμα έγινε:
Αποδοχή από την κοινωνία, ελεύθερη συμβίωση, «παραδοχή» της διαφορετικότητας.
Το 3ο βήμα έγινε: γάμος ή Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης με την παρουσία μαρτύρων (αλήθεια τα συμπεθέρια συμ-παρίστανται;)
Το 4ο βήμα ποιο θα είναι; Μήπως η «τεκνοποίηση» μέσω υιοθεσιών; Α μπα δε το νομίζω. Γιατί; Διάβασε παρακάτω...

Ο Πολιτικός Γάμος, τι απόγινε; Υφίσταται; Οκάδες μελάνια χύθηκαν για να τον υπερασπιστούν, περισσότερα των …αντιφρονούντων. Υπερίσχυσαν οι πρώτοι. Αλλά μήπως ακόμη και σήμερα (και αύριο και μεθαύριο και πάντα) το όνειρο κάθε κοριτσιού –και κάθε μαμάς- δεν είναι να φορέσει το νυφικό; Τελικά ο πολιτικός γάμος…χρησιμοποιείται μόνο –ή κυρίως- σε …καταστάσεις έκτακτης ανάγκης (όπως μοριοδότηση, επίδομα συζύγου, διορισμός, συνυπηρέτηση κ.ά.) και προτιμάται ο θρησκευτικός;
Το θέμα των γκει-γάμων μάλλον είναι και αυτό μία πολύχρωμη …φούσκα. Κι εμείς εδώ έχουμε την τάση να …φουσκώνουμε περισσότερο τις φούσκες. Για να δείχνουμε περισσότερο ...προοδευτικοί. Και αν σκάσει στα μούτρα μας (περίπτωση χρηματιστηρίου) καταριόμαστε τους άλλους. Κι αν σκάσει στα μούτρα των άλλων, τότε «…εγώ δε σας τα ‘λεγα;».

Μία κρίσιμη ερώτηση: Πώς θα νοιώθαμε και πώς θα αντιδρούσαμε αν ο δικός μας γιος ερχόταν μίαν ωραίαν πρωίαν και μας έλεγε «μαμά, μπαμπά, να σας γνωρίσω τον …Μήτσο, το αγόρι μου»; (ή κάτι ανάλογο με την κορούλα μας).
Ο «προοδευτικός» μου εαυτός θάλεγε «μα βεβαίως και θα το αποδεχθώ. Εξάλλου ελεύθερη και αυτόνομη προσωπικότητα είναι και θα σεβαστώ τις επιλογές του. Και θα του συμπαρασταθώ και θα το στηρίξω».
Ο «συντηρητικός» εαυτός θάλεγε: «μακάρι να άνοιγε η γης να με καταπιεί. Δε θέλω να τον ξέρω και δε θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου. Θα μετακομίσω σε άλλη πόλη για να γλυτώσω την …κοινωνική κατακραυγή».
Εσείς πώς θα απαντούσατε. Με ποιον …εαυτό σας θα συντασσόσασταν; Θέλω απαντήσεις ντόπρες, ειλικρινείς. Όχι υπεκφυγές! Ας είμαστε ειλικρινείς· γεγονός είναι ότι υπάρχουμε με όλους και με τους «διαφορετικούς». Όμως, συνυπάρχουμε; Όταν …συμβαίνουν στους άλλους –και μακριά από μας- συνήθως είμαστε από αδιάφοροι, έως ανεκτικοί και πολλάκις υποστηρικτικοί. Όταν όμως συμβαίνουν -ή πρόκειται να συμβούν- σε μας, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε, να ανεχόμαστε, να συμπαριστάμεθα; ΄Η μήπως κλαίμε και οδυρόμεθα;
Τελικά, καθόλου δεν με καίει αν ο ...άλλος είναι γκέι. Αν όμως ο άλλος είναι ο ...δικός μου;;;;


ΥΓ.1 Βρέθηκα ψες, σε μια συζήτηση πατεράδων με παιδιά που φοιτούν σε σχολεία, τους οποίους απασχόλησαν τα εξής ερωτήματα-διλήμματα, που αφορούσαν τα παιδιά:
α) Θα στέλλατε ποτέ το παιδί σας σε σχολείο στο οποίο το 50% και πάνω φοιτούν παιδιά από την Αλβανία;
β) Αν η γειτονιά στην οποία ζούσατε χρόοονια, σιγά σιγά «εκπορθίζονταν» από ξένους-αλλοδαπούς, θα συνεχίζατε να παραμένετε εκεί ή θα ψάχνατε κάπου αλλού;
γ) Αν το παιδί σας έκανε παρέα με παιδιά αλλοδαπών-αλβανών, θα το αποτρέπατε ή θα το επικροτούσατε;
δ) Αν το ενήλικο πια παιδί σας σας έλεγε πως γνώρισε κοπέλα με προγόνους Αλβανούς, πώς θα αντιδρούσατε;
Η συζήτηση είχε έντονους προβληματισμούς, ακόμη και διαξιφισμούς. Ομολογώ πως καταναλώθηκε αρκετή …μπύρα. Η κατάληξη, σχεδόν ομόφωνη, ήταν πως δύσκολα θα αποδεχόμασταν τις νέες καταστάσεις. Η ελληνική κοινωνία είναι πολύυυ συντηρητική, όσον αφορά τα του οίκου μας, αλλά
δημοκρατική-προοδευτική όταν αφορά τους άλλους


