Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα και Αντέγραψα από ΤΑ ΝΕΑ. Του Γιώργου Αγγελόπουλου gangel@dolnet.gr
Εδώ και έναν χρόνο, ο δρ Μουκουέγκε δεν κάνει ερωτήσεις στις ασθενείς του από το Νότιο Κίβου. Αρκείται να τις εξετάζει όσο πιο ήπια γίνεται και, όπως ο ίδιος λέει, να τις «επισκευάζει». Να αποκαθιστά, να ξαναρράβει κατεστραμμένα γεννητικά όργανα, να προσπαθεί να ξαναδώσει στις γυναίκες αυτές μια ζωή. Δεν άντεχε άλλο να τις ακούει να αφηγούνται πώς οι βιαστές άνοιξαν τα σωθικά τους με σπασμένα μπουκάλια, με ρόπαλα, με κάννες τουφεκιών. Οι γυναίκες αυτές κατάφεραν να ξεφύγουν, περιπλανήθηκαν στο δάσος, απορρίφθηκαν από την οικογένεια και την κοινότητά τους, στιγματίστηκαν για πάντα με αίμα και ντροπή.
Εδώ και χρόνια, οι γυναίκες στο Κίβου αποτελούν λεία των ενόπλων συμμοριών που στοιχειώνουν τα δάση χωρίς να γίνεται τίποτε για να εντοπισθούν και να συλληφθούν. Ο δρ Μουκουέγκε έθεσε το θέμα σε διεθνές επίπεδο. Το βραβείο του ΟΗΕ που έλαβε στα τέλη του 2008, και το βραβείο Ούλοφ Πάλμε, πριν από λίγες εβδομάδες, δεν αποτελούν μόνο έπαινο για τη δουλειά του, επισημαίνει η βελγική «Λε Σουάρ». Δείχνουν ότι ο κόσμος αρχίζει επιτέλους να συνειδητοποιεί την απόλυτη φρίκη που επικρατεί στις περιοχές αυτές του Κίβου, όπου η κοιλιά των γυναικών έχει μετατραπεί σ΄ ένα νέο πεδίο μάχης. Οι γυναίκες είναι εκεί οι στυλοβάτες των κοινοτήτων και, όταν οι συμμορίες τούς επιτίθενται, οι χωρικοί φεύγουν. Έτσι η γη «απελευθερώνεται» για να εξορυχθεί κασσίτερος και κολτάν...
Γιος ενός πάστορα του Μπουκάβου, πρωτεύουσας του Νότιου Κίβου, τρίτος μιας οικογένειας με εννέα παιδιά, ο Ντένις Μουκουέγκε σπούδασε ιατρική στο Μπουρούντι. Άρχισε να εργάζεται στο Λεμέρα, ένα προτεσταντικό νοσοκομείο στο Νότιο Κίβου και, όταν αυτό καταστράφηκε, το 1996, στον πρώτο πόλεμο του Κονγκό, ο δρ Μουκουέγκε εγκαταστάθηκε στο Πάνζι, το μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο του Μπουκάβου. Τα θύματα σεξουαλικής βίας έφταναν εκεί κατά εκατοντάδες. Οι γυναίκες αυτές περιφέρονταν σαν παρίες στην πόλη και στο νοσοκομείο οι άλλοι ασθενείς τις περιφρονούσαν. Ο δρ Μουκουέγκε εκπαιδεύθηκε τότε στην τεχνική της κολπικής αποκατάστασης, που εφαρμοζόταν ώς τότε μόνο στην Αντίς Αμπέμπα. Στη συνέχεια μύησε σ΄ αυτές τις πολύ ευαίσθητες επεμβάσεις νοσηλεύτριες, μαίες και άλλους γιατρούς του Πάνζι. Σήμερα το νοσοκομείο έχει μια εξειδικευμένη υπηρεσία που κάνει επεμβάσεις σε 10 γυναίκες την ημέρα και περιθάλπει άλλες 500 που περιμένουν την επέμβαση. Ο δρ Μουκουέγκε λέει στη δημοσιογράφο της «Λε Σουάρ» ότι η μεγαλύτερη χαρά του είναι να «επισκευάζει» μια γυναίκα και να της επιτρέπει έτσι να ξαναρχίσει τη ζωή της• και η μεγαλύτερη απελπισία του είναι να βλέπει ασθενείς του να επιστρέφουν μερικούς μήνες αργότερα, έχοντας πέσει και πάλι θύματα σεξουαλικής βίας.
Γυναικολόγος στο Κονγκό, ο δρ Ντένις Μουκουέγκε προβαίνει σε επεμβάσεις αποκατάστασης του κόλπου γυναικών που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας. Πρόσφατα τιμήθηκε για το έργο του με το βραβείο Ούλοφ Πάλμε.
Εδώ και έναν χρόνο, ο δρ Μουκουέγκε δεν κάνει ερωτήσεις στις ασθενείς του από το Νότιο Κίβου. Αρκείται να τις εξετάζει όσο πιο ήπια γίνεται και, όπως ο ίδιος λέει, να τις «επισκευάζει». Να αποκαθιστά, να ξαναρράβει κατεστραμμένα γεννητικά όργανα, να προσπαθεί να ξαναδώσει στις γυναίκες αυτές μια ζωή. Δεν άντεχε άλλο να τις ακούει να αφηγούνται πώς οι βιαστές άνοιξαν τα σωθικά τους με σπασμένα μπουκάλια, με ρόπαλα, με κάννες τουφεκιών. Οι γυναίκες αυτές κατάφεραν να ξεφύγουν, περιπλανήθηκαν στο δάσος, απορρίφθηκαν από την οικογένεια και την κοινότητά τους, στιγματίστηκαν για πάντα με αίμα και ντροπή.
