Από σήμερα –στα 55 μου –αποφάσισα να ξαναγίνω …Λιλλιπουπολίτης.

Στην ηλεκτρονική μου αλληλογραφία υπογράφω: "...εκ Κυρηνείας (Κ. Σαθά 3) Κύπρου ορμώμενος και εν Λαρίση (Γ. Σεφέρη 48, 41221) Θεσσαλίας διαμένων εργαζόμενος 

...coming from Kyrenia (K. Satha 3) Cyprus and living in Larissa (G. Seferi 48, 41221) Hellas". Αλλά από Κυριακή βράδυ, 28 Νοεμβρίου 2010, 8 παρά τέταρτο περίπου, πήρα τη μεγάλη απόφαση: αποδημώ –φτου φτου, όχι προς …Κύριον- αλλά σε άλλο Δήμο. Από …λαρισαίος πολίτης θα γίνω …Λιλλιπουπολίτης. Γιατί, και που είμαι λαρισαίος πολίτης, μια από τα ίδια βλέπω και ζω. Ποια η αίτια της μεταδημότευσής μου; Η κυριακάτικη -ΝΕΤ 16:00- εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη, «ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ» που παρουσίασε "την παρέα της Λιλλιπούπολης".

Το «Εδώ Λιλλιπούπολη» ήταν ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα στο κρατικό ραδιόφωνο και στο Τρίτο του Πρόγραμμα, με στυλοβάτη τον Μάνο Χατζιδάκι που κράτησε τέσσερα σχεδόν χρόνια, από το 1976 έως το 1980. Για την ακρίβεια κόπηκε από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, αφού σ’ όλη τη διάρκεια της εκπομπής της δέχτηκε πιέσεις, για την ακρίβεια οι συντελεστές της δεχόντουσαν τις πιέσεις, αλλά αυτές προσέκρουαν και σταματούσαν στο Μ. Χατζηδάκη. Ήταν τέτοια η ενόχληση των κρατούντων –κυβέρνησης, διοίκησης ΕΡΤ αλλά και συνδικαλιστών της μέσω ΠΟΣΠΕΡΤ- που στο τέλος, μετά το σταμάτημα της εκπομπής, πολλά από τα επεισόδια καταστράφηκαν. Από τις 400 και πλέον μπομπίνες εγγραφής διασώθηκαν καμιά 100δα. Η «Λιλλιπούπολη» όμως αντιστάθηκε και συνεχίζει ως τις μέρες μας να συγκινεί μικρούς και μεγάλους. Μάλιστα, όλα τα τραγούδια της καταγράφτηκαν σε νότες και εκδόθηκαν σε βιβλίο, διδάσκονται σε σχολεία αλλά και παρουσιάζονται σε διάφορα πολιτιστικά κέντρα της περιφέρειας και στη δισκογραφία. 

Η Λιλιπούπολη ήταν μια "παιδική" (όχι όμως παιδιάστικη) εκπομπή, καμωμένη "για παιδιά και έξυπνους μεγάλους" -γι' αυτό κι εγώ την παρακολουθούσα, καθότι ...μέλος της δεύτερης κατηγορίας. Ήταν ένα πρόγραμμα τολμηρό και ανατρεπτικό για την εποχή του σε όλα τα επίπεδα, απ' το πολιτικό μέχρι το οικολογικό. Μιλούσε για οικολογία, όταν αυτή η έννοια δεν …κυκλοφορούσε ακόμη, οι ήρωες άρχισαν να αποκτούν χαρακτήρα, πήρε πολιτική διάσταση, συνέβαιναν γεγονότα, γίνονταν εκλογές όπως τις κάνουν οι μεγάλοι,. Έτσι,  το βουνό Λιλιμπάγια θα μπορούσε να είναι ο Όλυμπος, ενώ το Πόρτο Λίλι θα μπορούσε να είναι ο Πειραιάς, ο Δήμαρχος Χαρχούδας είναι ο σημερινός πονηρός πολιτικάντης που εξαπατά τους πολίτες του , φτιάχνει και ξαναφτιάχνει τη "λεωφόρο Γαλάζιας Πεταλούδας" εμφανής παραλληλισμός της κατασκευής της Λεωφόρου Συγγρού εκείνη την εποχή». 

