Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

H ...Ανόρθωση της Αμμοχώστου στην προσφυγιά


Οταν είδα την πιο κάτω φωτογραφία των μαθητών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο Ριζοκάρπασο, να πανηγυρίζουν στο ΓΣΠ στην ελεύθερη Κύπρο, για την επιτυχία τις ομάδας τους, της γλυκειάς τους "Ανόρθωσης", ομολογώ πως δάκρυσα. Με τι χαρά θα έφευγαν από τη Λευκωσία να ξαναγυρίσουν στην κατεχόμενη περιοχή τους.

Δε ξέρω πόσοι γνωρίζουν πως η «Ανόρθωση», η αποκαλούμενη και «Κυρία», είναι μία από τις δύο ομάδες της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Λίγα λόγια γι αυτήν.
H «Ανόρθωση» Αμμοχώστου ιδρύθηκε το 1911 με όνομα «Αναγνωστήριον Ανόρθωσις». Το 1929 ο σύλλογος μετονομάζεται σε Μουσικοφιλολογικόν και Φιλαθλητικόν Σύλλογον η "Ανόρθωσις" με εκδηλώσεις κυρίως πνευματικού, καλλιτεχνικού, κοινωνικού και εθνικού περιεχομένου. Η δραστηριότητα του σωματείου στον αθλητικό τομέα αρχίζει ουσιαστικά το 1928. Η ποδοσφαιρική ομάδα της "Ανορθώσεως" εντάχθηκε στην δύναμη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου το 1934. Το 1948 κάποια άτομα δεν δέχθηκαν να εγγραφούν στην Ανόρθωση με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν το δικό τους σωματείο, τη «Νέα Σαλαμίνα» Αμμοχώστου λόγω …πολιτικών διαφορών(!) με το υπάρχον πολιτικό καθεστώς της Ανόρθωσης (βλέπετε σε κάθε κυπριακή πόλη, σε κάθε κυπριακό χωριό υπήρχε η ομάδα της …δεξιάς -ΘΟΙ- και η ομάδα της …αριστεράς ΑΤΕ-ΠΕΚ). Μετά την εισβολή κτίζει το δικό της ιδιόκτητο γήπεδο, αλλά τους ευρωπαϊκούς αγώνες της τους δίνει στη Λευκωσία, μιας και το δικό της δεν έχει τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Εξόριστη και πάλιν από το δικό της χώρο, δεν πτοείται και τα καταφέρνει.


Η «Ανόρθωση» ενσαρκώνει τον πόθο των προσφύγων της Αμμοχώστου, αλλά και όλων των κυπρίων για αγώνα επιβίωσης, για νίκες και διακρίσεις, για επιστροφή. Σε κάθε ευρωπαϊκό αγώνα της εντός Κύπρου, στη Λευκωσία, εγκλωβισμένοι μαθητές στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου είναι μονίμως επίσημοι φιλοξενούμενοι της ομάδας, η οποία δε ξεχνά τις καταβολές της.

2 σχόλια:

akrat είπε...

τι να πω....
θλίψις... ένα μικρό νησί στην μέση...
πατρίδες το όπιο των λαών....
λυπάμαι...

phlou...flis είπε...

@akrat: δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Αλλά να ελπίζουμε

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...