Μία γλυκύτατη γιαγιά μόλις ...102 Μαΐων

'Ακουσα, Είδα, Διάβασα και Αντέγραψα: από τον ημερήσιο Τύπο.

Μ' άρεσε το μουτράκι, διέκρινα το χιούμορ στα λόγια της και σκέφτηκα να σας τη γνωρίσω. Από 'δω, η γιαγιά Μαρία! 'Ηρθε στον κόσμο τον Μάρτη του 1906 και δε λέει να τον εγκαταλείψει! Της το εύχομαι ολόψυχα! 'Ισως σ' αυτό το μουτράκι αναγνωρίσετε και τη δική σας γιαγιά!

Το μυστικό της μακροζωίας της, «πίννω έναν κουτίν (1 λίτρο) γάλαν την ημέραν τζιαι τρώω μέλιν». Η ιδιοτροπία της, πάντα αναζητά τις ίδιες μάρκες, «Αυτά με κρατούν» λέει και κάθε νύχτα τρώει μια φέτα ψωμί με μέλι «αφού το στομάχι μου δε σηκώνει άλλο φαγητό». Στα νιάτα της, «επίνναμε καμπόσο κρασίν, ειδικά όταν επηαίνναμεν σε γάμους» ομολογεί.
Το ωράριό της, ύπνος γύρω στις 11 μ.μ. και ξυπνάει στις 9-10 το πρωί. Η υγεία της, «είμαι τζιαι κουτσή, είμαι τζιαι στραβή, είμαι τζιαι κουφή, όμως ούλλα τα άλλα μου εν καλά», λέει χαριτολογώντας. Τα παλιά τα χρόνια ασχολούνταν με τα κτήματα, «στα νιάτα μου ανέβαινα τα βουνά τζιαι με φοάτουν (φοβότανε) η γης», λέει. Σήμερα μετακινείται με τη βοήθεια μιας βοηθού.
Πόσα άλλα χρόνια σκοπεύει να ζήσει; «Αν έμοιασα της γιαγιάς μου, θα βασανιστώ ακόμα λλία χρόνια» αναφέρει χαμογελώντας. Η γιαγιά της έζησε μέχρι τα 105.
Έχει τα μυαλά της τετρακόσια, επικοινωνεί άριστα με το περιβάλλον και της αρέσει να κουβεντιάζει με τον κόσμο.

Στις 11 Μαρτίου γιόρτασε τα 102α γενέθλιά της (11 Μάρτη 1906 γράφει η ταυτότητά της). Άντε γιαγιά Μαρία, νάσαι καλά και του χρόνου, και όσα άλλα χρόνια αξιωθείς να ζήσεις, να ξανασβήσεις τα κεράκια!

Πρώτα η Γιορτή της Γυναίκας, μετά ο 'Υμνος στην 'Ανοιξη και τώρα η Γλυκιά Γιαγιά, ήρθε κι έδεσε το ...γλυκό, τρίτωσε το ...καλό! Πάμε γι 'άλλα...