Η εκπομπή θύμιζε σε πολλά σημεία μιούζικαλ, καθώς η πρόζα εναλλασσόταν με το τραγούδι. Πράγματι, καθετί στη Λιλιπούπολη, τα πρόσωπα, οι τοποθεσίες, τα χρώματα, είχε και το τραγούδι του: επαναστατικό θούριο για τον καταπιεσμένο και υπερπροστατευόμενο Παπαγάλο, χασάπικο για το "παιδί του λαού" τον Δυστροπόπιγγα, βαλς για τον Πρίγκιπα, αιθέριες μελωδίες για τον άσπρο Γιαουρτοπόταμο, ρομαντική διάθεση για το ροζ χρώμα.

Πολλά από τα τραγούδια της εκπομπής έχουν κυκλοφορήσει σε δίσκους. Αξίζει να προσέξει κανείς τους καταπληκτικούς στίχους της Μαριανίνας Κριεζή. Αξιόλογοι καλιτέχνες όπως ο Νίκος Κυπουργός, η Λένα Πλάτωνος, ο Νίκος Χριστοδούλου και ο Νίκος Μαραγκόπουλος έντυσαν με μουσική, τους εμπνευσμένους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή και συνόδευσαν τα κείμενα της Ρεγγίνας Καπετανάκη και της Άννας Παναγιωτοπούλου.

Ήμουν καθημερινός -ή σχεδόν καθημερινός- ακροατής της Λιλλιπούπολης. Εξάλλου τόχω ξαναπει, είμαι ραδιοφωνικός τύπος, μέχρι και σήμερα. Αν δεν είχατε την τύχη να την παρακολουθήσετε, δεν είναι αργά. Αγοράστε το CD και μαζί με τα παιδιά σας ακούστε τον Παπαγάλο να μαθαίνει καλούς τρόπους, αποκαλύπτοντας την αγένεια των δασκάλων του, ακούστε έναν πραγματικό ύμνο στον έρωτα μέσα από το "Χρυσαλιφούρφουρο", παρακολουθήστε τα τερτίπια της εξουσίας μέσα από τον Χαρχούδα. Άνθρωποι που κυκλοφορούν γύρω μας, που υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα έχουν τη θέση τους στη Λιλιπούπολη. Ακολουθήστε τους στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης, διασχίστε τη λεωφόρο της Ασημένιας Τσιπούρας, και από εκεί με ένα καΐκι, τον Φύστικο, ταξιδέψτε στο Φεγγαρονήσι, για να γιορτάσετε τη γιορτή της Αστροφεγγιάς. Πραγματικά παράξενη αυτή η πόλη! Μια πανδαισία από ήχους, χρώματα, ποίηση και φαντασία.  Το μανιφέστο του Παπαγάλου "Ως πότε παπαγάλοι θα ζούμε στα κλουβιά" ηχεί επίκαιρο, γιατί "κλουβιά", πάσης φύσεως, πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Όπως πάντα θα υπάρχουν και φωνές όπως αυτές των δημιουργών της Λιλιπούπολης. Τις ακούει άραγε κανείς;

ΥΓ. Οι στίχοι των τραγουδιών της Λιλλιπούπολης, βρίσκονται στην ηλεκτρονική δ/νση Εδώ Λιλιπούπολη ( δίσκος @ 1980 )

Πληροφορίες από τη wikipedia   ενώ τραγούδια θα βρειτε στο youtube όπως ΕΔΩ!

Πάρτε ένα δείγμα από το επίκαιρο άσμα Δεν είμαστε Ζουλού