Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει...

Τα τελευταία χρόνια, κυρίως μετά την εμφάνιση των «ελεύθερων» ΜΜΕ, υπάρχει μια προσπάθεια να παρουσιάζεται στους έλληνες μια …Ελλάδα που τα πρωινά …χοροπηδά με τσιφτετέλια μεσ’ στην τρελή χαρά, τα μεσημέρια κάαααθεται στον καναπέ και …κουτσομπολεύει και τα βράδια βγαίνει στα …παράθυρα και …συζητά, φωνασκεί, κλαίει και οδύρεται, καταριέται και χαίρεται. Μια ...Ελλάδα που αντιπολιτεύεται τον εαυτό της, βάζει …αυτογκόλ, καίγεται και …κουνιέται, ανασυντάσσεται και …επανιδρύεται και τούμπαλιν. Μια ...Ελλάδα που, καμιά φορά κερδίζει και κανένα ευρω-πρωτάθλημα, παίρνει και κανένα χρυσό μετάλλιο –εφόσον δεν βρεθεί ντοπαρισμένη, βραβεύεται σε κάποιο βλαχο-γιουρω-πανηγύρι.

Ε λοιπόν, η πραγματική Ελλάδα δεν είναι αυτή. Υπάρχει μια Ελλάδα που δεν την εμφανίζουν τα ΜΜΕ, που μάχεται, ιδρώνει και εργάζεται, αξιώνεται και βραβεύεται διεθνώς. Αυτή την Ελλάδα την βλέπουν οι ξένοι, αυτήν την Ελλάδα αναγνωρίζουν και αυτήν την Ελλάδα σέβονται. Την άλλη …Ελλάδα την θέλουν κάποιοι ...άλλοι.

ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, απονεμήθηκαν τα «Επιστημονικά Βραβεία» του Ιδρύματος Μποδοσάκη -δεν μ' ενδιαφέρει ποιος ήταν και τι έκανε ο Μποδοσάκης, στα βραβεία αναφέρομαι-, σε πέντε Έλληνες πρωταγωνιστές της επιστήμης, κάτω των 40 ετών. Ο Μιχάλης Κ. Δαφέρμος, Reader Tμήματος Καθαρών Μαθηματικών και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, για τον τομέα των Θετικών Επιστημών. Ο Γιώργος Α. Κοντοπίδης, επίκουρος καθηγητής Τμήματος Κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για τον τομέα του Βιοϊατρικών Επιστημών, κλάδος της στοχευμένης ανάπτυξης φαρμακευτικών ουσιών. Ο Νίκος Κ. Παραγυιός, καθηγητής Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στην Ecole Centrale de Paris στον κλάδο των Θεωριών, Μεθόδων και Τεχνικών, Βιοϊατρικών Εφαρμογών της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών. Η κ. Ελένη Θ. Τζαβάρα, Senior Research Scientist στο Ινστιτούτο Inserm στο Παρίσι για τον τομέα των Βιοϊατρικών Επιστημών, κλάδος της Στοχευμένης Ανάπτυξης Φαρμακευτικών Ουσιών, για νευροψυχοφαρμακολογία. Ο Γεώργιος-Μάριος Αγγελέτος καθηγητής στο ΜΙΤ, με Master’s στην ΑΣΟΕΕ. Θεωρείται ένας από τους πλέον διακεκριμένους μακροοικονομολόγους της γενιάς του. Είναι ο μόνος Έλληνας που έχει διατελέσει καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του ΜΙΤ που με τρεις νομπελίστες δυναμικό του, μοιράζεται με το Χάρβαρντ την κορυφή των οικονομικών παγκοσμίως.

Τέσσερις νέοι και μία κυρία, αν και τόσο νέοι, έχουν ήδη εξασφαλίσει ακαδημαϊκή καριέρα στα Πανεπιστήμια που σπούδασαν για τα μεταπτυχιακά τους και διακρίθηκαν.
Περισσότερα ΕΔΩ.

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕ ΕΛΛΗΝΑ

Ο Δρ Αγγελος Μπλέτσας, ερευνητής του Α.Π.Θ., τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Guglielmo Marconi στις Ασύρματες Επικοινωνίες για το έτος 2008 της διεθνούς Ενωσης Ηλεκτρολόγων/Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Η εργασία του, που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Kyung Hee της Κορέας και το ΜΙΤ των ΗΠΑ, ξεκίνησε το 2001 στο ΜΙΤ, συνεχίστηκε στα εργαστήρια ερευνών της Mitsubishi Electric και τελικά στο Εργαστήριο Ραδιοεπικοινωνιών του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ. Εφτά χρόνια, σε δύο ηπείρους, δεκάδες χιλιάδες ώρες εργασίας στα τριάντα τρία του χρόνια πέτυχε διεθνές βραβείο. Τι άλλο νάκανε;
Αλήθεια, σε ποιο κανάλι θα τον δούμε;

Η ΑΘΗΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Η Αθήνα θεωρείται μητροπολιτικό κέντρο. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αυτό πιστεύουν πολλοί ευρωπαίοι, μεταξύ αυτών και εργαζόμενοι σε πολυεθνική εταιρεία φαρμάκων που συνατήθηκαν σε meeting, απ’ όλη την Ευρώπη! Αναλύοντας τα στοιχεία ένα προς ένα, τελικά κατέληξαν ότι τα πράγματα είναι όντως κάπως έτσι! Είναι κέντρο σίγουρα για τα Βαλκάνια (που πλέον σιγά-σιγά μπαίνουν στην ΕΕ). Είναι κέντρο για την επικοινωνία με τα αραβικά κράτη και ανερχόμενη δύναμη και για την Ασία. Ενεργειακός κόμβος, εμπορικός κόμβος λόγω λιμανιού Πειραιά, οικονομικός για την ευρύτερη περιφέρεια. Για τα πολιτιστικά και τα λοιπά δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα, τα έχουμε κληρονομήσει από τους αρχαίους ημών...
Περισσότερα ΕΔΩ.

Ελλάδα λοιπόν δεν είναι αυτή του Σάκη, του Μάκη και του Λάκη. Ελλάδα δεν είναι αυτή της Καλομοίρας, του je’taim και της ντόπας. Ελλάδα δεν είναι αυτή των ΤράγκοΚακαουνάκηδοΑυτιάδων, των τηλεπαιχνιδιών και ριάλιτι.

Στη βιομηχανική περίοδο πηγή ζωής και ευημερίας θεωρούνταν το εργοστάσιο. Στη μεταβιομηχανική περίοδο πηγή ζωής, γνώσης και ευημερίας θεωρείται το πανεπιστήμιο. Ας το καταλάβουν κάποιοι, επιτέλους.