Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Όνειρα θερινής νυχτός;

Πρώτα θα κάνω δήθεν αδιάφορα ...έτσι



θα κάνω τάχα κι ...έτσι



μετά θα κάνω ...έτσι



μετά ...έτσι



ύστερα ...έτσι



κι ...έτσι



μετά θα το ...καρφώσω



και στο τέλος θα ρίξω κι ένα ...χορό

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Το AIDS είναι εδώ και παραμονεύει


"Ανησυχητική εικόνα και φέτος για το AIDS", τίτλος σε καθημερινή εφημερίδα
Τελευταία ασχολούμαστε καθημερινά με τον ιό των χοίρων ή του Μεξικού ή Η1Ν1, με το πόσα σχολεία ή τμήματα σχολείων έκλεισαν, με το πόσοι εμβολιάστηκαν, με το πόσοι νόσησαν ή πέθαναν. Στα διαλείμματα ασχολούμαστε και λίγο με την ανάδειξη αρχηγού στη ΝΔ και αν έχουμε καιρό και με τον κο Προβόπουλο και τις απαισιόδοξες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία αλλά και δυσβάστακτες προτάσεις-προτροπές του. Έτσι, δε μας μένει χρόνος να σκεφτούμε και το ...AIDS, τώρα που πλησιάζει και η παγκόσμια ημέρα του.

«Δεν έχει ‘παλιώσει’ το AIDS. Συνεχίζουν να μολύνονται και να πεθαίνουν άνθρωποι από τον ιό. Έστω και αργά, είναι ώρα για δράση». Αυτό τόνισε με αφορμή την 1η Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS, διευθυντής του Α΄ Παθολογικού Τμήματος του «Γ. Γεννηματάς» κ. Παναγιώτης Γαργαλιάνος - Κακολύρης, που περιέγραψε για άλλη μία χρονιά μια ανησυχητική εικόνα της χώρας μας σε σχέση με τη νόσο.
Όπως είπε, στην Ελλάδα ο αριθμός των μολυνθέντων από τον ιό προσεγγίζει τις 9.000, ενώ και φέτος ο αριθμός των νέων μολύνσεων θα κυμανθεί στα ίδια υψηλά επίπεδα με τα περυσινά, όταν δηλώθηκαν περί τις 620 νέες μολύνσεις. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκαν τα περιστατικά των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων –και κυρίως της σύφιλης– ακόμα και στους ασθενείς με AIDS, γεγονός που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν ούτε οι ίδιοι οι ασθενείς μέσα προφύλαξης κατά την σεξουαλική πράξη. Παράλληλα, αυξάνονται οι ασθενείς με AIDS που διαγιγνώσκονται σε προχωρημένα στάδια της νόσου.

Μα τι στο καλό πάθαμε αδέλφιααααααα; Αποφασίσαμε να αυτοκτονήσουμε και ψάχνουμε ...έξυπνους, μακροχρόνιους και ...αποτελεσματικούς τρόπους; Βαλθήκαμε να κυνηγάμε τον ιό HIV (αυτόν που προκαλεί το AIDS) –γιατί στην πραγματικότητα εμείς πάμε και τον συναντάμε, δεν είναι αυτός που έρχεται να μας βρει. Αφήνουμε να μας κυνηγάει εδώ και αρκετό καιρό ο ιός Η1Ν1 –γιατί εμείς προβληματιζόμαστε αν θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε πάνοπλοι ή με «γυμνά» χέρια. Τρέχουμε τυφλοί και ...βαρήκοοι πίσω από τις εξαρτήσεις –είτε λέγονται νικοτίνη, είτε αλκοόλ, είτε ναρκωτικά. Παραδίδουμε τα άψυχα κορμιά μας φόρο βαρύ στο Μολώχ(*) της ασφάλτου –«καβάλα» στα 4Χ4 ...δεκάδες άλογα, επιδεικνύοντας τις οδικές μας αν-ικανότητες. Γινόμαστε υπέρβαροι καταβροχθίζοντας τα πλαστικά «φαγητά» που μας ταΐζουν –με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία μας-.... Έλεος πια. Όχι γιατί λιγοστεύουμε σαν λαός, φροντίζουν οι μετανάστες να αναπληρώνουν τα ...κενά μας, αλλά γιατί μήπως βαρεθήκαμε τη ζωή μας! Άλλοι ψάχνουν το ελιξήριο της ζωής, άλλοι το μυστικό της νεότητας κι εμείς, τί ψάχνουμε εμείς; Το φρικτό θάνατο μήπως; Και αν σκεφτούμε πως όλα αυτά αφορούν κυρίως νέους, το μέλλον, αυτούς που δεν πρόλαβαν ακόμα να γευθούν τις χαρές και τις πίκρες της ζωής, ε αυτό είναι τραγικό. Λίγη ελπίδα θέλουμε, μια ανάταση, μια νέα πνοή. Ποιος θα μας τη δώσει άραγε;

Μου έστειλε ένα εξαιρετικά όμορφο ...σταχυολόγημα -σε μορφή powerpoint- ο blogger loukis (κλικ), και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Έχει τίτλο «Αφιερώσε χρόνο για...» (κλικ). Απολαύστε το.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΥΓ. Μολώχ ή Μολόχ (Εβραϊκά Μολέκ απ' το μελέκ = Βασιλιάς). Θεός των Μωαβιτών στον οποίο θυσίαζαν ανθρώπους κι ιδιαίτερα παιδιά. Μεταφορικά : Θεός της σφαγής των ανθρώπων. Μνημονεύεται στη Βίβλο, σχετικά με τη θυσία των παιδιών.
Ο Μολώχ ήταν Θεός των Χαναναίων. Σήμερα τ' όνομα σημαίνει ένα τρόπο θυσίας με το καθαγίασμα της φωτιάς, που προσφερόταν σε τόπους ψηλούς, σε λόφους ή χαμηλά Βουνά.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Ντο εν το δίλημμα;

Πολλές φορές μια ανάγκη, μια κατάσταση, μια πίεση, ένας εκβιασμός μας φέρνουν και μας δημιουργούν διλήμματα. Ηθικά διλήμματα, τεχνητά διλήμματα, επαγγελματικά διλήμματα, συναισθηματικά διλήμματα, ψεύτικα διλήμματα, βασανιστικά διλήμματα, ηλίθια διλήμματα, μικρά διλήμματα, κρίσιμα διλήμματα, πολιτικά διλήμματα, ενδιαφέροντα διλήμματα, σοβαρά διλήμματα, κάλπικα διλήμματα, μεγάλα διλήμματα, ξεκάθαρα διλήμματα...
Μπροστά σε τέτοια διλήμματα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, δυσκολευόμαστε να αποφασίσουμε. Το δρόμο της Αρετής να ακολουθήσουμε ή της Κακίας; Διότι ο πρώτος δύσκολος και δύσβατος ενώ ο δεύτερος εύκολος και βατός. Να πάμε μπρος ή να γυρίσουμε πίσω; Διότι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Να πάμε ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια ή ξυπόλητοι στ’ αγκάθια; Διότι έτσι κι αλλιώς χαμένοι θα γυρίσουμε. Χαμένοι μέσα στα διλήμματα ψάχνουμε τις αλήθειες παντού. Οι καταστάσεις είναι δε πολλάκις τόσο πιεστικές, που εκόντες άκοντες οδηγούμεθα σε βιαστικά συμπεράσματα και ενέργειες. Και καμιά φορά την πατάμε.
Σ’ ένα τέτοιο δίλημμα βρίσκονται, ίσως, πολλοί οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας. Να ψηφίσουν Ντόρα ή Αντώνη; Σαμαρά ή Μπακογιάννη; Να πάνε δεξιά ή να στραφούν στο κέντρο; Να αποφασίουν για ρεαλισμός ή για εθνικισμό; Να ψηφίσουν για κλειστό ή για ανοικτό κόμμα;
Την απάντηση σ’ ένα τέτοιο δίλημμα, την έδωσε ο Λεωνίδας Ιασωνίδης, πόντιος στην καταγωγή πολιτικός ο οποίος διετέλεσε επί δεκαετίες βουλευτής και υπουργός επί κυβερνήσεων Βενιζέλου, με μία ρήση του, σε μια ομιλία με θέμα: «τα διλήμματα των εκλογών».
- Είπε στο ακροατήριο ο Λ.Ι.: «Αρ’ ατώρα έρθαμεν σε δίλημμα».
- Οι πόντιοι από κάτω έμεινα σωπηλοί ώσπου ένας έσπασε τη σιωπή και έθεσε το ερώτημα: «Ντο εν το δίλημμα;».
- Και ο Λ.Ι. του απάντησε: «Ακούστε να λέγω σας ντο εν το δίλημμα. Πέρωμεν έναν σκοινίν. Περάζουμ’ α ας σο στόμαν και βγάλουμ’ ατό ας σον κώλον. Σ’ εμπρός το μέρος δένουμεν ένα σκατόν! Σ’ οπίς πα το μέρος δένουμεν έναν αγγούρ’. Σύρτς να εβγάλτς το σκατόν ας ‘σο στόμας, εμπέν’ το αγγούρ’ σον κώλος. Συρτς να εβγάλτς το αγγούρ’ ας σον κώλος, εμπέν’ το σκατό ‘σο στόμας. Αρ’ ατό εν το δίλημμα
Νομίζω πως πια τα δικά μου λόγια περιττεύουν. Καλό βράδυ, καλό ύπνο χωρίς ...διλήμματα!

