Διαφθορά-φακελάκι = έλληνες βουλευτές

Ποιο νομίζετε πως είναι το δεύτερο σημαντικό πρόβλημα της χώρας -μετά την ακρίβεια; Η διαφθορά. Αυτό έδειξε έρευνα του Τμήματος Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η έρευνα έγινε σε δείγμα 4.720 ατόμων άνω των 18 ετών σε όλη τη χώρα. Από την έρευνα προκύπτει ότι πρώτο στοιχείο της διαφθοράς είναι ο χρηματισμός. Οι πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα κατέταξαν τους φορείς που παρατηρούνται τα φαινόμενα διαφθοράς κατά σειρά ως εξής:

1. Βουλευτές και πολιτικά κόμματα,
2. Πολεοδομία,
3. Γιατροί και νοσοκομεία,
4. Εφορίες,
5. Αστυνομία,
6. Δικαιοσύνη.

Με την ευκαιρία αυτή, σκέφτηκα να σας αναλύσω το θέμα …Βουλευτής. Πώς προέκυψε το όνομα; Η ιερή παράδοση μας λέει ότι στην αρχή οι βουλευτές παλιότερα λέγονταν όλοι Πινόκιοι γιατί όταν μιλούσαν μεγάλωνε η μύτη τους. Αυτή την κατάρα την έριξε μια γριά σε έναν αντιπρόσωπο της ελληνικής βουλής γιατί της υποσχέθηκε να της βρει ένα παλληκάρι για γαμπρό και αυτός δεν το έκανε. Η κατάρα έσπασε όταν ένας Πινόκιο βόλεψε ανεγκέφαλο και ανεπρόκοπο γιο συγχωριανού του διευθυντή σε δημόσια υπηρεσία. Έτσι ο αγράμματος κ' αγαθός πατέρας έδειχνε στο χωριό τον ευεργέτη της οικογενείας του και έλεγε «να ο βολευτής μ', να ο βολευτής μ’» με βαριά τοπολαλιά και από τότε έμεινε, με μία παραλλαγή, «Βουλευτής». Όλοι όσοι πιστεύουν πως η λέξη προέρχεται από το Βουλή που σημαίνει θέληση, επιθυμία είναι ανόητοι και δεν ξέρουν τι τους γίνεται.

Τι είναι λοιπόν ο βουλευτής και ποιες αρμοδιότητες έχει; Είναι ένας παραμυθάς και ...χειροκροτής του οποίου το δικαίωμα εκπορεύεται από το Σύνταγμα της Ελλάδος. Πρόθυμος να απαντήσει σ’ όλες τις ερωτήσεις που του τίθενται, με έναν μακρύ μονόλογο και χωρίς να είναι ποτέ σαφής. Έτοιμος πάντοτε να υπερασπιστεί τις επιλογές του κόμματος που εκπροσωπεί και ας μη συμφωνεί με αυτές. Χρησιμοποιεί δύο «γλώσσες», μία στην εκλογική του περιφέρεια για να χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων του και την άλλη στην …πρωτεύουσα. Ποτέ δεν πληρώνει τον καφέ που πίνει ή τον λογαριασμό στο εστιατόριο ή την ταβέρνα που τρώει αφού πάντα είναι προσκεκλημένος. Παραβρίσκεται σε άπειρο αριθμό τελετών κοπής πρωτοχρονιάτικων πιτών και σε χοροεσπερίδες συλλόγων, φυσικά τζάμπα. Προσλαμβάνει δικούς του ανθρώπους στα πολιτικά γραφεία που διαθέτει για να τον εκπροσωπούν στις πολυάριθμες ψευτιές με τις οποίες …φλομώνει τους ψηφοφόρους του. Το Σύνταγμα επιβάλλει στα Κόμματα να στελεχωθούν από υποψήφιους ελπιδοφόρους ψεύτες με σκοπό όλων να κερδίσουν τουλάχιστον μια μερσεντές και ένα κινητό, όλα με κρατικό χρήμα των φορολογούμενων, αρκεί να εκλεγούν από τους πολίτες για να τους αντιπροσωπεύσουν με βάση τη διαδικασία των εκλογών. Το άδικο πολιτικό σύστημα της χώρας επιτρέπει μόνο σε 300 τυχερούς να γίνουν βουλευτές και συνήθως οι πιο μοχθηροί το πετυχαίνουν.

Οι βουλευτές έχουν πολύ δύσκολη αποστολή να επιτελέσουν καθώς πρωτίστως είναι υποχρεωμένοι να μή σκέφτονται αλλά να επικοινωνούν με τον κόσμο. Μετά έχουν την ευθύνη να επινοούν ένα καινούργιο παραμύθι κάθε μέρα και να το υποστηρίζουν στις επαφές τους με τα Μέσα. Πρέπει να έχουν την ικανότητα να καλύπτουν νομιμοφανώς όλες τις παρανομίες ...φίλων. Πρέπει να είναι έτοιμοι να ξεφουρνίσουν οποιαδήποτε αρλούμπα τους κατέβει στο κεφάλι με σκοπό να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ζουν κυρίως στα παράθυρα των τηλεοράσεων και κάθε μήνα αλλάζουνε δέρμα στις παλάμες τους από τις αμέτρητες χειραψίες που πραγματοποιούν καθημερινά.

Θα αναρωτηθεί κανείς αν οι βουλευτές έχουν σταδιοδρομία και εξέλιξη; Η απάντηση είναι πως όποιοι από αυτούς καταφέρουν να λένε πιστευτά ψέματα, είναι καλοί γλύφτες και έχουν ταλέντο στη μπουρδολογία και βρίσκονται σε κόμμα που ελέγχει την διακυβέρνηση της χώρας, ανεβαίνουν ένα επίπεδο καθώς γίνονται Υφυπουργοί και άλλο ένα όταν γίνονται Υπουργοί. Οι πιο ικανοί από αυτούς είχαν την δυνατότητα να …παπαρολογούν ώς αρχηγοί πολιτικής παράταξης και οι μέγιστοι γίνονται Πρωθυπουργοί. Τα τελευταία χρόνια αυτή η κατάσταση, δυστυχώς, άλλαξε. Πρέπει να είναι εξ αίματος συγγενής πρώην πρωθυπουργού ή να έχει πάρει την άδεια εξ αίματος συγγενή πρώην πρωθυπουργού. Μετά δύο βουλευτικές θητείες έχουν δικαίωμα να λάβουν σύνταξη. Οι νόμοι δεν τους ακουμπάν αλλ’ ούτε και η δικαιοσύνη και μετά παρέλευση 5 χρόνων τα όποια αδικήματά τους παραγράφονται.

ΥΓ.1. Η παρούσα ανάρτηση είναι ...μεταχρονονολογημένη. Θα μπορούσε να γραφτεί τότε, με τα καρναβάλια, αλλά τότε είχα να ασχοληθώ με πιο σοβαρά θέματα!!
ΥΓ.2. Φυσικά -για να μην έχω και προβλήματα με το νόμο, είπαμε πως αυτοί έχουν την ασυλία ενώ εμείς όχι- αυτά που αναφέρω δεν ισχύουν για το σύνολο των βουλευτών! Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις!

Πηγές: Φρικηπαιδεία