Τσίκνα στις σχολικές αυλές - Έγινε της... Τσικνοπέμπτης - Μαθητές και δάσκαλοι τίμησαν το έθιμο – Μάθημα 1ο: άναμμα κάρβουνων
Αυτούς του τίτλους διάβασα στον κυπριακό τύπο και ...έμεινα. Κι αναρωτήθηκα αν εμείς μεγαλώσαμε τόσο ή αν εμείς μείναμε πίσω! Σας σερβίρω σε ...μεζέδες, αποσπάσματα από τα σχετικά ρεπορτάζ.
Με σούβλες και άλλα …εδέσματα στα κάρβουνα, «τσίκνωσαν» και φέτος οι μαθητές και καθηγητές της Κύπρου. Μετά από πρωτοβουλία των διευθύνσεων των σχολείων, των ίδιων των μαθητών και των συνδέσμων γονέων, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για να ακολουθήσουν το έθιμο της ημέρας. Όλα αυτά στην πλειοψηφία των εκπαιδευτηρίων, οι διευθυντές των οποίων έδωσαν τη συγκατάθεσή τους για να τσικνώσουν οι μαθητές εντός του σχολικού χώρου. Λόγω της αυτονομίας που παρέχει το υπουργείο Παιδείας Κύπρου σε κάθε σχολική μονάδα!
Αυτή η ...εκδήλωση έχει καθιερωθεί σαν έθιμο από τους μαθητές σε όλα σχεδόν τα σχολεία της Κύπρου. Κάθε «τσικνοπέμπτη» η μαθητιώσα νεολαία εφοδιάζεται με τα κατάλληλα υλικά και στήνει τρικούβερτο γλέντι στις σχολικές αυλές. Βάζοντας στην άκρη τετράδια, βιβλία, στυλό, χάρακες και τα άλλα «σύνεργα» μάθησης - μελέτης, μαθητές και καθηγητές -κυρίως σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης- διασκεδάζουν με τη ψυχή τους. Οι μαθητές ανά παρέα συνεννοούνται εκ των προτέρων ώστε όλα να είναι στην εντέλεια και ο καθένας συνεισφέρει με το δικό του τρόπο ώστε το γλέντι να στεφθεί με επιτυχία. Τα αγόρια της παρέας αναλαμβάνουν το ψήσιμο των σουβλακιών, ενώ τα κορίτσια έχουν την ευθύνη της ετοιμασίας των υπολοίπων αναγκαίων εδεσμάτων (Η αναπαραγωγή του μοντέλου της κυπριακής κοινωνίας, με τους ρόλους άψογα διαχωρισμένους στα καλούπια τους, ως σχολική εμπειρία). Φτιάχνουν τις σαλάτες και στρώνουν το τραπέζι και λίγο πριν από το μεσημέρι μαθητές και καθηγητές ρίχτονται με τα μούτρα στο φαγητό. Επειδή ξεφάντωμα χωρίς μουσική δεν γίνεται, οι μαθητές φροντίζουν και αυτή τη λεπτομέρεια. Οι ορχήστρες βγαίνουν στις αυλές και μαθητές σε ρόλο τραγουδιστών φροντίζουν να συνεισφέρουν με το δικό τους τρόπο στη διασκέδαση. Το φαγοπότι ακολουθεί το ξέφρενο παιχνίδι μεταξύ ομάδων μαθητών και καθηγητών. Πραγματοποιούνται παραδοσιακά παιχνίδια όπως σχοινί, σακουλοδρομίες. Άλλες ομάδες μαθητών το ρίχνουν στο χορό.
Μπορεί να μη γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουν, απλά ψήνουν σούβλες διότι είναι …Τσικνοπέμπτη. Γνωρίζουν μόνο ότι καταναλώνουν «μυλλωμένα» (σ.σ. όχι νηστίσιμα) γιατί πλησιάζει η έναρξη των νηστειών.
Αυτή η ...εκδήλωση έχει καθιερωθεί σαν έθιμο από τους μαθητές σε όλα σχεδόν τα σχολεία της Κύπρου. Κάθε «τσικνοπέμπτη» η μαθητιώσα νεολαία εφοδιάζεται με τα κατάλληλα υλικά και στήνει τρικούβερτο γλέντι στις σχολικές αυλές. Βάζοντας στην άκρη τετράδια, βιβλία, στυλό, χάρακες και τα άλλα «σύνεργα» μάθησης - μελέτης, μαθητές και καθηγητές -κυρίως σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης- διασκεδάζουν με τη ψυχή τους. Οι μαθητές ανά παρέα συνεννοούνται εκ των προτέρων ώστε όλα να είναι στην εντέλεια και ο καθένας συνεισφέρει με το δικό του τρόπο ώστε το γλέντι να στεφθεί με επιτυχία. Τα αγόρια της παρέας αναλαμβάνουν το ψήσιμο των σουβλακιών, ενώ τα κορίτσια έχουν την ευθύνη της ετοιμασίας των υπολοίπων αναγκαίων εδεσμάτων (Η αναπαραγωγή του μοντέλου της κυπριακής κοινωνίας, με τους ρόλους άψογα διαχωρισμένους στα καλούπια τους, ως σχολική εμπειρία). Φτιάχνουν τις σαλάτες και στρώνουν το τραπέζι και λίγο πριν από το μεσημέρι μαθητές και καθηγητές ρίχτονται με τα μούτρα στο φαγητό. Επειδή ξεφάντωμα χωρίς μουσική δεν γίνεται, οι μαθητές φροντίζουν και αυτή τη λεπτομέρεια. Οι ορχήστρες βγαίνουν στις αυλές και μαθητές σε ρόλο τραγουδιστών φροντίζουν να συνεισφέρουν με το δικό τους τρόπο στη διασκέδαση. Το φαγοπότι ακολουθεί το ξέφρενο παιχνίδι μεταξύ ομάδων μαθητών και καθηγητών. Πραγματοποιούνται παραδοσιακά παιχνίδια όπως σχοινί, σακουλοδρομίες. Άλλες ομάδες μαθητών το ρίχνουν στο χορό.
Μπορεί να μη γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουν, απλά ψήνουν σούβλες διότι είναι …Τσικνοπέμπτη. Γνωρίζουν μόνο ότι καταναλώνουν «μυλλωμένα» (σ.σ. όχι νηστίσιμα) γιατί πλησιάζει η έναρξη των νηστειών.
Αυτά συμβαίνουν στην πλειονότητα των ηυμνασίων και λυκείων, γιατί σε άλλα σχολεία γίνονται απλά ορισμένες περίοδοι μαθημάτων και στη συνέχεια δίνεται ελεύθερος χρόνος στους μαθητές για να απασχοληθούν εντός του σχολείου.
Κι εγώ μένω να αναφωνώ...
O tempora! O mores!
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου