Ευχές για ...πέρασμα σε νέα ζωή

Επανήλθα σώος, υγιής και στα ...κιλά μου. Εξάλλου,

1) δεν πήγα μακριά -41 χλμ από τον τόπο κατοικίας,

2) είχα φροντίσει να πάρω και ζεστά ρούχα -λόγω άστατου καιρού,

3) δεν έφαγα και πολύ -εξάλλου δεν μ' αρέσουν τα κρεατικά, μαγειρίτσες, κοκορέτσια.

Διατελώ, εισέτι, σε ρυθμούς ...διακαινησίμου (καινός=καινούριος, νέος άρα πέρασμα σε μια νέα ζωή), τουτέστιν διακοπών, καθότι το επάγγελμα το επιλέγουμε δεν μας επιλέγει! Κάνω μερική ...αποτοξίνωση -διαδικτυακή φυσικά- γι αυτό και δεν υπήρξε ακόμη νέα ανάρτηση. Αντ' αυτής θα σας παραπέμψω σ' ένα άλλο ιστολόγιο (ΕΔΩ) στο οποίο υπάρχει σχετική ανάρτηση για τη Λαμπρή -το Πάσχα- όπως τη γιορτάζαμε στη γενέθλια πόλη, την Κερύνεια.

Θα διαβάσετε κάποια από τα έθιμα του τόπου μου και σας καλώ να μη μπείτε στο κόπο των ...συγκρίσεων. 'Αλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλα μέσα. Εμείς, οι κερυνειώτες, ζούμε με την ελπίδα πως κάποτε θα τα ...ξαναζήσουμε ζωντανά στην Κερύνεια. Ουτοπία; 'Ισως. Αλλά ποιός μπορεί να μας στερήσει αυτό το όνειρο, αυτή την ελπίδα; Κανείς. Γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί και άρα ονειρευόμαστε και άρα ελπίζουμε. Γιατί, ποτέ δεν ξέρεις αν αυτά που έζησες είναι τα χειρότερα. Από μια άποψη θάλεγα πως αυτό είναι το καλύτερο. Γιατί αυτό που κρατάει τον άνθρωπο στη ζωή είναι η ελπίδα. Κι αυτό που συντηρεί την ελπίδα είναι η άγνοια. Μπορεί να ακούγεται μοιρολατρικό, αλλά είναι αλήθεια. Ποτέ δεν ξέρουμε τι χαρές και τι λύπες μας προσμένουν στο μέλλον. Ξέρουμε ότι θα έρθουν αλλά δε ξέρουμε ούτε πότε, ούτε ποιες μα ούτε πόσο μεγάλες θα είναι. Αυτή η άγνοια συντηρεί την προσμονή, συντηρεί την ελπίδα κι αυτή με τη σειρά της συντηρεί τον ίδιο τον άνθρωπο.

Καλή ανάγνωση, λοιπόν.

Υ.Γ. Ένας φίλος, συμμαθητής από τα παλιά -πώς να σε ξεχάσω Κερύνεια αγαπημένη- μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα-ευχή:

Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται. Αυτή η όντως ζωή να γεμίζει την ύπαρξή μας

και να μας εμπνέει σε κάθε ευγενικό αγώνα. Χρόνια Πολλά!