Πηγή: Ποντιακά Θέματα, Ιστολόγιο με βαρύτητα σε θέματα του Ποντιακού Ελληνισμού (κλικ)

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Το Πολυτεχνείο του 1973: Αναρχικές Απόψεις...

Εδώ Πολυτεχνείο, εκεί Πολυτεχνείο, πού ειναι το Πολυτεχνείο;… Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, ο αγώνας τώρα συνεχίζεται, ο αγώνας πότε θα δικαιωθεί;Άκουσα, Διάβασα και Eίδα μέχρι σήμερα ιστορίες για την εξέγερση του Πολυτεχνείου ένα σωρό. Διάβασα για ήρωες και αντιήρωες, για εκφωνητές και απλούς μαχητές, γι αυτούς που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή -ή «συμμετοχή»- τους στην εξέγερση αλλά και για τους άλλους που αποφάσισαν την αφάνεια, γι αυτούς που γλύτωσαν αλλά και κείνους που δολοφονήθηκαν, γι αυτούς που το τίμησαν αλλά και τους άλλους που προσπάθησαν να το αμαυρώσουν, για τη γενιά του Πολυτεχνείου αλλά και τα golden boys της γενιάς εκείνης, γι αυτούς που διεκδικούν …φυλάσσοντας τη ματωμένη σημαία αλλά και για κείνους που το καπηλεύονται.. Και τι δε διάβασα. … Ακόμα και εξομολόγηση σοκ από τον οδηγό του μοιραίου άρματος (κλικ) διάβασα αλλά και συνεντεύξεις από τους πρωταίτιους της χούντας.
Με δυο λόγια, Διάβασα, Άκουσα και Είδα από τους Εντός, τους Εκτός αλλά και από τους …Εντός Εκτός Κι Επί Τ’ Αυτά. Σήμερα αποφάσισα να διαβάσω και τους …Εντός Εναλλάξ. Γνωρίζω εκ των προτέρων πως κάποιοι θα ενοχληθούν. Γνωρίζω επίσης πως υπάρχουν πιο ειδικοί, περισσότερο ενημερωμένοι, πιο αρμόδιοι αλλά και πιο …άσχετοι από μένα για να αναφερθούν στο θέμα Πολυτεχνείο 1973. Φέτος θα παραπέμψω στο ιστολόγιο ANARCHY PRESS, εκεί όπου κατατίθενται "Αναρχικές Απόψεις, Ειδήσεις και Σχόλια", σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες του. Μπορεί να συμφωνώ μαζί τους, μπορεί να διαφωνώ κάθετα και οριζόντια, αλλά θα μάχομαι για το δικαίωμα τους να εκφράζουν τις δικές τους απόψεις.

