Ελληνικό δαιμόνιο ή Δαίμονας ελληνικός;

«Το ‘να χέρι νίβει τ‘ άλλο και τα δυο το πρόσωπο», μας έλεγε η γιαγιά και την κοιτούσαμε απορημένοι, τι να λέει η γριά. «Η ισχύς εν τη ενώσει», μάθαμε κάποτε και δεν μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε. Αργότερα στο σχολείο μαθαίναμε για τη «συνισταμένη δυνάμεων» η οποία μπορεί να πετύχει το στόχο ευκολότερα απ’ ότι οι συνιστώσες. «Όλοι μαζί μια γροθιά», αργότερα στα φοιτητικά μας χρόνια και συνειδητοποιήσαμε πια το μήνυμα. Ως έλληνες δε, ιδίως όταν βρισκόμασταν σε εθνικούς κινδύνους, εφαρμόζοντας αυτές τις …συνταγές πετυχαίναμε πολλά. Τώρα, τι μας πιάνει σε περιόδους …ειρήνης και αλληλοτρωγόμαστε, δεν μπορώ να το καταλάβω; Υποσκάπτει ο ένας τη θέση του άλλου με σκοπό να τον γκρεμίσει και δεν τον ενδιαφέρει αν μαζί με τον «αντίπαλο» θα γκρεμιστεί και η ...Ελλάδα. Καίμε τα ξερά στο χωράφι μας για να απαλλαγούμε απ’ αυτά ή για να …επεκταθούμε και δε μας ενδιαφέρει αν μαζί καίμε και ένα κομμάτι Ελλάδας. «Γεννάμε» λαμπρούς επιστήμονες και τους διώχνουμε από την Ελλάδα γιατί δεν τους …αντέχουμε και δεν τους ανεχόμαστε. Ευρεσιτεχνίες και εφευρέσεις πρωτοπόρες και ελληνικές από ικανά ελληνικά χέρια τα οποία αξιοποιούν οι ξένοι γιατί εμείς δεν μπαίνουμε στον κόπο να τις αξιολογήσουμε και αξιοποιήσουμε. Και αντί να διορθωνόμαστε χειροτερεύουμε. Χαιρόμαστε, οι μισοί, για τα «χαστούκια» που δεχόμαστε πανταχόθεν, ενώ οι άλλοι μισοί ρίχνουμε τις ευθύνες στους προηγούμενους. Το φτύσιμο το θεωρούμε ψιχάλες, τις σφαλιάρες χάδια, τις απειλές γαβγίσματα και τους εκβιασμούς καμώματα. Ωραιοποιούμε καταστάσεις που όζουν. Χρυσώνουμε το πικρό χάπι, χαϊδεύουμε αυτιά και ΔΕΝ αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα κατάματα. Δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, κι ας ήμαστε σε πόστα ευθύνης. Διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα, «διαβάζουμε» εκθέσεις και πορίσματα κατά πως μας βολεύει ή σιωπάμε ένοχα.

Παράδειγμα 1ο, για του λόγου το αληθές: ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ KIOTO
Αποβληθήκαμε από το …Κιότο ή απλώς μας έγινε σύσταση;. Μήπως μπήκαμε σε επιτήρηση ή είμαστε σε εκκρεμότητα; Έτσι ή αλλιώς, καταφέραμε να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι, αφού το Συμβούλιο Συμμόρφωσης της Γραμματείας του Ο.Η.Ε. για την κλιματική αλλαγή αποφάσισε να μας «αποβάλλει» –μόνους ανάμεσα σε 141 χώρες- επί τρίμηνο, οπότε και θα επανεξεταστεί το θέμα. Ο λόγος είναι η αδυναμία της χώρας μας να πείσει ότι διαθέτει αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των ρύπων. Η απόφαση για την αποβολή της Ελλάδας είχε ληφθεί από τις αρχές Μαρτίου, όταν και είχε κριθεί ανεπαρκές το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Ρύπων, που είχε υποβληθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Από δω και πέρα αρχίζουν τα …ελληνικά τα κωμικοτραγικά. Μετά τον αρχικό διασυρμό της χώρας με την «αποβολή» της από το Πρωτόκολλο του Κιότο, ήρθε η διάψευση του ΥΠΕΧΩΔΕ και στη συνέχεια «πόλεμος» ανακοινώσεων ανάμεσα στο υπουργείο και το γραφείου του Επιτρόπου Περιβάλλοντος, Σταύρου Δήμα. Το υπουργείο τονίζει ότι η Ελλάδα δεν τέθηκε εκτός Πρωτοκόλλου, ούτε σταμάτησε ποτέ η καταγραφή των εκπομπών της χώρας, κάνοντας παράλληλα λόγο για “ανακρίβειες, λαϊκισμό και παραπληροφόρηση”. Ταυτόχρονα, επιρρίπτει τις ευθύνες για την ντροπιαστική εξέλιξη στην ομάδα του Εθνικού Αστεροσκοπείου, υπό τον κ Δ. Λάλα, που συνέταξε τις εκθέσεις για τους αέριους ρύπους από το 1995 έως το 2007, τον οποίον κατηγορεί ότι «κάρφωσε» την Ελλάδα στον Ο.Η.Ε.
Δηλαδή, η χώρα διασύρεται στα μάτια της διεθνούς κοινότητας –τι αλήθεια θα σκέφτεται για τους Έλληνες ένας Σουηδός, ή Βραζιλιάνος, ή Μογγολέζος ο οποίος νοιάζεται για το περιβάλλον και τον πλανήτη;- και κάποιοι εδώ στην Ελλάδα χαιρόμαστε για το «χαστούκι» που έφαγε η κυβέρνηση. Τσακωνόμαστε αν η προηγούμενη επιτροπή, υπό τον κ. Λάλα, «κάρφωσε» τη χώρα ή η νέα επιτροπή, υπό τον κ. Ζιώμα, από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, κάνει καλύτερα τη δουλειά της. Το «Υπουργείο ΧωρΑταξίας Κατά του Περιβάλλοντος» μιλάει για παραπληροφόρηση. Επιστημονικές ομάδες …αλληλοτρώγονται, κι εμείς οι απλοί, που νοιαζόμαστε ή όχι για το περιβάλλον, άκρη δε βρίσκουμε.

