Οι Αγανακτισμένοι και τα κόμματα

Μ’ αρέσουν αυτές οι αυθόρμητες διαμαρτυρίες οργισμένου κόσμου που συγκεντρώνεται στις πλατείες και φωναχτά, σιωπηλά ή και εκκωφαντικά, μουντζώνει, σφυρίζει, γράφει και κρεμάει συνθήματα και πλακάτ (ακόμα κι αν κάποια ακούγονται ή διαβάζονται ως αισχρά) και δε μ’ αρέσει καθόλου που ένα αριστερό κόμμα τους καταγγέλλει ως …ομάδες ή ομαδούλες που παριστάνουν τους ακομμάτιστους. Τα όποια κινήματα δεν είναι απαραίτητο να ξεκινάνε οργανωμένα, κάτω από ένα μπλοκ ή μια χρωματική σημαία. Τώρα, αν στην πορεία προκύψουν τέτοια, επανακαθορίζουμε τους αρχικούς στόχους, συμπορευόμαστε ή αλλάζουμε δρόμο. Πολλοί θα ήθελαν να καπηλευτούν αυτή την αγανάκτηση του κόσμου. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να την καπελώσουν -όπως ο φίλος μου ο Αλέξης- αλλά μέχρι στιγμής δεν βρήκαν ανταπόκριση. Άλλοι θα την συκοφαντήσουν -όπως η φίλη μου η Αλέκα- και σήμερα θα σταθώ κυρίως σ’ αυτήν τη στάση του ΚΚΕ (ήμαρτον …Κυρία μου, αλλά δε σε κατανοώ). Θα μου πείτε, ποιος είσαι εσύ που ερμηνεύεις αυτή την αγανάκτηση; Η απάντησή μου είναι απλή: είμαι κι εγώ Αγανακτισμένος και δεν ερμηνεύω τους άλλους παρά μόνο τη δικιά μου αγανάκτηση, απέναντι σε δημοσιεύματα και πολιτικές ομιλίες.

Νομίζω πως αυτή η λαϊκή δυσαρέσκεια φουντώνει και αυτό που αμφισβητείται δεν είναι μόνον οι κυβερνήσεις του Πα.Σο.Κ. και της Ν.Δ. που κυβερνούσαν επί δεκαετίες, αλλά αμφισβητείται ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και όχι μόνο το αστικό. Δεν είναι απαραίτητο τα κινήματα να ξεκινούν από τα εργοστάσια και τους τόπους δουλειάς για να είναι ισχυρά και να έχουν γερά πόδια. Και δεν είναι καθόλου αυταπάτη να πιστεύει ο εργαζόμενος ότι οι κινητοποιήσεις στις πλατείες αρκούν για να τον απαλλάξουν από τα παλιά και νέα δεινά που του φόρτωσαν. Ούτε έχω αυταπάτες πως τα κόμματα εξουσίας θα γίνουν φιλολαϊκά κόμματα, μπορούν όμως να διορθωθούν.

Γιατί, αλήθεια, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις πρέπει να είναι μακριά από όλα τα κόμματα ή και εναντίον όλων; Γιατί τα κόμματα της Αριστεράς δεν πείθουν τόσα χρόνια και παρ’ όλ’ αυτά επιμένουν με τον ίδιο τρόπο, τις ίδιες μεθόδους, τις ίδιες πρακτικές. Γιατί στον απολογισμό τους δεν επιρρίπτουν ευθύνες στους ίδιους και στις ηγεσίες τους, παρά μόνο αντιστρέφουν τις ευθύνες τους; Τόσα και τόσα δεινά επέφεραν στην Ελλάδα τα δύο κόμματα εξουσίας αλλά η Αριστερά παραμένει στα ίδια επίπεδα. Απογοητεύει τους οπαδούς, προβληματίζει τους συμπαθούντες. Αυτός είναι ο λόγος που το σύνθημα "μακριά από τα κόμματα και τα συνδικάτα" βρίσκει απήχηση τελευταία στις πλατείες. Όσο κι αν προσπάθησαν μεγαλοκαναλάρχες-εργολάβοι ΜΜΕ, μεγαλοδημοσιογράφοι και «πεφωτισμένοι» να καλούν σε "επανάσταση ειρηνική", ο απλός κόσμος αντιδρά ελεύθερα. Κι εγώ θα ήθελα να συναντήσω ένα πολιτικό να τον μουντζώσω, να τον φτύσω, να τον «στολίσω», να τον αναγκάσω να φυγαδευτεί από την πίσω πόρτα ή με ταχύπλοο ή ελικόπτερο, χωρίς να με νοιάζει το χρώμα, η ηλικία ή το φύλο του. Γιατί πιστεύω κι εγώ πως το, «όλοι ίδιοι είναι» ή "όλοι είναι κλέφτες" δεν είναι επικίνδυνο, αντιδραστικό, λαϊκίστικο σύνθημα. Γιατί βλέπω και διαπιστώνω -και όχι απλά πιστεύω- πως κανείς δεν προσέρχεται στην πολιτική -ή στο συνδικάτο- για να προσφέρει παρά μόνο για να πλουτίσει, να εκμεταλλευτεί.

Κάποιοι διαδίδουν πως μαγικές, μυστήριες και αόρατες δυνάμεις, με όλα αυτά και άλλα πολλά έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν το λαό. Να τον εμποδίσουν να επικοινωνήσει, να παλέψει με το οργανωμένο κίνημα, να βρει σε αυτό τη δύναμή του. Πως τον θέλουν αγανακτισμένο και ανοργάνωτο μπουλούκι για να τον σαλαγάνε πιο εύκολα από τις τηλεοράσεις και τα "facebook", κρύβοντας οι πραγματικοί καθοδηγητές το πρόσωπό τους και τους στόχους τους. Όταν όμως βλέπω τα πρόσωπα αυτών που μαζεύονται κάθε τόσο στις πλατείες, δε διακρίνω άνθρωπους χαζούς, κοιμισμένους ή υπνωτισμένους, παρασυρμένους από αυτές τις «δυνάμεις». Βλέπω νέους, άνεργους, επιστήμονες, ηλικιωμένους, νοικοκυρές, οικογένειες, μικρά παιδιά, κόσμο πνευματικό αλλά και αγράμματο. Βλέπω όλων των λογιών κόσμο, αλλά όχι χαζούς. Βλέπω πως το ποτάμι των «αγανακτισμένων» κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης συνεχίζει να συμμετέχει δυναμικά, να διαμαρτύρεται, να απαιτεί. Και συνήθως τα ποτάμια δεν γυρίζουν πίσω. Χαίρομαι που αυτές οι κινητοποιήσεις, έχουν πια χαρακτήρα πανευρωπαϊκό. Οι Αγανακτισμένοι ετοιμάζουν την κορύφωση των διαδηλώσεών τους την προσεχή Κυριακή, που έχει οριστεί από το κίνημα ως η νέα ημέρα πανευρωπαϊκής κινητοποίησης σε όλες τις μεγάλες πόλεις της γηραιάς ηπείρου. Μάλιστα, στην Ελλάδα ο στόχος είναι απόλυτος και ξεκάθαρος: να βουλιάξουν οι πλατείες. Μακριά από κόμματα, μακριά από χρώματα, μακριά από παρατάξεις, μακριά από πολιτικούς. Για να μας φοβηθούν ΟΛΟΙ, πράγμα που έχει αρχίσει δειλά δειλά να γίνεται.  Και τα παραδείγματα είναι απτά: «Το πολιτικό σύστημα έχει χρέος να σκύψει πάνω από τους ‘’Αγανακτισμένους’’», υποστηρίζει υπουργός του ΠαΣοΚ, Σκανδαλίδης. "Όποιος πολιτικός  φοβάται και δεν τολμά να βγει έξω να περπατήσει είναι φλούφλης" διατείνεται ο βουλευτής της ΝΔ Μεϊμαράκης, πρώην υπουργός. "Εμείς, ως ΚΚΕ, έχουμε τη δυνατότητα να μην αισθανόμαστε ούτε προδομένοι, γι' αυτό το λόγο δεν είμαστε ούτε θυμωμένοι, ούτε αγανακτισμένοι. Δεν τους εμπιστευθήκαμε ποτέ, τους αντιμετωπίζουμε σαν αντίπαλους. Κι έτσι λοιπόν σήμερα τους αντιμετωπίζουμε όχι με θυμό και αγανάκτηση, ως αντίπαλους, τους αντιμετωπίζουμε προσπαθώντας να διεξάγουμε τον πόλεμο που απαιτούν οι καιροί. Να το πούμε καθαρά. Ταξικό πολιτικό μίσος έχουμε. Δεν αισθανόμαστε όμως αγανακτισμένοι και προδομένοι. Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όλους εκείνους που με διάφορους τρόπους, είτε μέσα στο σπίτι τους, είτε πηγαίνοντας στις πλατείες, αισθάνονται αγανακτισμένοι. Κι αν θέλετε, σε αυτούς θέλουμε να μιλήσουμε καθαρά και πρακτικά. Διότι είναι η εφεδρεία σήμερα του κινήματος, είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι φαίνεται..." απόσπασμα από ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην Ελευσίνα. "Επιβάλλεται να υπάρξει συνάντηση μιας επιτροπής των αγανακτισμένων με την Πολιτεία, για να ακούσουμε αιτήματα, προτάσεις και θέσεις», προτείνει ο Λα.Ο.Σ.