Σ’ αυτό το ιστολόγιο διάβασα, δύο αναρτήσεις με τίτλο: Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 (Μέρος Α’) -που δημοσιεύτηκε την 8η Νοεμβρίου, 2009 στις 20:39- καθώς και το Μέρος Β’ -που δημοσιεύτηκε την 9η Νοεμβρίου, 2009 στις 17:24. Υπάρχει και η σχετική σημείωση πως: "Το Α΄ καθώς και το Β΄ μέρος του άρθρου 'Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973' έχει δημοσιευθεί στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φύλλο 8, Νοέμβριος 2002".
«Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια περιεκτική παρουσίαση των γεγονότων (από έναν που συμπεριλαμβάνεται στους 300 προβοκάτορες σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΚΚΕ) και φτάνει μέχρι το δημοψήφισμα που προκήρυξε το καθεστώς, που επικράτησε μετά την 21η Απριλίου 1967», λέει ο συντάκτης του. Το διάβασα, ομολογώ με μια προκατάληψη –τι γυρεύω εγώ σ’ ένα …αναρχικό blog, αναρωτήθηκα- αλλά ολοκλήρωσα την ανάγνωση του μεγάλου σε μέγεθος κειμένου. Τι να πω γι αυτά που διάβασα; Να πω πως με έπεισε, να πω πως μου διαστρέβλωσε την πραγματικότητα -τουλάχιστον αυτήν που γνώριζα-, να πω πως μου αποκάλυψε την αλήθεια -αυτήν που δε γνώριζα-, να πω πως μου συμπλήρωσε το πάζλ; Ότι και να σας πω, είναι καθαρά υποκειμενικό. Γι αυτό, σας αφήνω να το μελετήσετε και να αναρωτηθείτε κι εσείς, όπως κι εγώ, ή να βρείτε εσείς τις απαντήσεις στα ερωτήματά.


Διάβασα επίσης στο tvxs πως τη Δευτέρα 9/11, ο Στέλιος Κούλογλου παρουσίασε το καινούριο ντοκιμαντέρ του TVXS με θέμα «Η Αληθινή Ιστορία της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου» που περιλαμβάνει έγχρωμο κινηματογραφικό υλικό, μαρτυρίες στελεχών του φοιτητικού κινήματος, μελών παράνομων οργανώσεων, Πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών αλλά και ανθρώπων που υπηρέτησαν το καθεστώς των συνταγματαρχών. Ελπίζω να το πήρατε είδηση και να ήσασταν παρόντες/παρούσες.
Την πρώτη ανάρτηση, το πρώτο μέρος, θα τη βρείτε αν πατήσετε ένα κλικ ΕΔΩ ή ΕΔΩ και τη δεύτερη με ένα άλλο κλικ ΕΔΩ ή ΕΔΩ. Καλή ανάγνωση.



Από το Τύπο της εποχής (τις οποίες ψάρεψα στο διαδίκτυο)




Δυο γελοιογραφίες που θα μπορούσαν να ...χρωματίσουν τις δύο αναρτήσεις


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Η πτώση του Τείχους της ντροπής, αλλά και κάθε τείχους (ανανεωμένο)

Στις 9 Νοεμβρίου του 1989 το τείχος-σύμβολο που χώριζε την κομμουνιστική Ανατολή από την καπιταλιστική Δύση γκρεμίστηκε. Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, που ανεγέρθηκε το 1961, έστρωσε το δρόμο για την επανένωση της Γερμανίας το 1990.
Είμαι σίγουρος πως γνωρίζουμε όλοι τον τρόπο με τον οποίον επετεύχθη η πτώση• εξάλλου η ΕΡΤ έχει αφιερώσει αρκετές εκπομπές στο θέμα αυτό. Γνωρίζουμε το πώς από ένα λάθος του Γκύντερ Σαμπόβσκι -ανώτατου αξιωματούχου του Χόνεκερ- στη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου, οδήγησε άμεσα στην πτώση του Τείχους. Και πως αυτό το «λάθος» του την 9η Νοεμβρίου απεδείχθη όμως «ορθότερο» από κάθε «ορθή» απόφαση, αφού οδήγησε στην κατάρρευση μία ώρα αρχύτερα του καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας, στην ένωση των δύο Γερμανιών.
Όταν επισκέφτηκα πρόσφατα το Βερολίνο, ένα από τα πρώτα αξιοθέατα-Μνημεία, για να ακριβολογώ- που επισκέφτηκα ήταν και ίχνη-απομεινάρια του Τείχους καθώς και σημεία-περάσματα αλλά και υπαίθρια μουσεία φρίκης, από τα βασανιστήρια της Γκετάπο και των SS. Επισκέφτηκα και το Εβραικό Μουσείο (κλικ...Jüdisches Museum) και το αντίστοιχο Μνημείο Ολοκαυτώματος (κλικ) -βρίσκεται ανάμεσα στην Πύλη του Βρανδεμβουργου και στην Postdamer Platz- που χτίστηκε, αλλά να πω την αμαρτία μου, δεν ένοιωσα τη συγκίνηση, όπως αυτή που ένοιωσα μπροστά στα απομεινάρια του Τείχους –αμαρτία εξομολογημένη, δεν είναι αμαρτία, μου φαίνεται.