Ποια είναι η πραγματικότητα: η Επιτροπή Τεχνοκρατών του ΟΗΕ έκρινε πως τα στοιχεία που δώσαμε είναι ελλιπή. Επανήλθαμε με καινούρια στοιχεία, αλλά η επιτροπή αυτή δεν προβλέπεται να συσταθεί σύντομα για να τα επανελέγξει, άρα η αντίστοιχη Νομική Επιτροπή έθεσε τη χώρα μας σε …εκκρεμότητα.

Το πρόβλημα λοιπόν ποιο είναι; Εμείς! Ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική πολιτική αντιμετωπίζει το περιβάλλον και την προστασία του είναι ελλιπής, ελλιπέστατος και καταστροφικός. Προφανώς, επιδείξαμε –όπως και σε άλλα θέματα- πλήρη και μοναδική αδιαφορία για να φτάσουν τα πράγματα ως εδώ! Σκεφτείτε λίγο τη διάσταση του θέματος: 141 χώρες και μόνο εμείς, η Ελλάδα, δεν πληρούμε τα κριτήρια. Το …αλληλοφάγωμα των επιστημονικών ομάδων, των δικών τους και των δικών μας, που σκοπό έχει την …ανάθεση έργων και την …απορρόφηση των κονδυλίων. Μια έριδα που αρχή και τέλος δεν έχει. (Θυμηθείτε την αντίστοιχη έριδα σχετικά με τη …πρόγνωση των σεισμών, όπου σεισμολόγοι, γεωλόγοι και γεωφυσικοί ερίζουν για το ποιος έχει την ευθύνη και τη δυνατότητα πρόγνωσης σεισμών). Αναγκαία λοιπόν η δημιουργία ενός αυτόνομου Υπουργείου Περιβάλλοντος, όπως πολλοί συστήνουν. Για να ‘μια ειλικρινής, θα προτιμούσα αντί για Υπουργείο μία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Αρχή Περιβάλλοντος.

