Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Τάσσο, ο Ελληνισμός σου οφείλει πολλά

«Ο Ελληνισμός του οφείλει πολλά», ανέφερε ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Αλλά και ο Πρόεδρος της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, του αναγνώρισε μια εν πολλοίς πραγματικότητα: «Η Κομισιόν και εγώ θα τον θυμόμαστε για την απεριόριστη αγάπη για την χώρα του, αλλά και για την οξύτητα του μυαλού του, την σκληρή εργασία και αφοσίωση στο καθήκον και το κουράγιο του στην επιδίωξη των πεποιθήσεών του».

Και δύο λόγια από δύο έλληνες πρέσβεις οι οποίοι συνεργάστηκαν μαζί του. “Σταθερότητα και η συνέπεια των θέσεων του στο κυπριακό», δήλωσε ο κ. Ράλλης –πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο- και επεσήμανε ότι «ήταν εντυπωσιακός για το πάθος, με το οποίο υπερασπιζόταν με λόγια και έργα την υπόθεση της Κύπρου… Δεν υπέκυπτε σε πιέσεις, ανέλυε τα δεδομένα με ψυχραιμία και αποφάσιζε τους χειρισμούς του». Τον χαρακτήρισε ως «υπόδειγμα πατριώτη και αγωνιστή, ο οποίος ,όπως είπε, άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο κυπριακό και αφιέρωσε τη ζωή του στην υπόθεση της εξεύρεσης βιώσιμης και λειτουργικής λύσης». Ο άλλος πρέσβης -επί τιμή- Χρ. ζαχαράκης, δήλωσε «Ως Έλληνας αισθάνομαι ευγνωμοσύνη, γιατί σε καιρούς γενικού εθνικού ξεπεσμού ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το διάγγελμα του δημοψηφίσματος και τη διαχρονική στάση του, με έκανε να αισθανθώ περήφανος και να πιστέψω ότι δεν είναι όλα χαμένα για τον Ελληνισμό». Επίσης, επεσήμανε ότι «δεν υποχώρησε σε δύσκολες στιγμές για να ικανοποιήσει απαιτήσεις και συμφέροντα και διαφύλαξε, αυτό που του επέβαλε η συνείδηση του πως ήταν το καλύτερο για την Κύπρο».
Από τότε, που σαν σύμβουλος του Μακαρίου διαφώνησε με τις πρόνοιες των συμφωνιών Ζυρίχης -Λονδίνου (στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου το 1959), και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έκπληκτος ρώτησε, «ποιος είναι αυτός ο μικρός που διαφωνεί μαζί μας;»

Λίγα λόγια για τον Τάσσο. Τα πολλά είναι …περιττά!

2 σχόλια:

Meropi είπε...

Φλούφλη μου καλησπέρα.
Δεν ξέρω αν πρόσεξες ότι ένας Ανώνυμος στο δικό μου ιστολόγιο με μάλλωσε που σε αποκαλώ Φλούφλη.
Για το θέμα μας τώρα. Όπως λέω και στο δικό μου ιστολόγιο δεν υπήρξα θαυμάστρια του Τ. Παπαδόπουλου. Όμως του αναγνωρίζω ότι πάλεψε με πάθος για τα πιστεύω του και γι' αυτά που ο ίδιος νόμιζε ότι ωφελούσαν τους Έλληνες της Κύπρου. Αυτό όμως που του αποδίδω ως πλην είναι ότι καμιά φορά ξεχνούσε ότι Κύπριοι είναι και οι Τουρκοκύπριοι.

phlou...flis είπε...

@Meropi: καθυστερημένα απαντώ. Ναι το διάβασα και σε ...συγχωρώ.
Για τον Τάσσο σε παραπέμπω στον επικήδειο Χριστόφια

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...