Εδώ και χρόνια, οι γυναίκες στο Κίβου αποτελούν λεία των ενόπλων συμμοριών που στοιχειώνουν τα δάση χωρίς να γίνεται τίποτε για να εντοπισθούν και να συλληφθούν. Ο δρ Μουκουέγκε έθεσε το θέμα σε διεθνές επίπεδο. Το βραβείο του ΟΗΕ που έλαβε στα τέλη του 2008, και το βραβείο Ούλοφ Πάλμε, πριν από λίγες εβδομάδες, δεν αποτελούν μόνο έπαινο για τη δουλειά του, επισημαίνει η βελγική «Λε Σουάρ». Δείχνουν ότι ο κόσμος αρχίζει επιτέλους να συνειδητοποιεί την απόλυτη φρίκη που επικρατεί στις περιοχές αυτές του Κίβου, όπου η κοιλιά των γυναικών έχει μετατραπεί σ΄ ένα νέο πεδίο μάχης. Οι γυναίκες είναι εκεί οι στυλοβάτες των κοινοτήτων και, όταν οι συμμορίες τούς επιτίθενται, οι χωρικοί φεύγουν. Έτσι η γη «απελευθερώνεται» για να εξορυχθεί κασσίτερος και κολτάν...
Γιος ενός πάστορα του Μπουκάβου, πρωτεύουσας του Νότιου Κίβου, τρίτος μιας οικογένειας με εννέα παιδιά, ο Ντένις Μουκουέγκε σπούδασε ιατρική στο Μπουρούντι. Άρχισε να εργάζεται στο Λεμέρα, ένα προτεσταντικό νοσοκομείο στο Νότιο Κίβου και, όταν αυτό καταστράφηκε, το 1996, στον πρώτο πόλεμο του Κονγκό, ο δρ Μουκουέγκε εγκαταστάθηκε στο Πάνζι, το μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο του Μπουκάβου. Τα θύματα σεξουαλικής βίας έφταναν εκεί κατά εκατοντάδες. Οι γυναίκες αυτές περιφέρονταν σαν παρίες στην πόλη και στο νοσοκομείο οι άλλοι ασθενείς τις περιφρονούσαν. Ο δρ Μουκουέγκε εκπαιδεύθηκε τότε στην τεχνική της κολπικής αποκατάστασης, που εφαρμοζόταν ώς τότε μόνο στην Αντίς Αμπέμπα. Στη συνέχεια μύησε σ΄ αυτές τις πολύ ευαίσθητες επεμβάσεις νοσηλεύτριες, μαίες και άλλους γιατρούς του Πάνζι. Σήμερα το νοσοκομείο έχει μια εξειδικευμένη υπηρεσία που κάνει επεμβάσεις σε 10 γυναίκες την ημέρα και περιθάλπει άλλες 500 που περιμένουν την επέμβαση. Ο δρ Μουκουέγκε λέει στη δημοσιογράφο της «Λε Σουάρ» ότι η μεγαλύτερη χαρά του είναι να «επισκευάζει» μια γυναίκα και να της επιτρέπει έτσι να ξαναρχίσει τη ζωή της• και η μεγαλύτερη απελπισία του είναι να βλέπει ασθενείς του να επιστρέφουν μερικούς μήνες αργότερα, έχοντας πέσει και πάλι θύματα σεξουαλικής βίας.
Και γυρνάμε στα δικά μας, στα ευρωπαικά, στα αμιγώς ελληνικά. Εδώ στην Ελλάδα, μα φυσικά και δε βιάζουμε τις γυναίκες• τι σκατά, πολιτισμένο κράτος είμαστε. Απλώς, τις εξοντώνουμε με κάθε τρόπο. Το ξέρει καλύτερα η …Μαίρη Παναγιωταρά (όχι Παναγιωταρέα, αυτή καλά την έχει κι ας μην την εκλέξανε καθηγήτρια). Εμείς τις φορτώνουμε όοοολες τις δουλειές του σπιτιού, της ανατροφής των παιδιών μας, της «δασκάλας» των παιδιών μας, της εργαζόμενης και συνεισφερούσης στο οικογενειακό εισόδημα και άλλα πολλά. Τη μεταχειριζόμαστε ως ερωτικό «αξεσουάρ» και «αντικείμενο», ως «συνοδό», ως πόρνη… Έρχεται τώρα και η απόφαση- βόμβα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου η οποία, μέσω Βρυξελλών, τους ρίχνει και μία καμπάνα με αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης από 5 έως 15 έτη. Το μέτρο αυτό θα ισχύσει για 140.000 (ο αριθμός ποικίλει) γυναίκες που απασχολούνται στο Δημόσιο, τον Στρατό και τα Σώματα Ασφαλείας. Η απόφαση θα προβλέπει την εξομοίωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο, την οποία θα εκτελέσει η κυβέρνηση με πιθανότερο σενάριο η εξίσωση να γίνει σταδιακά και σε βάθος χρόνου, αρχίζοντας το 2013. Η αναμενόμενη καταδικαστική απόφαση οδηγεί σε πλήρη ανατροπή του ασφαλιστικού καθεστώτος για τις κατηγορίες γυναικών στο Δημόσιο που συνταξιοδοτούνται πρόωρα και προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Ένας γιατρός Μουκουέγκε ή με οποιοδήποτε άλλο όνομα, θα βρεθεί για τις εργαζόμενες γυναίκες εδώ στην πολιτισμένη Ευρώπη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου