Το AIDS είναι εδώ και παραμονεύει

"Ανησυχητική εικόνα και φέτος για το AIDS", τίτλος σε καθημερινή εφημερίδα

Τελευταία ασχολούμαστε καθημερινά με τον ιό των χοίρων ή του Μεξικού ή Η1Ν1, με το πόσα σχολεία ή τμήματα σχολείων έκλεισαν, με το πόσοι εμβολιάστηκαν, με το πόσοι νόσησαν ή πέθαναν. Στα διαλείμματα ασχολούμαστε και λίγο με την ανάδειξη αρχηγού στη ΝΔ και αν έχουμε καιρό και με τον κο Προβόπουλο και τις απαισιόδοξες προβλέψεις για την ελληνική οικονομία αλλά και δυσβάστακτες προτάσεις-προτροπές του. Έτσι, δε μας μένει χρόνος να σκεφτούμε και το ...AIDS, τώρα που πλησιάζει και η παγκόσμια ημέρα του.

«Δεν έχει ‘παλιώσει’ το AIDS. Συνεχίζουν να μολύνονται και να πεθαίνουν άνθρωποι από τον ιό. Έστω και αργά, είναι ώρα για δράση». Αυτό τόνισε με αφορμή την 1η Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS, διευθυντής του Α΄ Παθολογικού Τμήματος του «Γ. Γεννηματάς» κ. Παναγιώτης Γαργαλιάνος - Κακολύρης, που περιέγραψε για άλλη μία χρονιά μια ανησυχητική εικόνα της χώρας μας σε σχέση με τη νόσο.
Όπως είπε, στην Ελλάδα ο αριθμός των μολυνθέντων από τον ιό προσεγγίζει τις 9.000, ενώ και φέτος ο αριθμός των νέων μολύνσεων θα κυμανθεί στα ίδια υψηλά επίπεδα με τα περυσινά, όταν δηλώθηκαν περί τις 620 νέες μολύνσεις. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο αυξήθηκαν τα περιστατικά των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων –και κυρίως της σύφιλης– ακόμα και στους ασθενείς με AIDS, γεγονός που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν ούτε οι ίδιοι οι ασθενείς μέσα προφύλαξης κατά την σεξουαλική πράξη. Παράλληλα, αυξάνονται οι ασθενείς με AIDS που διαγιγνώσκονται σε προχωρημένα στάδια της νόσου.

Μα τι στο καλό πάθαμε αδέλφιααααααα; Αποφασίσαμε να αυτοκτονήσουμε και ψάχνουμε ...έξυπνους, μακροχρόνιους και ...αποτελεσματικούς τρόπους; Βαλθήκαμε να κυνηγάμε τον ιό HIV (αυτόν που προκαλεί το AIDS) –γιατί στην πραγματικότητα εμείς πάμε και τον συναντάμε, δεν είναι αυτός που έρχεται να μας βρει. Αφήνουμε να μας κυνηγάει εδώ και αρκετό καιρό ο ιός Η1Ν1 –γιατί εμείς προβληματιζόμαστε αν θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε πάνοπλοι ή με «γυμνά» χέρια. Τρέχουμε τυφλοί και ...βαρήκοοι πίσω από τις εξαρτήσεις –είτε λέγονται νικοτίνη, είτε αλκοόλ, είτε ναρκωτικά. Παραδίδουμε τα άψυχα κορμιά μας φόρο βαρύ στο Μολώχ(*) της ασφάλτου –«καβάλα» στα 4Χ4 ...δεκάδες άλογα, επιδεικνύοντας τις οδικές μας αν-ικανότητες. Γινόμαστε υπέρβαροι καταβροχθίζοντας τα πλαστικά «φαγητά» που μας ταΐζουν –με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία μας-.... Έλεος πια. Όχι γιατί λιγοστεύουμε σαν λαός, φροντίζουν οι μετανάστες να αναπληρώνουν τα ...κενά μας, αλλά γιατί μήπως βαρεθήκαμε τη ζωή μας! Άλλοι ψάχνουν το ελιξήριο της ζωής, άλλοι το μυστικό της νεότητας κι εμείς, τί ψάχνουμε εμείς; Το φρικτό θάνατο μήπως; Και αν σκεφτούμε πως όλα αυτά αφορούν κυρίως νέους, το μέλλον, αυτούς που δεν πρόλαβαν ακόμα να γευθούν τις χαρές και τις πίκρες της ζωής, ε αυτό είναι τραγικό. Λίγη ελπίδα θέλουμε, μια ανάταση, μια νέα πνοή. Ποιος θα μας τη δώσει άραγε;

Μου έστειλε ένα εξαιρετικά όμορφο ...σταχυολόγημα -σε μορφή powerpoint- ο blogger loukis (κλικ), και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Έχει τίτλο «Αφιερώσε χρόνο για...» (κλικ). Απολαύστε το.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΥΓ. Μολώχ ή Μολόχ (Εβραϊκά Μολέκ απ' το μελέκ = Βασιλιάς). Θεός των Μωαβιτών στον οποίο θυσίαζαν ανθρώπους κι ιδιαίτερα παιδιά. Μεταφορικά : Θεός της σφαγής των ανθρώπων. Μνημονεύεται στη Βίβλο, σχετικά με τη θυσία των παιδιών.
Ο Μολώχ ήταν Θεός των Χαναναίων. Σήμερα τ' όνομα σημαίνει ένα τρόπο θυσίας με το καθαγίασμα της φωτιάς, που προσφερόταν σε τόπους ψηλούς, σε λόφους ή χαμηλά Βουνά.