Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Οδοιπορικό Κύπρος, μέρος 10ο: Ακάμας

Κατεβαίνοντας από την Κοιλάδα των Κέδρων, φτάνω στην Πόλη Χρυσοχούς και συνεχίζω δυτικά προς Λατσί και μετά από μικρή στάση για καφέ και μπάνιο, συνεχίζω δυτικά προς τα Λουτρά της Αφροδίτης.

Βρίσκονται στην ανατολική πλαγιά του Ακάμα, 4 χλμ β.α. του Νέου Χωριού, εκεί που λουζόταν η «σημαντικότερη θεά των αρχαίων Κυπρίων», η θεά του Έρωτα, η Αφροδίτη. Ένα πλακόστρωτο μονοπάτι οδηγεί σ’ έναν κατακόρυφο βράχο, από τις σχισμές του οποίου ρέει δροσερό και καθαρό νερό. Ο βράχος που καλύπτει τη μικρή λιμνούλα σχηματίζει μια σπηλιά καλυμμένη με πυκνή βλάστηση, δροσερή αναπνοή καταμεσήμερα.




Ξαποσταίνω, βγάζω φωτογραφίες και κάνω το γύρο, το μονοπάτι της Αφροδίτης. Κάτω στα πόδια μου, τα καταγάλανα νερά του κόλπου, με απίθανα χρώματα.




Αποφασίζω, καίτοι ο ήλιος κτυπάει κατακέφαλα, να περπατήσω 3-4 χλμ στον χωμάτινο δρόμο, κατά μήκος της παραλίας, να δω μέρος του ακρωτηρίου του Ακάμα, μια από τις λιγότερες άθικτες περιοχές φυσικού περιβάλλοντος στην Κύπρο. Φυσικά, κι εδώ ο νεοκύπριος άφησε το στίγμα του. Ξενοδοχειακές μονάδες (ακόμα και πρώην υπουργών κυβερνήσεων), απαράδεκτα ελεύθερα κάμπινγκ, αυθαίρετη δόμηση, κατσίκια που βόσκουν ελεύθερα.
αυστηρή η ανακοίνωση...

...αλλά ποιος τη λαμβάνει υπόψη



Η χερσόνησος του Ακάμα, είναι μια μοναδική περιοχή, γεωλογικά, φυσιογραφικά και όσον αφορά τη χλωρίδα και την πανίδα της. Τα μισθωμένα τζιπ μεταφέρουν καταϊδρωμένους και κατασκονισμένου τουρίστες για σαφάρι, ενώ αγροτικά-κτηνοτροφικά μεταφέρουν νερό σε ντεπόζιτα για τ' αδέσποτα ζώα..













τζιπ για σαφάρι




Μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από την ιστοσελίδα photoscyprus . Μια άλλη φορά, θα πρέπει να διατρέξω τον Ακάμα με αυτοκίνητο ή με καραβάκια, τα οποία έχουν σαν αφετηρία το Λατσί. Οψόμεθα!
Μια ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα για τη χερσόνησο του Ακάμα στην ιστοσελίδα με τίτλο, ΑΚΑΜΑΣ: Η ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ «ΑΓΝΩΣΤΗΣ» ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...