Ένας Αγανακτισμένος που αγανακτεί και με αυτά που διαβάζει ή ακούει

ΥΓ.  "Ρίξε και εσύ μία μούτζα στη Βουλή"! Εθνικό Φασκελόμετρο (κλικ)

...Από δω, η φίλη μου η Rai, Rai Nam

Σήμερα θα σας γράψω για τη μικρή μου φίλη, τη Rai. Το πλήρες όνομά της είναι Rai Nam, είναι 11 χρονών και μαζί με τα τρία της αδέλφια και τους γονείς της ζουν κάπου εκεί στην Καμπότζη, στην περιοχή Τσόρμ Ξαν. Η οικογένειά της εκτρέφει ζώα -λίγα πουλερικά, χοίρους και βοοειδή- για να επιβιώσει. Διαθέτουν και ένα κομμάτι γης για καλλιέργεια∙συνήθως ρύζι. Η μικρή Rai περπατάει μεγάλες αποστάσεις για να βρει πόσιμο νερό και να το μεταφέρει σπίτι. Αυτή είναι αποκλειστική φροντίδα των γυναικών και των κοριτσιών, μιας και δε διαθέτουν δεξαμενές για την αποθήκευση του νερού. Φυσικά για τις καθημερινές τους ανάγκες μαζεύουν το νερό της βροχής ή παίρνουν νερό από ρυάκια και αφύλακτα πηγάδια, που όμως χρησιμοποιούν χωρίς να βράσουν, αγνοώντας τους κανόνες υγιεινής∙ άλλωστε ποιος να τους τα διδάξει;

Το σπίτι της μικρής μου φίλης είναι φτιαγμένο από τσίγκο. Άλλωστε τα περισσότερα σπίτια της περιοχής είναι ξύλινα, με στέγες αχυρένιες ή από τσίγκο, ενώ οι τοίχοι είναι από ξύλο ή μπαμπού. Δε ξέρω αν η Rai είναι τυχερή που ζει μέσα στο τσίγκινό της σπίτι, αλλά αυτό διαθέτει η οικογένειά της. Άλλωστε έχουν και πολλές επιλογές;
Η μικρή Rai είναι τυχερή γιατί μπορεί και πηγαίνει σχολείο. Μη φαντάζεστε απλά πράγματα, αφού διανύει αρκετή απόσταση για να πάει και να γυρίσει. Είναι όμως τυχερή γιατί ο αναλφαβητισμός αγγίζει το 42,26%, με τα κορίτσια να «προηγούνται» στον δείκτη, αφού οι γονείς τους, λόγω των μεγάλων αποστάσεων που καλούνται να διανύσουν καθημερινά, φοβούνται να τα στείλουν. Η Rai ευτύχησε να έχει δημοτικό σχολείο στην κοινότητα που διεμένει. Φυσικά για γυμνάσιο και λύκειο είναι λίγο δυσκολότερα τα πράγματα, καθώς στην περιφέρειά της υπάρχουν μόνο δύο γυμνάσια και ένα λύκειο. Αλλά ας μεγαλώσει η Rai και βλέπουμε.

Από υγειονομική περίθαλψη, η μικρή μας Rai και η κοινότητά της πάσχει. Καθημερινά εύχονται να μην αρρωστήσει καποιο μέλος της οικογένειά της, αφού για να το μεταφέρουν στον κοντινότερο σταθμό υγείας, πρέπει να διανύσουν με τα πόδια απόσταση μεγαλύτερη των πέντε χιλιομέτρων από το σπίτι της. Φαντάζομαι θα γνωρίζετε πως οι πιο συνήθεις ασθένειες που πλήττουν τον πληθυσμό και κυρίως τα μικρά παιδιά, είναι ο τύφος, η ελονοσία, ο δάγγειος πυρετός, γαστρεντερικά προσβλήματα και μολύνσεις στα μάτια. Φτωχή μου Rai. Εμείς εδώ ευχόμαστε και προσευχόμαστε να μην ασθενήσεις ποτέ! Στο δικό μας θεό∙ α, ναι, ξέχασα να σας πω πως η Rai και η οικογένειά της είναι Βουδιστές, αλλά τί σημασία έχει; Οι θεοί όλου του κόσμου όλο και κάποια συγγένεια μεταξύ τους θα έχουν! Τι στο καλό ...θέοί είναι;

Δεν έχω μιλήσει ποτέ με τη νεαρή μου φίλη, άλλωστε μόλις πρόσφατα την έχω γνωρίσει. Εξάλλου η Rai και η οικογένειά της, αλλά και όλοι οι κάτοικοι της κοινότητάς της είναι Χμερ και μιλούν την ομώνυμη γλώσσα. Μου έχει στείλει όμως μία φωτογραφία της. Δείτε πόσο γλυκιά είναι, αλλά και πόση θλίψη έχει στα τόσο εκφραστικά της ματάκια.

Πρόσφατα της έστειλα μια επιστολή και της έγραψα λίγα πράματα για μένα, την οικογένειά μου και την πόλη μου. Δε θα μπορέσει να τα διαβάσει, καθότι δεν είναι γραμμένα στα Χμερ, αλλά όλο και κάποιος θα της τα μεταφράσει. Και θα περιμένω με αγωνία δικά της νέα.

Πω πω, κόντεψα να το ξεχάσω. Να ξεχάσω να σας πω το πώς γνώρισα τη μικρή μου φίλη, τη μικρή Rai. Λοιπόν, είχα κάποτε ακούσει για «υιοθετήσεις» παιδιών, για την ActionAid και τις δραστηριότητές της κι έτσι επισκέφθηκα την ηλεκτρονική της δ/νση. Πλοηγήθηκα, μελέτησα και συμπλήρωσα τη σχετική αίτηση. Και νάμαι σήμερα με μια καινούρια φίλη, μια μικρή φίλη από τη μακρινή Ασία, τη Rai Nam. Θάθελα δε παρεπιπτόντως να σας πω, πόσο πολύ μου/μας άλλαξε τη διάθεση, αυτή η "γνωριμία" μου/μας με τη μικρή μου φίλη!

Ο Λάκης και οι ...λάκηδες

Πολλοί, μεταξύ αυτών και ο υποφαινόμενος, επικρίνουμε το Λάκη γι αυτά που κάνει ή λέει στο ...πολυτελές ...Τσαντίρι του, γιατί είναι χυδαίος, γιατί είναι μονότονος -ασχολείται μονίμως με Κούγια, με Σαρρή, με Γαλάτη, παλιότερα με Θώδη και με άλλους πολλούς και γραφικούς. Τα βάζει με τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα επιλεκτικά, είναι «κολλημένος», βγάζει ...διαγγέλματα, διατυπώνει ερωτήματα αλλά απαντά σ’ αυτά ο ίδιος, λέει μόνο τη δική του «αλήθεια», υπαινίσσεται πολλά και για πολλούς, λέει και προσάπτει αλλά αντίλογο δεν έχει καθ’ ότι αυτός έχει το μαχαίρι-μικρόφωνο και το πεπόνι-θεατές... Είναι χαρισματικός αφού με ότι ασχολείται πετυχαίνει, με ότι καταπιάνεται και ότι πιάνει γίνεται χρυσός, είναι ένας σύγχρονος σατιρικός ηθοποιός που κάνει πραγματική σάτιρα -φυσικά δε γνωρίζω την απάντηση στο ...υπαρξιακό μας ζήτημα «έχει όρια η σάτιρα;» αλλά μπορώ να υποθέσω πως ...κάπου θα υπάρχουν τα όριά της. Μη μου πείτε όμως να αφήσουμε το ΕΣΡ να τα ορίσει. Όταν αυτό ανακάλυψε ότι ο Λάκης και το “Αλ Τσαντίρι” υποβαθμίζουν την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης χωρίς να ασχολείται με τα αίσχη τα οποια προβάλλουν αρκετές εκπομπές –μεταξύ των οποίων και οι μεσημεριάτικες, αλλά και τα δελτία ειδήσεων- οι οποίες υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, τότε τι να πούμε;

Αρκετοί βρίσκονται στο πλευρό του, τον υποστηρίζουν γιατί «είναι ο μόνος που τους τα λέει έξω από τα δόντια», γιατί «κάποιος πρέπει επιτέλους να πει αυτό που όλοι οι άλλοι δε λέμε», γιατί είναι μια «γνήσια και αυθεντική φωνή», γιατί κάνει «σάτιρα όπως αυτή που έκανε ο Αριστοφάνης» και άλλα πολλά. Δεν αποφάσισα με το μέρος ποιων να ταχθώ –σιγά που θα σας ένοιαζε- ούτε μου έχει βάλει κανείς αυτό το δίλημμα. Εξάλλου, υπάρχουν άλλα πολύ πιο σοβαρά διλήμματa (klik!!) απ’ αυτό.

Αναρωτήθηκα λοιπόν μήπως ο Λάκης είναι ο μόνος; Όταν οι ΤρεμοΠρετεντεροΧατζηνικολοΤραγκάκηδες αλωνίζουν μόνοι στα Δελτία ειδήσεων, εξαπολύουν μύδρους, επιρρίπτουν ευθύνες κατά βούληση, μοιράζουν συμβουλές, τρομάζουν τον κόσμο, διασπείρουν παραπλανητικές ειδήσεις υπάρχει κάποιος για να αντι-μιλήσει; Ακόμα και αν τολμήσει κανείς από τους «καλεσμένους» στα παράθυρα να μιλήσει τον επαναφέρουν βίαια στην τάξη. Πάμε και στον ...ζούγκλα-μάκη. Ζούγκλα είπα; Μα τώρα θυμήθηκα πως εκεί ισχύει ο νόμος του ισχυρού και αυτό το γνωρίζει καλά ο εν λόγω και το εφαρμόζει. Εξάλλου νόμος είναι, μπορεί να αντισταθεί; Δεν τολμάει εκεί να μιλήσει κανείς, είτε πολιτικός είναι, είτε καθηγητής, είτε επιστήμονας αν δεν του απευθυνθεί ο λόγος. Δεν είναι λίγες οι φορές που καλεσμένοι φεύγουν χωρίς να που μία κουβέντα παρά μόνο στο ...καλωσόρισμα. Αυτό δεν κάνουμε, θέλω να ελπίζω, και οι χειρότεροι δάσκαλοι στους μαθητές μας. Αυστηρός έως άγριος, επιβλητικός, μονίμως καταγγελτικός, απόλυτος ως έχων το αλάθητο, με δυο λόγια ένας «δάσκαλος» της προηγούμενης 100ετίας. Που και που «βγάζει» κανένα τηλεφώνημα ζωντανά αλλά κι εκεί για να κατακεραυνώσει τον συνομιλητή του –τρόπος τους λέγειν συνομιλητής.
Αμ οι άλλες, οι ...τσιτσιολίνες της μεσημβρίας –και όχι του μεσονυκτίου- παρέα με τα ... χαζοχαρούμενα αντράκια της παρέας, οι οποίοι θάλεγα πως το ρόλο της γλάστρας –ή μήπως του κάκτου- παίζουν, έτσι για να πάρουν και οι ξανθιές την εκδίκηση τους, τι στ’ αλήθεια κάνουν; «Ξεφωνίζουν», «γδύνουν», «ανακαλύπτουν» και αποκαλύπτουν χωρίς να έχουν αντίλογο. Που και που προσκαλούν αυτούς που ξεφωνίζουν στο τηλέφωνο για να τους δωσουν το λόγο. Ή προκαλούν ...διάλογο ανάμεσα σε αντιμαχόμενους –σε αντικρυστά ή διπλανά παράθυρα- για να βγουν κι άλλα στη φόρα και οι ίδιοι παίζουν το ρόλο του πυροσβέστη ρίχνοντας κι άλλο ...λάδι στη φωτιά.
Αν πάμε και στις ραδιοφωνικές εκπομπές, εκεί θ’ ακούσουμε πολλούς και διάφορους. Ακούω, όσο μπορώ, μέχρι να φύγω για το σχολείο την πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ 105,8 με την Κατερίνα και τον ...Γρήγορο και φρίττω με τον δεύτερο. Ο απόλυτος δημοσιογράφος, ο απόλυτος ρεπόρτερ, ο απόλυτος πολιτικοποιημένος, ο απόλυτος άνθρωπος, ο απόλυτος εργαζόμενος, ο απόλυτος κάτοχος της πάσας αλήθειας, ο απόλυτος ...ΑΠΟΛΥΤΟΣ!! Και ξέρετε ποιο είναι το κακό με μένα; Δεν αλλάζω σταθμό, έχει κολήσει εκεί η βελόνα και πεισματικά αρνείται να ξεκολλήσει. Φυσικά έχουν περάσει από την εκπομπή αυτή μύριοι και εξαιρετικοί, εξαιρετικά ζευγάρια, με τελευταίο το δίδυμο Καλαμίτσι-Κατερίνα. Αλλά τούτος εδώ δεν ...τρώγεται. Ανακαλύπτει πως έχει και οπαδούς, φανατικούς.

