Ξεσηκώνονται και πάλιν οι αγρότες

Ακούω, Βλέπω, Διαβάζω και... Καταγράφω αιτήματα των αγροτών που επαναφέρουν στο προσκήνιο περσινές διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις: Κίνδυνος κατάρρευσης της αγροτικής παραγωγής, καθυστέρηση καταβολής του άτοκου δανείου προς τις Συνεταιριστικές Ενώσεις για τις προκαταβολές στα σιτηρά, κάλυψη του χαμένου εισοδήματός σ’ όλα τα προϊόντα (σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, βαμβάκι κ.λπ.), καθιέρωση κατώτερων ικανοποιητικών εγγυημένων τιμών σ’ όλα τα προϊόντα, έγκυρη και έγκαιρη αποζημίωση των προϊόντων μας σε κάθε φυσική καταστροφή από τον ΕΛΓΑ, δραστική μείωση του κόστους παραγωγής με μείωση στις τιμές των γεωργικών εφοδίων, χορήγηση αγροτικού πετρελαίου, κατοχύρωση του επαγγέλματος του αγρότη (μητρώο αγροτών), διπλασιασμός της αγροτικής σύνταξης, ρύθμιση των αγροτικών χρεών προς την ΑΤΕ, σταμάτημα των αγροτοδικείων και των διώξεων κατά των αγροτών κ.ά. πολλά ων ουκ έστιν αριθμός.
Από τη μια, οι αγρότες, και γενικότερα ο αγροτικός τομέας αποτελεί για τη χώρα μας τόσο από κοινωνική, όσο και από οικονομική πλευρά εξαιρετικά σημαντικό παράγοντα. Και βρίσκονται στο έλεος του καιρού, στο έλεος των εμπόρων-μεσαζόντων, στο έλεος των αυξήσεων στα λιπάσματα και φυτοφάρμακα, στο έλεος των πολυεθνικών βιομηχανιών σπόρου και φυτών, στο έλεος των χαμηλού έως εξευτελιστικά ελάχιστου κόστους παραγωγής υπανάπτυκτων χωρών -και άρα μη ανταγωνιστικού, στο έλεος…
Από την άλλη, οι αγρότες είναι οι μονίμως κακομαθημένοι και χαϊδεμένοι όλων ανεξαρτήτων των κυβερνήσεων, μηδέ της χούντας εξαιρουμένης. Που είναι απαλλαγμένοι από φόρους και από ασφαλιστικές εισφορές (όλοι οι άλλοι πληρώνουν τον ΟΓΑ), που χρόνια τώρα απολαμβάνουν τις επιδοτήσεις κρατικές ή ευρωπαϊκές και που ελάχιστοι επενδύουν παρά αγοράζουν τρακτέρ πολυτελείας, μαθημένοι στα διπλοζυγίσματα, που χρησιμοποιούν και κατασπαταλούν δωρεάν το νερό ολονών μας, που "κλέβουν" το αγροτικό ρεύμα που τους παρέχεται, που εκχερσώνουν δασικές εκτάσεις για να μεγαλώσουν τα κτήματά τους, που δηλητηριάζουν με φυτοφάρμακα τα προϊόντα που μας πουλούν (ακόμα και την παραμονή της συγκομιδής τους), που….που….
Τι είναι αυτό που, τελικά, φταίει σήμερα και δημιουργεί ξεσηκωμό; Μα φυσικά ότι φταίει και για όλους τους άλλους εργαζόμενους. Οικονομική κρίση, ύφεση, παγίωση ή και μείωση των εσόδων με παράλληλη αύξηση των εξόδων. Ότι ακριβώς υφίσταται κι ένας ιδιωτικός υπάλληλος ή του δημοσίου, ότι και ένας εργάτης ή εργατοτεχνίτης. Απλώς οι αγρότες έχουν και ένα επιπλέον πρόβλημα, ανάλογο του οποίου δεν έχουμε όλοι οι άλλοι: περιορίζονται δραστικά ή κόβονται τελείως οι επιδοτήσεις. Και αυτό τσούζει. Γιατί οι επιδοτήσεις είναι τζάμπα λεφτά, τζάμπα έσοδο, ...αδούλευτο και ά-κοπο έσοδο. Πώς είναι τα μπόνους σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων; Καμία σχέση. Γιατί, αν γνωρίζω καλά την αγορά, για να κερδίσει κανείς μπόνους θα πρέπει να πετύχει τους στόχους που του έβαλε το αφεντικό, η εταιρεία. Στις επιδοτήσεις δεν υπήρχε κάτι τέτοιο. Ας πούμε, 25 ευρώ το κιλό το βαμβάκι και 3 ευρώ το κιλό …μπόνους. Έτσι, επειδή είσαι καλό παιδί!

Λέτε να μην είναι έτσι;