ΥΓ.2 Θάθελα να σας παραπέμψω σ’ ένα δημοσίευμα του Γ. Καπλάνι (ΕΔΩ)στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, τον Μάιο του 2002, με τίτλο «Ο ρατσισμός του οίκτου και η δεύτερη γενιά». Πραγματεύεται με τον ρατσισμό, ακούγεται άσχετο με την παρούσα ανάρτηση, εμένα μ' άρεσε, μπορεί και σε σας. 'Ισως θα βρείτε ενδιαφέροντα στοιχεία.
Το συγκεκριμένο κείμενο δόθηκε από τους φιλολόγους του λυκείου μου σε μαθητές της Β’ τάξης, στα πλαίσια της εξέτασης του μαθήματος Νεοελληνική Γλώσσα, για να το …διαπραγματευτούν.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

Συνάνθρωποι μου με διαφορετικότητες και "διαφορετικότητες" – Με αφορμή το γάμο γκέι

Παρατήρησα σε αρκετά blogs τα οποία παρακολουθώ ή και διαβάζω, μια τάση …υπεράσπισης του δικαιώματος της διαφορετικότητας -αλλά μόνον ως προς τη σεξουαλική προτίμηση- των ατόμων τους οποίους ονομάζουμε γκέι (οι λέξεις με τις τελίτσες μπορεί να εκφράζουν ή και όχι υπονοούμενο·ανάλογα με τον αναγνώστη). Σκέφτηκα να γράψω κι εγώ την άποψή μου όχι για τους γκέι ή για τους γάμους των γκέι -όχι, δεν …παρασύρομαι οπωσδήποτε και πάντοτε από την επικαιρότητα- αλλά γενικότερα για την ύπαρξη της όποιας διαφορετικότητας ή «διαφορετικότητας» σε όλους τους τομείς. Και δηλώνω ευθαρσώς πως δε θα είμαι …προσεκτικός στις λέξεις μου για να -ή να μην- παρεξηγηθώ ως ρατσιστής ή όχι, συντηρητικός ή όχι. Θα είμαι ...διαφορετικός. 'Ισως.
Η ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας είναι ένα γεγονός -ανέκαθεν και ειδικά στην αρχαία Ελλάδα ήταν γεγονός, ίσως με άλλη μορφή και άλλο νόημα. Είναι μία διαφορετικότητα -που αφορά στη σεξουαλική προτίμηση των ανθρώπων- ανάμεσα στις τόσες διαφορετικότητες, και θα πρέπει να την αποδεχτούμε. Ήδη έχει ξεκινήσει μια …προσπάθεια -καιρό τώρα- να παρουσιάζεται αυτή η διαφορετικότητα, να «επιβάλλεται» ίσως, μέσα από ελληνικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και επιθεωρήσεις. Φυσικά και στον παλαιότερο ελληνικό κινηματογράφο υπήρχαν αντρικοί ρόλοι που αφορούσαν σε ομοφυλόφιλους, αλλά έχω την εντύπωση πως ήταν περιστασιακοί οι ρόλοι και απλώς προσέθεταν …χιούμορ. Στα σημερινή τηλεόραση, η αριθμητική υπεροχή των ρόλων ομοφυλοφίλων είναι εντονότερη. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει …έξαρση της ομοφυλοφιλίας; Δε το νομίζω. Απλώς σήμερα υπάρχει -και ευτυχώς- η ελευθερία της έκφρασης που δίνει το δικαίωμα στον καθένα να …παρουσιάζεται «γυμνός», χωρίς φόβο ή αιδώ. Και δικαίωμα είναι του σεναριογράφου να γράψει και αυτούς του ρόλους, ή του παραγωγού να τους προωθήσει.. Αλλά γιατί μόνον αυτούς; (Και τώρα θα μετατραπώ σε …συνήγορο του διαβόλου). Διαφορετικότητα δεν είναι και η νεκροφιλία, η παιδοφιλία –και δεν αναφέρομαι σ΄ αυτούς που μεταχειρίζονται σεξουαλικά και βιάζουν τα παιδιά, αλλά στους άλλους που η διαστροφή τους, τους κάνει να διακινούν φωτογραφίες παιδιών, ακόμη και βρεφών; Έχουν κι αυτοί …δικαιώματα ...έκφρασης; Ποιος τους τα δίνει και ποιος τους τα αφαιρεί; (κι άλλες πολλές τέτοιες διαστροφές και (μπιμπ)λαγνείες, ων ουκ έστιν αριθμός).
