Ο δικός μου άνθρωπος μα κι ο δικός σας

Άλλο ένα …4-6 πέρασε. Με περισσότερο κρύο, αλλά καλύτερο από τα προηγούμενα αντίστοιχα. Ο δικός μου άνθρωπος από-σωληνοποιήθηκε, σηκώνεται, βαδίζει, νοιώθει καλά, νοιώθεις κι εσύ καλά. Πίνει λίγο τσάι, τσιμπολογά λίγη φρυγανιά, ξανάρχεται το φυσιολογικό χρώμα, κινείται -ή προσπαθεί να κινηθεί- αυτόνομα πια. Νοιώθεις ήρεμος. Αρχίζεις πια να ενδιαφέρεσαι και για τους άλλους, αυτούς που ζούσαν μαζί σου στον προθάλαμο τις ίδιες στιγμές αγωνίας, χαίρεσαι που και οι δικοί τους άνθρωποι πάνε καλά στην υγεία. Δε σε ενοχλεί που περνά γρήγορα η ώρα. Αρκεί που ο δικός σου άνθρωπος είναι καλά. Αρκεί που και οι άλλοι, οι δικοί τους άνθρωποι είναι καλά. Μακάρι όλοι οι δικοί μας άνθρωποι να είναι πάντα καλά!