Το εβραικό Μουσείο και το Μνημείο του Ολοκαυτώματος (πηγή: διαδίκτυο)





Χάρτης της πόλης με τα ίχνη του Τείχους (από υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας)




'Ελεγχος εισόδου-εξόδου (κλικ...CheckPoint Charlie)









Αυτοκίνητα της ανατολικής Γερμανίας. Σήμερα χρησιμοποιούνται, κυρίως, ως τουριστική ατραξιόν





Μουσείο, κοντά στο CheckPoint Charlie κλικ



Κομμάτια του τείχους, με καλλιτεχνικές ζωγραφιές




Νοητή γραμμή του τείχους, κοντά στο Εμπορικό Κέντρο της SONY (κλικ...Postdamer Platz)




Στην Bernauer Straße, εκεί που η εκκλησία κατεδαφίστηκε και ανεγέρθηκε το Τείχος (φωτογραφίες της εποχής, από την υπαίθρια έκθεση)





'Ιχνη-απομεινάρια του Τείχους στην Bernauer Straße



Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από την "Τοπογραφία του Τρόμου" (κλικ...Topographie des Terrors) είναι ένα υπαίθριο μουσείο στο Βερολίνο. Βρίσκεται στην Niederkirchnerstrasse, πρώην Prinz-Albrecht-Strasse, στον χώρο των ακινήτων που κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος 1933 με 1945 ήταν το αρχηγείο της Γκεστάπο και τα SS.










Πλανόδιος με τα σχετικά αναμνηστικά


Να μη ξεχάσουμε και τα τείχη που ακόμη και σήμερα υφίστανται ή οικοδομούνται. Αναφέρομαι στο τείχος-φράγμα που χωρίζει τα σύνορα των ΗΠΑ και του Μεξικού -φράκτης «ασφαλείας» συνολικού μήκους 1.126 χιλιομέτρων- τα οποία σκοπό έχουν να απωθήσουν τους νοτιαμερικανούς για να εγκατασταθούν στις ΗΠΑ.
Το τείχος που ανεγείρουν οι ισραηλινοί στη δυτική όχθη στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, που σκοπό έχουν-κατά τους ισραηλινούς- να προστατέψουν του ισραηλίτες από τις τρομοκρατικές ενέργειες εις βάρος του.
Το φράκτη μήκους 2.400 χιλιομέτρων που χωρίζει την Ινδία από το Πακιστάν στην αμφισβητούμενη περιοχή του Κασμίρ, αλλά και τον άλλο που ανεγείρει επίσης η Ινδία στα σύνορά της με το Μπανγκλαντές, μήκους 4.100 χλμ. Και οι δύο φράκτες έχουν χτιστεί με το κλασσικό επιχείρημα: τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης και η ασφάλεια.
Το τείχος στη Βαγδάτη.
Τέλος, το «τείχος- -πράσινη γραμμή- που χωρίζει την Κύπρο σε βόρεια-κατεχόμενη και σε νότια-ελεύθερη.
Ο διπλός φράχτης στα σύνορα ΗΠΑ με Μεξικό




Φράχτης στο south Naco, Arizona



Τείχος στη Rafah



Φράκτης στο San Isidr, Tijuana



Τείχος στη Βαγδάτη




Πηγή
: οι τελευταίες φωτογραφίων είναι από τον ΑΛΗΤΙΣ Press και από το περιοδικό Time όπου θα βρείτε και το πλήρες άλμπουμ.
Βιντεο-Ντοκουμέντο: Αν θέλει κανείς να δει και να απολαύσει τις στιγμές εκείνες, δεν έχει παρά να επισκεφθει το tvxs του Σ. Κούλογλου, με ένα κλικ ΕΔΩ. Οι στιγμές είναι συγκινητικές.

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...