Σας περιγράφω ένα όνειρο που είδα ψες. Στην αρχή έβλεπα το ...μαύρο να τρέχει, να τρέχει...
και τον άλλο, το ...λευκό, χαμογελαστό να μου κουνάει το δάκτυλο και να μου δείχνει, να μου δείχνει ...
Μετά ο ..μαύρος μου σήκωνε την ανοιχτή παλάμη σα να μου 'λεγε "Τώρα που βγήκα, πάρτα..."
Και το ...λευκό ανακουφισμένο, σα να μου 'λεγε "Ουφ, γλύτωσα. Ευτυχώς που βγήκε αυτός!"
'Ονειρο ή εφιάλτης, δεν το γνωρίζω. Μόλις ξυπνήσω θα το μάθω. 'Οχι πως μου καίγεται καρφί. Γιατί στην Αμερική, κάθε πρόεδρος -και κάθε υποψήφιος πρόεδρος- ανέκαθεν, εργαζόταν στα ίδια πλαίσια, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, περιορισμούς, υποχρεώσεις ή πιέσεις. Απλά, στα ίδια πλαίσια του ...ΗΠΑ - ΞΕΙΠΑ. Πριν και μετά τις εκλογές.
ΥΓ. 'Οχι, στ' όνειρό μου δεν άκουσα τις καμπάνες στην Κύπρο να κτυπούν χαρμόσυνα, όπως τότε, το 1976.
.gif)
3 σχόλια:
Βγήκε αυτός, αλλά θα μπορούσε να βγει ο άλλος. Τίποτα δεν περιμένω ν' αλλάξει, αλλά αν αλλάξει καλό θα ήταν. Μέρα καλή. Είναι ήδη.
Το χάρικα που βγήκε ο Ομπάμα .
Δέν χτύπησα καμπάνες .
Ελπίζω να μην είναι και αυτός σαν τον Κάρτερ...
@lakis: σίγουρα θα ήταν καλό
@habilis: Το μάθαμε το μάθημα. Είθε
Δημοσίευση σχολίου