Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

τα χρυσόβουλα και η συνέχεια του ελληνικού κράτους

Διαβάζω κι εγώ –δεν ζω σε άλλον πλανήτη- για τα …επιτεύγματα του ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου, για τα …επιτεύγματα κάποιων υπουργών ή/και των συζύγων αυτών (και προηγούμενων κυβερνήσεων), για τις διευκολύνσεις που παρέχονται σε …δικά μας πρόσωπα, για μεθοδευμένες προ-αποφάσεις δικαστικών λειτουργών κ.ά. πολλά. Και δεν εκπλήσσομαι και αυτό είναι και το τραγικό. Λες και έχω συνηθίσει, λες και έχω εθιστεί, λες και έχω πειστεί πως αυτά τα φαινόμενα αφού εσυνέβαιναν παλαιότερα, λογικό είναι να συμβαίνουν και σήμερα, αναμενόμενο είναι να συμβούν και στο μέλλον.

Για ένα όμως απορώ περισσότερο. Για το θεμιτό, το νόμιμο, το παράδοξο. «…όταν ένα μοναστήρι, ή η θεσμική εκκλησία, διεκδικεί κυριότητα με βάση τίτλους βυζαντινούς ή οθωμανικούς, ουσιαστικά αμφισβητεί αυτήν την πολιτική διαδικασία και νομιμότητα…» γράφει το ΜανιτάριΤουΒουνού. Και συμπληρώνω σ’ αυτό το σχόλιο πως και άλλοι πολλοί, όπως παλιότερα οι μεγαλοτσιφλικάδες βρέθηκαν με χιλιάδες στρέμματα γης με κοτσάνια (συμβόλαια) τούρκικα ή χρυσόβουλα βυζαντινά, ή κάποιες άλλες χιλιάδες συνανθρώπων μας με παρόμοιους …τίτλους διεκδικούν τεράστιες εκτάσεις, βουνά, δάση. Κάποιοι εμφανίζονται σήμερα και επικαλούνται από αυτοκρατορικά χρυσόβουλα έως τους οθωμανούς αυτοκράτορες για να θεμελιώσουν δικαίωμα ιδιοκτησίας. Και αυτά γίνονται δεκτά από τις ελληνικές Αρχές. Άρα είναι ισχυρά και νόμιμα. Δηλαδή, με αυτόν τον τρόπο το ελληνικό κράτος εμφανίζεται ως συνέχεις του οθωμανικού και του βυζαντινού. Δηλαδή, το 1821 δεν έγινε επανάσταση, δεν εκδιώχθηκαν οι Τούρκοι, δεν δημιουργήθηκε το νέο ελληνικό κράτος; Αν δεχτούμε πως όχι, τότε καλώς ισχύουν αυτοί οι τίτλοι και γίνονται αποδεκτοί. Αν δεχτούμε όμως το ναι, τότε αναφερόμαστε σ’ ένα παράδοξο.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην μικρή μου πατρίδα. Οι καταχτητές μοίρασαν «τίτλους ιδιοκτησίας» σε ξένες γι αυτούς ιδιοκτησίες. Κάθε περιουσία στα κατεχόμενα (αντίστοιχα υπάρχουν και στο ελεύθερο μέρος) έχει δύο …ιδιοκτήτες, τον νόμιμο και τον καταχτητή. Και γίνονται "αγοραπωλησίες" ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα και προσπάθεια παρόμοια σε τουρκοκυπριακές περιουσίες στα ελέυθερα μέρη. Σε μελλοντική λύση του κυπριακού προβλήματος, ποιος από τους δύο …ιδιοκτήτες θα έχει τα δικαιώματα;
ΥΓ. Όταν, μετά το ’21, τα χωράφια …περιήλθαν σε έλληνες τσιφλικάδες οι κολλίγοι -με αυτά που υφίσταντο από τους έλληνες- νοσταλγούσαν τους τούρκους αφεντάδες

6 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Και όλα αυτά τα κάνουν εκείνοι οι οποίοι υποτίθεται ότι κατά την Τουρκοκρατία έκαναν αντίσταση με τα κρυφά σχολειά (τρίχες κατσαρές)...
Για να το ξανασκεφτούμε το θέμα...

akrat είπε...

δεν είναι μωρέ και φοβερά τα πράγματα... μεροκάματο να βγαίνει... πως κάμνεις έτσι... χιχι...

Meropi είπε...

Και ο Εφραίμ είναι συμπατριωτάκι μας Φλούφλη μου. Να τον χαιρόμαστε....

phlou...flis είπε...

@Kitsomitso: ναι αλλά δε θάθελα να τα ισοπεδώσω όλα...you Know

@alrat: ναι, ναι πρώτα αυτό

@meropi: καλωσόρισες. Ε ναι, η μπίζνα είναισ το DNA μας

Λουκάς είπε...

Με το άρθρο του Εκκλησιαστικές μπίζνες και τουρκικά φιρμάνια ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος επισημαίνει κι αυτός τις αντιφάσεις της εκκλησίας στο θιγόμενο θέμα.

phlou...flis είπε...

@loukis: το διάβασα, ενδιαφέρον

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...