Ο Λάκης λοιπόν, δεν είναι μόνος στο ραδιοτηλεοπτικό περιβάλλον. Υπάρχουν πολλοί άλλοι ...λάκηδες. Όλοι και όλες με ένα κοινό χαρακτηριστικό: κρατούν ένα μικρόφωνο ή το έχουν ακουμπισμένο κάτω ή καρφιτσωμένο στο πέτο και μιλάνε μόνοι, παίζουσι εν ου παικτοίς. Είτε δεν υπάρχουν «συνομιλητές» είτε αν υπάρχουν είναι υπό έλεγχο. Τα μέσα γιαυτόν τον έλεγχο πολλά: «μας πιέζει ο χρόνος», «δεν έχουμε καλή επαφή», «πρέπει να διακόψουμε για διαφημίσεις».... Ανάμεσα σε όλους αυτούς, αν μη τι άλλο, ο Λάκης μας κάνει και γελάμε λιγάκι, μπορεί να μας βρίζει φυσικά αλλά τουλάχιστον γελάμε∙ και τόχουμε απόλυτη ανάγκη. Τελευταία όμως, με έχω παρακολουθήσει και βλέπω πως δε γελάω και πολύ με τα αστεία ή «αστεία» του. Ίσως γιατί είναι επαναλαμβανόμενα, ίσως γιατί είναι φτηνά, ίσως γιατί ...εγώ δεν είμαι καλά. Γιατρέ, μήπως να πιω κάνα λίτρο όζον;

Ενοικιάζονται τρακτέρ...

Ποιος είναι ο πρωταγωνιστής αυτή την εποχή στην Ελλάδα; Η απάντηση δεν είναι ...αυτός ή αυτή. Η απάντηση είναι ...αυτοί. Διότι πράγματι, οι πρωταγωνιστές είναι πολλοί. Είναι τα ξένα funds που επιτίθενται κατά ριπάς στην ελληνική οικονομία και όχι μόνο –εξάλλου αυτή τη ...δουλειά έμαθαν, αυτήν κάνουν- με τα σπρεντς, είναι ο χωρισμός της Ελένης-Γιάννη, είναι οι 3 ή 4 ή 5 εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές, είναι η κόντρα που υποβόσκει στο εσωτερικό της ΝΔ –πολιτικός που δεν αποδέχεται την ήττα του (ης) είναι πολύ κάτω του μετρίου, μην πω πως φτάνει τα όρια του ...ξεπεσμού, άσε που του κόβεται μαχαίρι και το χαμόγελο-, είναι η γκρίνια του βαθέος ΠαΣοΚ και του ...ξέβαθου τοιούτου για το κατά πόσον πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα τα σκληρά για τους εργαζόμενους μέτρα ή με τη μορφή σαλαμιού, είναι τα τάνκς, σόρυ, τρακτέρ ήθελα να πω των αγροτών τα οποία κλείνουν διαμήκως, εγκάρσια ή και διαγώνια τις εθνικές οδούς –κατά πως επιτάσσουν οι αλληλοσπαραζόμενοι αγροτοπατέρες οι οποίοι, ερήσθω εν παρόδω, διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στις κινητοποιήσεις-, τα μεθοριακά τελωνεία, τις παρακαμπτήριες οδούς.

Θα μείνω ολίγον εις τα τελευταία, τα τρακτέρ και τα μπλόκα. Δεν είμαι σίγουρος αν πολλοί από μας έχουμε κατανοήσει τι ακριβώς ζητάνε, φοβάμαι όμως πως παγιδευόμαστε στα πολύ γενικά. «Μητρώο αγροτών» ας πούμε. Τι είναι, ποιοι το υποστηρίζουν και ποιοι αντιτίθενται σ’ αυτό. Από το 1998 έχει συνταχθεί, το οποίο ωστόσο δεν αξιοποιήθηκε. Γιατί, υπάρχουν διαφωνίες αν θα πρέπει να εγγραφούν σ’ αυτό μόνο οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ή και οι αγρότες-ετεροεπαγγελματίες. Κάποιοι δε θέλουν μόνο τους "κατά κύριο επάγγελμα αγρότες" γιατί πίσω από αυτούς ουσιαστικά κρύβονται όλοι οι τσιφλικάδες των χιλίων ή χιλιάδων στρεμμάτων, ενώ στους αγρότες-ετεροεπαγγελματίες ανήκει και ο μπαρμπέρης του χωρίου που έχει και 20 στρέμματα και τα καλλιεργεί, ανήκει και ο καφετζής, ο χασάπης, ο φούρναρης ή ακόμα και ο καθηγητής, ο δημόσιος υπάλληλος στον οποίον έλαχε κλήρος πέντε, δέκα, είκοσι στρεμμάτων τα οποία καλλιεργεί. Το πρόβλημα είναι ποιοι θα δικαιούνται τις επιδοτήσεις. Κάπιοι υποστηρίζουν πως μόνο οι κατ’ επάγελμα αγρότες, οι άλλοι υποστήρίζουν πως όλοι. Γι αυτό δεν είναι μονιασμένοι οι αγροτοσυνδικαλιστές.

Υπάρχουν αγρότες σε πολλές περιοχές της χώρας που δεν κατανοούν τα μπλόκα, τις κινητοποιήσεις, τα «αιτήματα». Είναι εκείνοι οι δραστήριοι αγρότες που δημιούργησαν συνεταιρισμούς, που διαχειρίζονται μόνοι τα προιόντα τους, που αυτοί καθορίζουν τις τιμές ή/και αναλαμβάνουν τις εξαγωγές. Είναι, ας πούμε, οι παραγωγοί κρόκου στην Κοζάνη, οι παραγωγοί μήλων με ...όνομα, (στα «Ζαγορίν» αναφέρομαι), είναι οι παραγωγοί γογγυλιού στα Γιαννιτσά, οι παραγωγοί μανιταριών στις Σέρρες αλλά και άλλοι πολλοί. Οι πρώτοι, αυτοί που βγάζουν τα τρακτέρ έξω, περιμένουν κυρίως τις επιδοτήσεις ή τις κρατικές επιχορηγήσεις για να «ζήσουν». Πόσοι γνωρίζουμε αλήθεια ότι πολλές καλλιέργειες γίνονται μόνο και μόνο για να παρθούν οι επιδοτήσεις και στη συνέχεια μένουν παρατημένες στα χωράφια γιατί ...δε συμφέρει το προιόν; Πόσοι στ’ αλήθεια γνωρίζουμε πως για αρκετές καλλιέργειες οι αγρότες παρακαλούν για φυσικές καταστροφές έτσι ώστε να πάρουν τις αποζημιώσεις και από κει και πέρα ότι βγάλουν; Κλασσικό φετινό παράδειγμα εδώ στη μηλοπαραγωγική Αγιά. Με το πρώτο φθινοπωρινό χαλάζι πάρθηκαν οι αποζημιώσεις για τις «καταστροφές» διά κατάθεσης υπεύθυνης δηλώσεως –σπάνια οι εκτιμητές γεωπόνοι επισκέπτονται τα χωράφια-, αλλά η καλοκαρία που ακολούθησε βελτίωσε την παραγωγή και τώρα τα ψυγεία της Αγιάς και της ευρύτερης περιοχής είναι γεμάτη μήλα αναμένοντας τους εμπόρους. Θα πουλήσουν –φυσικά σε εξευτελιστικές τιμές-, θα πάρουν ίσως και διακαιούμενες επιδοτήσεις, πήραν και αποζημίωση. Βρείτε μου κι άλλους τέτοοιυς εργαζόμενους ή αυτοαπασχολούμενους.

Ξαναγυρίζω στο κυρίως πιάτο, θέμα ήθελα να πω. Στα τρακτέρ και τα μπλόκα. Θα τολμούσα να πω πως οι ιδιοκτήτες των πρώτων και δράστες των δεύτερων καταδυναστεύουν τη ζωή όλων των άλλων με έναν μοναδικά φασιστικό τρόπο. Αυτοί που θίγονται από αυτή την ...εποχική δραστηριότητα, είναι πολυαριθμότεροι των πρώτων. Αλλά παραδόξως, ελάχιστοι τολμούν να διαμαρτυρηθούν, μήπως και κατηγορηθούν ως εχθροί «των καημένων των αγροτών». Πιέζουν οι πρώτοι, συμπιέζονται οι άλλοι, κυβέρνηση, κόμματα συμπαραστέκονται ή αντιστέκονται και το κακό συνεχίζεται. Φαίνεται πως βαίνει σε εκτόνωση, πλην των σκληροπυρηνικών.
Το δικαίωμα στην απεργία και στη διαμαρτυρία, είναι πάνω απ’ όλα, είναι ιερό, είναι δημοκρατική κατάκτηση. Όμως φαίνεται πως οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία που είχαν ανέκαθεν –όπως άλλωστε και τόσα άλλα-, λες και κάποιος ιός ...Η2Ν2 προκάλεσε τις μεταλλάξεις αυτές. Αυτή η ιστορία περί «δικαιωμάτων» που τα επικαλούνται κατά καιρούς διάφοροι, πάντα για λογαριασμό τους, κόντρα σε όλους τους άλλους κοντεύει να καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο της εποχής. Στις διαμαρτυρίες μας όλοι ξεχνάμε ότι τα δικαιώματά μας τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων. Όσοι διαμαρτυρόμαστε με ανάλογους τρόπους, προφανώς έχουμε προβλήματα, ήμαστε σε απόγνωση. Έτσι και οι αγρότες. Δεν αναλογίζονται όμως πως αφενός χάνουν τη συμπάθεια και συμπαράσταση του κόσμου που κρατούν σε ομηρεία, αφετέρου οι πολιτικοί είναι γνωστό πως ό,τι σου δίνουν (ή νομίζεις πως κερδίζεις) με το ένα χέρι, σου το παίρνουν με το άλλο (ή από κάποιον άλλο, εξίσου δυστυχή).

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν γίνει ετήσιο ...έθιμο του Γενάρη. Όπως άλλωστε και οι καταλήψεις των μαθητών τέλη Νοέμβρη, οι απεργίες εφοριακών Φεβράρη πριν την κατέθεση φορολογικών Δηλώσεων, των υπαλλήλων αποκομιδής σκουπιδιών παραμονές Χριστουγέννων ή Πάσχα. Αν ξέχασα κάποιους, ας με ...συγχωρέσουν. Νομίζω ότι κάποτε το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να ξεφύγει και λίγο από τη λογική της συγκέντρωσης με τα πλακάτ, τις πορείες και τις συγκεντρώσεις ή τη λογική της βίαιης σύγκρουσης και να βρει καινούργιους, πιο αποτελεσματικούς τρόπους διεκδίκησης. Ας αδειάσουν τα σκουπίδια μπροστά στα σπίτια του πρωθυπουργού και των υπουργών. Ας κλείσουν με τρακτέρ και ας αποκλείσουν εκείνους που ευθύνονται. Ας καταλάβουν τις τράπεζες και ας κλείσουν τις εφορείες, τα Δημαρχεία, τις Περιφέρειες. Όχι όμως να περιορίζουν την ελευθερία κίνησης και διακίνησης γενικότερα. Οι αγρότες έχουν τα τρακτέρ και μπορούν. Αν εγώ θέλω να διαμαρτυρηθώ και να διεκδικήσω κάτι, πώς θα το κάνω χωρίς τρακτέρ; Φαντάζεστε άλλες τάξεις εργαζομένων, προκειμένου να ασκήσουν μεγαλύτερες πιέσεις να νοικιάζουν τρακτέρ και να τα χρησιμοποιούν ομοιοτρόπως; Τότε, οι αγρότες που σήμερα διαμαρτύρονται θα μπορούσαν να λύσουν κάποια από τα οικονομικά τους προβλήματα, ενοικιάζοντάς τα. Αλήθεια, το σκέφτηκε κανείς άλλος, ή να κατοχυρώσω την πατέντα και να γίνω «μεσάζων διεκδικήσεων»; Σκεφτήκατε να δούμε αγγελίες στις εφημερίδες "Ενοικιάζονται τρακέρ και άλλα αγροτικά μηχανήματα σε κοινωνικές ομάδες, εργαζόμενους και κάθε ενδιαφερόμενο για να τα χρησιμοποιήσει για κάθε είδους αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Πληροφορίες ....";

ΥΓ. Είχα διαβάσει άρθρο του Χρήστου Γιανναρά, στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με τίτλο «Τανκς και τρακτέρ καταλύουν το ίδιο τη δημοκρατία" (κλικ) και σκέφτηκα πως ώρα είναι να θεωρήσει κανείς πως βάζω κι εγώ το δίλημα «Τρακτέρ ή τανκς»; Το μόνο κοινό μου σημείο με το εν λόγω άρθρο είναι ίσως στο ότι συμφωνούμε με τον τίτλο.

Πόσο αδιάβλητος είναι ο θεσμός των Πανελλαδικών;

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία των Πανελληνίων Εξετάσεων, αφού από Δευτέρα οι Υποψήφιοι καταθέτουν την Αίτηση-Δήλωση για τη συμμετοχή τους σ’ αυτές. Με την ευκαρία αυτή, ήθελα να θίξω ένα θέμα. Αυτό της αδιαβλητότητας του θεσμού των Πανελληνίων.

Το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας μέσω του θεσμού των Πανελλαδικών Εξετάσεων είναι διαβλητό από ...μέσα και τα τελευταία χρόνια αρχίζεται να γίνεται και διαβλητό και απ’ ...έξω. Και εξηγούμαι.
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ακόμα και σήμερα η παραδοχή ότι ο θεσμός αυτός είναι αδιάβλητος και καθ' όλα αξιοσέβαστος σε αντίθεση με πολλούς άλλους. Αυτή εντύπωση υπήρχε για πολλά χρόνια. Σταδιακά η αξιοπιστία του και η αδιαβλητότητά του έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα 33 γραπτά Αγγλικών στη Θεσσαλονίκη στα οποία φέρεται παραποιημένος ο βαθμός. Αλλά νάταν μόνο αυτό; Αυτός ο θεσμός δέχεται «βολές» και από μέσα. Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες υποψηφίων οι οποίοι εξασφαλίζουν μία θέση στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας πλαγίως, από παράθυρα του νόμου τα οποία έχουν ανοίξει τόσο που έγιναν ολάκερες πόρτες. Αναφέρω κάποιες από αυτές τις κατηγορίες....

Όλο το κείμενο θα το διαβάσετε με ένα κλικ!