Παράδειγμα 2ο, για του λόγου το αληθές: ΕΚΘΕΣΗ ΑΛΜΟΥΝΙΑ
Η εαρινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την οικονομία (28.04.2008) προβλέπει αύξηση του πληθωρισμού και επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης για το 2008. Η Κομισιόν εκτιμά ότι ο πληθωρισμός θα φθάσει φέτος στο 3,6% και ο ρυθμός ανάπτυξης θα διαμορφωθεί στο 2% και για την ευρωζώνη στο 1,7%. Διαπιστώνει μάλιστα ότι η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη είναι συνέπεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της συνεχιζόμενης αύξησης στην τιμή του πετρελαίου και των υψηλών τιμών στα τρόφιμα, όπως τα δημητριακά και το ρύζι. Επισημαίνει δε ταυτόχρονα ότι παρ’ όλα αυτά η ευρωπαϊκή οικονομία ανθίσταται. Ο Χοακίν Αλμούνια, αρμόδιος επίτροπος επί των οικονομικών, δήλωσε στη συνέντευξη τύπου ότι «θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη» και «θα συνεχιστεί –αν και με βραδύτερους ρυθμούς- η δημιουργία θέσεων εργασίας.» Ενώ υπογράμμισε ότι η ΕΕ είναι «σε καλύτερη θέση από άλλες βιομηχανικές χώρες, όπως η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ.» Εκείνο που ανησυχεί την Κομισιόν είναι η ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού, διότι το 3,6% θα έχει όντως κοινωνικές επιπτώσεις στις χώρες-μέλη της ΕΕ.
Αυτά επισημαίνει -για την ακρίβεια προβλέπει- η 'Εκθεση. Τώρα ας έρθουμε στα δικά μας, στα …ελληνικά. Ο κ. Αλογοσκούφης δηλώνει ότι με την έκθεση Αλμούνια, με την έκθεση της ευρωπαϊκής επιτροπής, ουσιαστικά επιβεβαιώνεται η δυναμική της ελληνικής οικονομίας, ότι η ελληνική οικονομία έχει θωρακιστεί και ότι ούτε ζητείται, ούτε σχεδιάζονται νέα μέτρα.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, επιχαίρεται διότι εκτιμά ότι η έκθεση της επιτροπής επιβεβαιώνει την πλήρη αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης. Και αναρωτιέται, «…ποια έκθεση διαβάζει ο κ. Αλογοσκούφης. Η έκθεση που διαβάσαμε εμείς μιλάει για επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Ελλάδα, μιλάει για αύξηση του πληθωρισμού, μιλάει για κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας και έχει ένα σωρό αστερίσκους στο θέμα του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού. Άρα από πού ακριβώς ο κ. Αλογοσκούφης βρίσκει αυτά τα αισιόδοξα μηνύματα τα οποία επιχειρεί να εκπέμψει, είναι απορίας άξιον…» αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου του.
«Τα μέτρα που απορρέουν από την έκθεση Αλμούνια είναι προαποφασισμένα. Απλώς τα προσχήματα αλλάζουν για την εφαρμογή τους» τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του. «…Η έκθεση Αλμούνια …φέρνει για τους εργαζόμενους μόνο δεινά, υπηρετεί τα σύγχρονα συμφέροντα του κεφαλαίου…» συμπληρώνει.
Από την πλευρά του ΣΥΝ, δήλωσαν «η εξαμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και συγκεκριμένα οι εκτιμήσεις για την αύξηση του πληθωρισμού, την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης και την αύξηση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου αναδεικνύουν την παταγώδη αποτυχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης…Η έκθεση αφήνει να εννοηθεί ότι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση είναι η καθήλωση των μισθών και η αύξηση της φορολογίας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα...» προστίθεται στην ανακοίνωση.

Οικονομολόγος δεν είμαι και αναρωτιέμαι: Τι από τα δύο συμβαίνει, δυναμική ή αποτυχία; Ποιον να πιστέψω, τον Αλμούνια ή τους εγχώριους ...αλμούνιους; Μία η έκθεση και τα ποσά-νούμερα ευδιάκριτα και χαρακτηριστικά, πώς είναι δυνατόν να διαβαστούν με ...διαφορετικούς τρόπους; Εκτός κι αν υπάρχουν παραπομπές και αστεράκια, οπότε είναι στην κρίση του καθενός να τα εννοήσει και να τα μελετήσει...

ΥΓ.1. Με τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι νικητές και «νικητές» κάθισαν στο τραπέζι να …μοιράσουν την πίττα, εμείς λείπαμε. Και λείπαμε γιατί τότε σκεφτήκαμε –όχι μόνοι μας, άλλοι μας έβαλαν- πως πρέπει να λύσουμε τα …οικογενειακά μας, να αλληλοφαγωθούμε. Ακριβώς, την κρίσιμη στιγμή λείπαμε και τα αποτελέσματα της …μοιρασιάς είναι γνωστά, άδικα για τη χώρα μας. Και αυτά τα αποτελέσματα είναι που μας δημιουργούν σήμερα νέες δυσάρεστες καταστάσεις. Και πάλιν, αντί να καθίσουμε κάτω να βρούμε την άκρη, αυτήν που συμφέρει την πατρίδα, περί άλλων τυρβάζουμε. Πιέζουν οι Σκοπιανοί κι εμείς πιστεύουμε πως αυτοί είναι που στο τέλος θα χάσουν. Εκβιάζουν και διεκδικούν οι Τούρκοι κι εμείς καμωνόμαστε τους καλούς γείτονες. Ανοίγουν τρύπα στην Πράσινη Γραμμή -στην οδό Λήδρας- κι εμείς νομίζουμε πως γκρεμίστηκε το τείχος. Και ενώ οι μισοί έλληνες σφυρίζουμε αδιάφορα, οι άλλοι μισοί χαιρέκακα πανηγυρίζουμε. Αντί να γίνουμε μια γροθιά…

ΥΓ.2. Μόλις διάβασα ένα άρθρο σχετικό με το θέμα μας, που με βρίσκει εν πολλοίς σύμφωνο. Αν θέλετε να το δείτε, ΕΔΩ!