Διαφορετικότητα δεν αποτελούν άραγε και οι ασθενείς χρήστες ουσιών, ακόμα ακόμα και οι εθισμένοι καπνιστές, ή οι ασθενείς(!!) που λέγονται κλεπτομανείς (θα θυμάστε την σύζυγο εγγλέζου υπουργού, αν θυμάμαι καλά, που συνελήφθη ως κλεπτομανής). Αυτούς θα πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε …ιδιαιτέρως, θα πρέπει να τους …αποδεχθούμε ή θα πρέπει να τους συλλαμβάνουμε και να τους διαπομπεύουμε; Τι θα πρέπει να κάνουμε γι αυτή την περίπτωση διαφορετικότητας στη συμπεριφορά; Να δούμε και λίγο τι πρέπει να κάνουμε και πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε στους κλέφτες και στους ληστές, στους τζογαδόρους –ασθένεια νομίζω την ονομάζουν οι ειδικοί-, τους αλκοολικούς (σημείωση: δεν τους κατηγοριοποιώ, δεν είμαι ειδικός γι αυτό, πρόχειρα θυμάμαι και τους αναφέρω). Είναι ξεχωριστές διαφορετικότητες κι αυτές. Και δε νομίζω πως οι κατά συρροή κλέφτες, μετά την αποφυλάκισή τους, σταματούν αυτή τους τη δραστηριότητα και επιδίδονται σε άλλες. Θυμάμαι πως λάτρευα μικρός το «διαφορετικό» λαϊκό ήρωα Ρομπέν των Δασών. Και χειροκρότησα την πράξη των παιδιών με διαφορετικότητα -αναρχικοί των Εξαρχείων- οι οποίοι μοίρασαν τα λάφυρά τους –από την εισβολή στο σουπερμάρκετ- σε λαϊκή Αγορά. Παιδιά με διαφορετικότητα είχαν καταλάβει προ μηνός το εγκαταλελειμμένο και στοιχειωμένο ιδιόκτητο κτίριο του ΙΚΑ και έτσι ανάγκασαν τη Διοίκηση νε ξεκινήσει εργασίες ανοικοδόμησής του, οι οποίες ....κωλοβαρούσαν 3 χρόνια τώρα.
Ένορκος όντας στο Δικαστήριο παρακολουθούσα την απολογία του κατηγορούμενου για κλοπές και ληστείες, ο οποίος ομολογούσε στο εμβρόντητο δικαστήριο πως «…αυτή τη δουλειά έμαθα, αυτή κάνω και αυτή θα κάνω. Δε σκοτώνω, δε βιάζω, δε κτυπώ. Απλά κλέβω…». Διαφορετικότητα στη συμπεριφορά δεν είναι και αυτή; Πως θα έπρεπε να τον κρίνει το δικαστήριο. Ως …διαφορετικό ή ως παραβάτη;
Πρόσφατα παρακολούθησα την ταινία με τους ομοφυλόφιλους γκέι καουμπόιδες και όταν αυτή έφτασε λίγο πριν το τέλος της, δεν είχα καταλάβει τι ακριβώς προσπαθούσε να μου πει η ταινία. Ίσως θα μου πείτε πως η ταινία κάτι έλεγε κι εσύ δεν το κατάλαβες. Το αποδέχομαι. Θα θυμάστε επίσης το «φεστιβάλ» και τις πορείες ομοφυλοφίλων και …συναφών επαγγελμάτων που γίνεται κατά καιρούς σε κάποιες πόλεις του πλανήτη μας. Μη μου πείτε πως μόνο θυμηδία δεν σας προκαλούν με τις προκλητικές εμφανίσεις τους· δε θα σας πιστέψω (ενδεχομένως αυτό να επιδιώκουν, δεν τους κρίνω). Και επειδή λατρεύω τη Λέσβο και την έχω επισκεφθεί για τις διακοπές μου πάμπολλες φορές, όσοι κολυμπήσατε στα δροσερά νερά της Σκάλας Ερεσού, ίσως παρατηρήσατε τα πολλά αλλά διακριτικά ζευγάρια ομοφυλοφίλων λεσβίων γυναικών. Δεν προκαλούν, δεν επιδιώκουν τα βλέμματα, ζουν και απολαμβάνουν τη διαφορετικότητά τους διακριτικά. Και ...αντιπετωπίζονται φυσιολογικά.


Εν κατακλείδι
. Δε με ενοχλεί η ύπαρξη διαφορετικών ή «διαφορετικών» ανθρώπων σε όλες τις εκφάνσεις. Η φύση προάγει την διαφορετικότητα. Με γεια τους με χαρά τους. Με ενοχλεί το μονοσήμαντο της προβολής, της στήριξης και υποστήριξης τους. Επιλέγω αυτούς ή τους άλλους και στηρίζω το δικαίωμα της ελευθερίας τους. Αυτό το θεωρώ λάθος, αντιδημοκρατικό και ακραίως ρατσιστικό. Με προσβάλλει σαν συνάνθρωπό τους και γι αυτό διαμαρτύρομαι.

ΥΓ. Ενώ είχα πάρει απόφαση να μικρύνω τα κείμενά μου, ε καμιά φορά ξεφεύγω. Αν έδινα πανελλήνιες σίγουρα θα με έκοβαν στην έκθεση λόγω παραβίασης του ανώτατου ορίου λέξεων. Εσείς, δείξτε κατανόηση στο …μακρόσυρτο του κειμένου.

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...