Τα Τέμπη - Η αξιοπιστία των Επιστημονικών Φορέων και η ...Ελλαδίτσα μας: μια α-σόβαρη επιστημονική προσέγγιση του θέματος

Σχετικά με το μέγιστο πρόβλημα που προέκυψε με τις κατολισθήσεις και το κλείσιμο των Τεμπών, την ταλαιπωρία των αυτοκινήτων και ταξιδιωτών, το φορτίο τον οποίο δέχονται οι παρακαμπτήριοι οδικοί άξονες και οι αντίστοιχες πόλεις και χωριά, αντιγράφω από τον σημερινό Τύπο:

"...Με δεδομένο ότι η αποκατατάσταση του προβλήματος στα Τέμπη θα διαρκέσει εβδομάδες, η περιφέρεια Θεσσαλίας προχώρησε χθες στην εκπόνηση συγκεκριμένου επιχειρησιακού σχεδίου για τους τρεις οδικούς (παρακαμπτήριους) άξονες, διάρκειας τουλάχιστον έως 40 ημερών. Στο σχέδιο συμμετέχουν 700 άτομα και στόχος του είναι η διευκόλυνση των οδηγών και η ενίσχυση της οδικής ασφάλειας.
Το ελληνικό Δημόσιο καλείται τώρα, όπως προκύπτει και από τις ανάγκες του σχεδίου, να ενισχύσει με 8 εκατ. ευρώ τις τρεις περιφέρειες της χώρας (με 6 εκατ. τη Θεσσαλία και με 2 Δυτική και Κεντρική Μακεδονία) για να καλύψει την παρελκυστική πολιτική που εφάρμοσαν στη δημιουργία ενός εναλλακτικού οδικού δικτύου για την περιοχή των Τεμπών. Τα εξ ανάγκης έργα βελτίωσης και η μεγάλη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού (Αστυνομία, Πυροσβεστική, ΕΚΑΒ) από την περασμένη εβδομάδα, που επίσης συνεπάγεται τεράστια έξοδα, θα μπορούσε -όπως επισημαίνουν δήμαρχοι και φορείς της περιοχής- να είχαν αποφευχθεί αν τα προηγούμενα χρόνια τα αιτήματά τους είχαν γίνει αποδεκτά... Εφόσον επιμηκυνθεί ο χρόνος των 40 ημερών, το σχέδιο θα αναμορφωθεί καθώς τα δεδομένα θα αλλάξουν.... Στο συγκεκριμένο κόστος δεν συνυπολογίζεται το κόστος των βελτιωτικών παρεμβάσεων, συντήρησης, διαγράμμισης και σήμανσης των τριών οδικών αξόνων..."

Σχόλια (μου)

Τι τα θες, τι τα λες; Αυτή είναι η Ελλαδίτσα μας. Η Ελλάδα του σήμερα (του εικοστού αιώνα, η τριτοκοσμική αλλά και ευρωπαϊκή συνάμα), η Ελλάδα του αύριο (αυτή θ’ αργήσει να μας έρθει, κατά πως φαίνεται), η Ελλάδα του προγραμματισμού (ειδικές επιτροπές να δουν τα μάτια μας, σχέδια επί ...πεταμένου χάρτου τα συρτάρια τους), η Ελλάδα της έγκαιρης πρόβλεψης (επί του προκειμένου, οι περιφερειάρχες, νομαρχαίοι και οι δήμαρχοι το είχαν διαγνώσει και το ζητούσαν καιρό τώρα -στις παρακαμπτηρίους αναφέρομαι- όρα*), η Ελλάδα του ...κουτσά-στραβά θα τα καταφέρουμε (όπως πάντοτε συμβαίνει), η Ελλάδα της ασυνέπειας και ατιμωρησίας (καλέ τι μας λες, καλέ τι μας λες), η Ελλάδα του ελάχιστου κόστους αλλά του μέγιστου κέρδους (η ανάδοχος εταιρεία προτίμησε τα φουρνέλα για τη διάνοιξη της σήραγγας και όχι τον μετροπόντικα, γιατί το κόστος κατασκευής θα ήταν 3 φορές μεγαλύτερο), η Ελλάδα του οράματος (άστο μωρέ και μόλις προκύψει βλέπουμε και κάνουμε), η Ελλάδα του jamanfouτισμού (έλα μωρέ τώρα, σιγώ τα ωά!) η Ελλάδα του ...έτσι, η Ελλάδα τους ...αλλιώς....

* Την έγκρισή του για χρηματοδότηση μέσω του προγράμματος ΣΑΝΑ/8 της μελέτης για τη βελτίωση της οδικής σύνδεσης από τον κόμβο Γυρτώνης στην εθνική οδό μέχρι τον κόμβο Τυρνάβου επί του άξονα προς Ελασσόνα και Κοζάνη, έδωσε χθες το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λάρισας, 1 Μαΐου 2009.

Όσον αφορά στα αίτια της κατολίσθησης, έχουμε και λέμε...

√ Εκπρόσωπος της ομάδας επιστημόνων του τμήματος Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), που επισκέφθηκε την περιοχή προκειμένου να κάνει μια πρώτη εκτίμηση των αιτίων του συμβάντος, απέδωσε τα προβλήματα στην τεκτονική δράση της περιοχής, γεγονός που επέτεινε και η έντονη βροχόπτωση των τελευταίων ημερών, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια φυσιολογική κατάπτωση μεγάλου όγκου βράχων. «Είναι γνωστό ότι υπήρχαν γεωλογικά ρήγματα στην περιοχή. Ο Ηρόδοτος είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η διάνοιξη των Τεμπών έγινε από σεισμό που έδωσε διέξοδο στα νερά του Πηνειού προς το Αιγαίο και τα νερά των λιμνών» επισήμαναν σχετικά. (σ.σ. ε, τι περιμένατε; να μην είχαν βάλει και το χεράκι τους οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και οι θεοί αυτών;)

√ Στα φυσικά φαινόμενα και στη μορφολογία του εδάφους, αποδίδει τα αίτια της φονικής κατολίσθησης στα Τέμπη, το προκαταρκτικό πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Στο εν λόγω πόρισμα του ΤΕΕ, σημειώνεται ότι οι εκρήξεις για τη διάνοιξη της σήραγγας, δεν πρέπει να έπαιξαν ρόλο, ωστόσο τα μέλη της Επιτροπής διατηρούν επιφυλάξεις, μέχρι να συγκεντρωθούν τα πλήρη στοιχεία (σ.σ. κάτι παραπάνω θα ξέρει η ...γκλάβα τους!)

√ Εν τω μεταξύ, σε εξέλιξη βρίσκεται η μελέτη του φαινομένου των κατολισθήσεων από τους Ελβετούς ειδικούς-αλπινιστές, το πόρισμα των οποίων αναμένεται τις προσεχείς ημέρες. (σ.σ. Μάλλον, πρόκειται περί ...ασόβαρων επιστημόνων∙ άκου να δεις, ακόμα δεν κατέθεσαν το πόρισμά τους; Τς, τς, τς, οι ....καθυστερημένοι!!).

