Φάτε μάτια ψάρια...κατά προτίμηση ψητά, όχι τηγανητά

Ηλι-Ελαι-ος

Ψες καθόμουν μετά της συζύγου, κατά κόσμον φλουφλαινα, στην βεράντα απολαμβάνοντας τη δροσιά της -της βεράντας. Κάνω να σηκωθώ και βλέπω λάδια κάτω από την καρέκλα μου·ψύλλοι στ’ αυτιά μου μπήκανε ρε πωπω…, κατά το γνωστό λαϊκό άσμα. Αναρωτήθηκα, μπας και χρησιμοποίησε η σύζυγος το γνωστό ηλιέλαιο στο φαγητό; Τη ρωτάω και μου απαντάει με έμφαση «εγώ καλέ μου, έχω μάθει από τη μαμά μου να χρησιμοποιώ πάντα αγνό ελληνικό ελαιόλαδο. Αυτό μου έμαθαν, αυτό εμπιστεύομαι». [Παρεπιπτόντως, όσοι τύχει να περάσετε από Λάρισα μέσω Τυρνάβου για Κοζάνη, εκεί τα χωριά της Ελασσόνας, τα καπνοχώραφα έχουν μετατραπεί σε ελαιώνες. Και κάπου εκεί, στο χωριό Δομένικο, παράγουν τα γνωστά ελληνικά χειροποίητα πούρα Domeniko (σχετικά, ΕΔΩ)]. Άσχετο, βεβαίως με το θέμα…
Γυρίζω στο επιμολυσμένο με ορυκτέλαιο ηλιέλαιο. Επειδή γνωρίζω αρκετά πράγματα από Χημεία, παρεμφερούς ειδικότητας και ο υποφαινόμενος, γιατί κανείς δε μας ανακοινώνει ποιο είναι το συγκεκριμένο ορυκτέλαιο, για να μάθουμε επιτέλους και την τοξικότητά του. Κάπου διάβασα πως η συγκέντρωση του ορυκτελαίου σε αυτά είναι μικρότερη από 300 ppm και πως αν καταναλώσω ένα κουταλάκι την ημέρα από το εν λόγω ορυκτέλαιο, συγνώμη ηλιέλαιο, δεν θα πάθω τίποτε. Αναρωτιέμαι όμως, αν καταναλώσω …λίγο τοξικό ηλιέλαιο, μαζί με ψάρια ..υδραργύρου με ..αρσενικού και …καδμίου, αν πιω …νιτρωμένο νερό ενώ αναπνέω τον μολυσμένο αέρα και στη συνέχεια κάνω ηλιοθεραπεία 12-4 μμ, ποιος μου εγγυάται πως δε θα κυκλοφορώ το βράδυ …φωσφορίζοντας;

Γιατί μας κρύβει ο ΕΦΕΤ και το Γενικό Χημείο του Κράτους και όποιος τέλος πάντων αρμόδιος το όνομα του ορυκτελαίου;
Ταυτόχρονα, αυτές οι τόσο επώνυμες εταιρείες, γιατί δεν απέσυραν έγκαιρα και από μόνες τους τα επιμολυσμένα ηλιέλαιά τους και τα παράγωγα αυτών;

Και γιατί, τέλος πάντων, αποσύρθηκαν μόνο όλα τα ηλιέλαια και δεν αποσύρθηκαν όλα τα παράγωγά τους;