Μετά απ’ αυτά, αναρωτιέμαι αν ήρθε η ώρα να αποδώσουμε ευθύνες και στον πανίσχυρο ενοσίχθωνα (ο σείων τη γη) θεό Ποσειδώνα ο οποίος εξουσίαζε τα έγκατα της γης. Ή μήπως καλύτερα θα ήταν αν ρωτούσαν τους κατοίκους των γύρω χωριών -Τεμπών και Ιτέας- για ...υπερφυσικό και ...ουφικό φαινόμενο του τριξίματος των παράθυρων των σπιτιών τους από τα φουρνέλα που τοποθετούνταν για τη διάνοιξη της σήραγγας, ή τους εποχούμενους στα Τέμπη οι οποίοι ένοιωθαν –στιγμιαία- να τους φεύγει το τιμόνι από τα χέρια, ή τέλος τέλος ας αναρωτηθούν γιατί η κατασκευάστρια εταιρεία, τους τελευταίους μήνες τοποθέτησε, προς τη μεριά του βουνού, προστατευτικά τοιχώματα και μεταλικά δίκτυα. Αν ρωτούσαν όλους αυτούς, είμαι σίγουρος πως σε κάποιο ...επιστημονικό συμπέρασμα καλύτερο θα κατέληγαν.

ο χάρτης παράκαμψης της κοιλάδας των Τεμπών, από το υπουργείο Μεταφορών

χάρτης παράκαμψης που δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο Τύπο

Μέχρι την αποπεράτωση των παραπάνω εργασιών, για την οποία θα εκδοθεί νέο δελτίο, η κυκλοφορία θα διεξάγεται από εναλλακτικές διαδρομές, ως ακολούθως:

Α) ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ

1) Τα φορτηγά άνω των 3,5 τόνων και όλα τα λεωφορεία, θα εκτρέπονται :

α) Από τον ανισόπεδο κόμβο Νίκαιας [Χ/Θ 346+300 Π.Α.Θ.Ε.] προς την περιφερειακή οδό Λάρισας- Τρικάλων και στη συνέχεια μέσω Ε.Ο. Λάρισας –Τρικάλων-Καλαμπάκας-Γρεβενών, θα εισέρχονται στην Εγνατία οδό.

β) Από τον ανισόπεδο κόμβο Συκουρίου –Λάρισας [Χ/Θ 360+200 Π.Α.Θ.Ε.] προς την επαρχιακή οδό Συκουρίου –Λάρισας και στη συνέχεια μέσω Π.Ε.Ο. Λάρισας –Θεσσαλονίκης έως τον ανισόπεδο κόμβο Γυρτώνης, όπου θα συνεχίζουν στην επαρχιακή οδό Γυρτώνης –Αμπελώνα-Τυρνάβου- Ελασσόνα-Κοζάνης- Εγνατία οδό και θα εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο Π.Α.Θ.Ε., στο ύψος του Κλειδί Ημαθείας.

2) Τα Ι.Χ.Ε. και τα φορτηγά έως 3,5 τόνων, θα εκτρέπονται:

από τον κόμβο του Πλατυκάμπου [Χ/Θ 349+396 Π.ΑΘ.Ε.] προς Αγιά και μέσω της Ε.Ο. Λάρισας – Αγιάς – Αγιόκαμπου – Βελίκας - Κόκκινου Νερού – Στομίου - Ομολίου, θα εισέρχονται στον Αυτοκινητόδρομο προε Θεσσαλονίκη από δ/ση Στομίου [Χ/Θ 390+700 Π.Α.Θ.Ε.]

Β) ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑ

1) Τα φορτηγά μικτού βάρους άνω των 3,5 τόνων και όλα τα λεωφορεία θα εκτρέπονται από τον Κόμβο Κλειδί Ημαθίας [Χ/Θ 474+500 Π.Α.Θ.Ε] προς Βέροια (Εγνατία Οδό) – Κοζάνη και από εκεί:

α) Είτε, μέσω Ε.Ο. Κοζάνης – Ελασσόνας - Τυρνάβου – Αμπελώνα – Γυρτώνης έως τον ανισόπεδο κόμβο Γυρτώνης, όπου θα συνεχίζουν μέσω Π.Ε.Ο. Λάρισας – Θεσσαλονίκης προς την Επαρχιακή Οδό Συκουρίου –Λάρισας , θα εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο Π.Α.Θ.Ε. από τον ανισόπεδο κόμβο Συκουρίου.

β) Είτε μέσω Ε.Ο. Κοζάνης- Γρεβενών-Καλαμπάκας – Τρικάλων- Λάρισας και εν συνεχεία δια της Περιφερειακής Οδού Λάρισας – Τρικάλων, θα εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο Π.Α.Θ.Ε. από τον ανισόπεδο κόμβο Νίκαιας.

2) Όλα τα Ι.Χ.Ε. και τα φορτηγά μέχρι 3,5, τόνους που θα προέρχονται από Θεσσαλονίκη, θα εκτρέπονται στο ύψος της Κατερίνης [Α/Κ Κορινού Πιερίας Χ/Θ 445+000] προς Άγιο Δημήτριο και μέσω της Ε.Ο. Κατερίνης – Ελασσόνας-Τυρνάβου- Αμπελώνα-Γυρτώνης, έως τον ανισόπεδο κόμβο Γυρτώνης όπου θα συνεχίζουν μέσω Π.Ε.Ο. Λάρισας –Θεσσαλονίκης προς την Επαρχιακή Οδό Συκουρίου – Λάρισας και θα εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο Π.Α.Θ.Ε., από τον ανισόπεδο κόμβο Συκουρίου.

3) Όλα τα οχήματα που θα προέρχονται από Κατερίνη-Πλαταμώνα, θα κατευθύνονται Α/Κ Κορινού και θα ακολουθούν εν συνεχεία την παραπάνω διαδρομή. Όσα κινηθούν προς Λάρισα , θα αναστρέφονται στον Α/Κ Αιγάνης και εν συνεχεία , επίσης μέσω Α/Κ Κορινού θα εκτρέπονται κατάλληλα.


ΥΓ. Μήπως είναι σχέδιο ξένων και ανθελληνικών δυνάμεων ή ακόμη του Μητροπολίτη Άνθιμου, να αποκοπεί -πράγμα που έγινε- η Ελλάδα στα δύο και να ανακηρυχθεί το κράτος του Βορρά ως ανεξάρτητο κράτος; Τώρα καταλαβαίνω και την σκοτεινή πλευρά της κατάργησης του Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης από την κυβέρνηση του Πα.Σο.Κ. Αν είναι έτσι, είμαι τυχερός∙ ανήκω στο κράτος-πόλη των ...Αθηνών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται!!!


Πηγές:

Τα ΝΕΑ (φωτογραφία),

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Λάρισας

Οι πρώτες εκτιμήσεις της ΕπιτροπήςΕμπειρογνωμόνων του ΤΕΕ

Δημόσιοι Υπάλληλοι Vs Δημόσιοι συντηρούμενοι Ελεύθεροι Επαγγελματίες

'Αλλη μία κονσερβοποιημένη ανάρτηση. Την είχα και αυτήν έτοιμη από καιρό και σκέφτηκα να την πασάρω τώρα. Για να μη ξεχνιόμαστε! Αφορμή μου δώσαν και κάποιες άλλες αναρτήσεις οι οποίες μέμφονται στάσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Γενικά όταν ένας υπουργός δεν έχει τι να κάνει, ασχολείται με τη …δημόσια διοίκηση. Αγαπημένες τους εκφράσεις (που υιοθετούνται και από τους άλλους, του μη δημόσιους υπαλλήλους ή τους αυτεπάγγελτους ή τους επαγγελματίες) είναι πολλές. Παραθέτω κάποιες: «εκσυγχρονισμός τη Δημόσιας Διοίκησης», «πάταξη της γραφειοκρατίας», «μείωση του Δημοσίου τομέα», «άρση μονιμότητας των Δημοσίων υπαλλήλων», «πάταξη της διαφθοράς στο Δημόσιο», «447 χιλιάδες οι δημόσιοι υπάλληλοι -κάπου αλλού διάβασα για 478 χιλ», …

Θαρρεί κανείς πως για όλα τα δεινά της Δημόσιας Διοίκησης και του ελληνικού κράτους ευθύνονται και μόνον αυτοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι –οι «27ρηδες» μιας και εργάζονται 27 ημέρες και πληρώνονται, βρέξει χιονίσει. Δε λέω, υπάρχουν πολλοί κακοί στο δημόσιο τομέα. Κυρίως εφοριακοί, τελωνιακοί, της πολεοδομίας και γενικά όσοι ασχολούνται με δημόσια έσοδα.

Δημόσιος υπάλληλος εν ώρα εργασίας. Πηγή: 'Ακουσέ Με

Αναλογικά είναι τόσοι όσοι και σε άλλους τομείς, σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Και μην αρνηθείτε. Αναφέρω …ελάχιστους• γιατροί με τα φακελάκια, υδραυλικοί, ελαιοχρωματιστές, επισκευαστές κλπ συναφή επαγγέλματα που φοροδιαφεύγουν, ιδιοκτήτες κέντρων αναψυχής και εστίασης που δεν κόβουν αποδείξεις, οι κατασκευαστές οικοδομών που κτίζουν τους ημιυπαίθριους χώρους και που σε αναγκάζουν να τους αγοράσεις και άρα να τους πληρώσεις…, οι… οι…. Θα μου πείτε, εδώ τα κόμματα έχουν διπλά βιβλία, διπλά ταμεία και δε θα έχουν οι άλλοι, οι ιδιώτες; Δίκιο έχετε.

Ας δούμε και μια άλλη όψη. Ποιοι ...δανείζουν κάθε μήνα το κράτος -μέσα από την μηνιαία φορολόγησή τους- για να καλύψει τις ανάγκες του; Οι Δημόσιοι υπάλληλοι. Ενώ όλοι οι άλλοι -οι αυτεπάγγελτοι κυρίως- πληρώνουν με την κατάθεση της φορολογικής τους δήλωσης -αν πληρώνουν- άπαξ. Σε ποιούς λαμβάνονται και εφαρμόζονται κατ’ αρχάς τα «δεινά» οικονομικά μέτρα; Στους δημόσιους υπάλληλους. Όπως για παράδειγμα, οι μηδενικές αυξήσεις και αντί αυτών εφάπαξ επιδόματα, ο κλιμακωτός «κεφαλικός φόρος» και το πάγωμα επιδομάτων που αποφασίστηκαν στη νέα δέσμη οικονομικών μέτρων.

Εκτός από τους δημόσιους υπαλλήλους, υπάρχει και μια σειρά άλλων υπαλλήλων ή επαγγελματιών οι οποίοι ζουν από το Δημόσιο, ζουν για το Δημόσιο, ζουν εξαιτίας του Δημοσίου, …λυμαίνονται το Δημόσιο. Αναφέρω μερικούς και μόνον: Δικηγόροι, Λογιστές-φοροτεχνικοί, κατασκευαστές-εργολήπτες Δημοσίων έργων, προμηθευτές.

Δικηγόροι: Ο νομοθέτης δημιούργησε τους νόμους έτσι ώστε μόνο όταν θες να πας για …κατούρημα να μη χρειάζεται η παρουσία δικηγόρου. Σ’ όλες τις άλλες δραστηριότητες τους κατέστησαν ...απαραίτητους. Και όπως μου έλεγε φίλος δικηγόρος, τα πιο εύκολα χρήματα που βγάζουμε είναι η παράσταση στην υπογραφή συμβολαίων. Εδώ και κάποια χρόνια, οι δημόσιοι υπάλληλοι μα και οι ιδιωτικοί, για να πετύχουμε κάποια αύξηση πρέπει να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη• και οι δικηγόροι να πάρουν τα …νενομισμένα ποσοστά τους (τα συνδικάτα δε ξέρω κι εγώ σε τι μας χρειάζονται). Αυτοί ζουν εξαιτίας του Δημοσίου.

Λογιστές-Φοροτεχνικοί: Αν κάποτε το κράτος αποφάσιζε να καταργήσει ΦΠΑ, την ετήσια υποβολή φορολογικής δήλωσης και παρόμοια άλλα οικονομικού ενδιαφέροντος, σε τι θα μας χρησίμευαν οι λογιστές-φοροτεχνικοί; Το κράτος σχεδιάζει οικονομικά μέτρα και οι λογιστές-φοροτεχνικοί υλοποιούν. Μέχρι και αιτήσεις-δηλώσεις για το Κτηματολόγιο ανελάμβαναν. Και όπως μου έλεγε κι ένας γνωστός μου λογιστής, το δημόσιο επιβάλλει φόρους κι εμείς έχουμε καθήκον να απαλλάσσουμε/αλαφρύνουμε τους πελάτες μας από αυτούς. Αυτοί ζουν από το δημόσιο.

Εργολήπτες Δημοσίων έργων: και μόνον ο τίτλος τους είναι αρκετός να υποδηλώσει την εξάρτηση τους από το Δημόσιο. Σκεφτείτε απλά, πώς σ’ ένα δημόσιο πλειστηριασμό για κάποιο δημόσιο τεχνικό έργο, εμφανίζονται προσφορές με έκπτωση 60%. Αυτοί κι αν …λυμαίνονται το δημόσιο. Και όπως έλεγε κι ένας γνωστός μου εργολήπτης (τελικά πολύ κακές παρέες κάνω), το δημόσιο χρήμα είναι ορφανό, κάποιος πρέπει να το …φάει.

Προμηθευτές Δημοσίων Υπηρεσιών: σκεφτείτε μόνο το τελευταίο περιστατικό με τους προμηθευτές των νοσοκομείων και το σάλο που έγινε με αυτούς, με την καθυστέρηση εξόφλησής τους από μέρους του δημοσίου, με απάτες για υπερτιμολογήσεις, με απειλές για διακοπή τροφοδοσίας σε νοσοκομεία κ.ά. Ας θυμηθούμε τον ...εθνικό προμηθευτή του Δημοσίου, τον κο Σ. Κόκκαλη.

Τρωκτικά δημοσίου. Πηγή: smh.com.eu

Να σκεφτώ και άλλους; Δε μου έρχονται στο μυαλό. Υπάρχουν αλλά θεωρώ πως αυτοί τους οποίους ανέφερα είναι ενδεικτικοί. Συμπεραίνω λοιπόν πως το Δημόσιο δε συμπεριλαμβάνει μόνο τους υπαλλήλους που εργάζονται σ’ αυτό αλλά και σωρεία άλλων πέριξ, εντός, εκτός κι επί τ’ αυτά! Και αυτοί οι άλλοι είναι τα ..τρωκτικά. Το σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο, έναν μισθό παίρνει -είπαμε, εξαιρούμε αυτούς που έχουν να κάνουν με είσπραξη δημοσίων εσόδων.

ΥΓ. Αν υπάρχει μεταξύ των αναγνωστών μου δικηγόρος, Προμηθευτής Δημοσίου, Εργολήπτης Δημοσίων έργων, Λογιστής, σας διαβεβαιώνω ότι τα πιο πάνω γραφόμενα δεν αφορούν εσάς, τους @φίλους. Αφορούν τους άλλους (έτσι, για να προλάβω και τις μηνύσεις!!).

Σύνδεσμοι: Crash test μισθών Ελλάδας - Ε.Ε.

Ετήσια έκθεση για τη διαφθορά