Το Πάσχα και το ...Πολυμηχάνημα

Ήρθε και το …Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα. Και φέτος, όπως από το 1980 ανελλιπώς, θα το περάσουμε στο χωριό (της γυναίκας, κατά τα ειωθότα και καθόσον ημείς δεν διαθέτομεν τοιούτον∙ή για την ακρίβειαν, διαθέτομεν αλλά το χαίρονται άλλοι). Γιατί στο χωριό; Μα γιατί εκεί τα έχουμε όλα. Για την ακρίβεια, διαθέτομεν ένα ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ που τα κάνει όλα. Ξεκινά –από τις Μ. Πέμπτη- με τσουρέκια και κόκκινα αβγά, συνεχίζει το Μ. Σάββατο με το αρωμάτισμα της -των- σούβλας-, το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση ετοιμάζει και σερβίρει μαγειρίτσα, το πρωί της Κυριακής του Πάσχα σουβλίζει, ψήνει οβελία, κοκορέτσι, κεμπαμπ, ετοιμάζει και σερβίρει τσιπουράκι το οποίο συνοδεύεται από τα …συναφή, το μεσημέρι ετοιμάζει το τραπέζι, σαλάτες κλπ. Το δε απόγευμα, ψήνει καφέδες, προσφέρει κουλουράκια χειροποίητα και ότι άλλο χρειάζεται ένας μικροαστός για να περάσει όμορφα.

Το ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ αυτό το βρίσκει κανείς σε επιλεγμένα καταστήματα -όχι Κινέζικα ή γερμανικά αλλά αμιγώς ελληνικά καθότι …προτιμούμε πάντα τα ελληνικά προϊόντα-, κοστίζει φτηνά και το ζητάτε με το όνομα …ΠΕΘΕΡΑ. Ενίοτε συνοδεύεται και με δώρο -δύο στην τιμή του ενός-, ένα μικρότερο σε Watt ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑΚΙ, που δεν τα κάνει όλα όπως το άλλο, αλλά βλέπει και μαθαίνει. Το αναζητά κανείς με το όνομα …ΘΥΓΑΤΕΡΑ.

Όσοι δεν το έχετε «πάρει», σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Όσοι το είχατε αλλά σας «χάλασε», δυστυχώς δεν επισκευάζεται. Αν θέλετε όμως, μπορείτε να αγοράσετε άλλο, το οποίο όμως θα συνοδεύεται με το δώρο που λέγαμε πιο πάνω. Όσοι το έχετε αλλά «δε δουλεύει» και θέλετε να το πετάξετε, έχετε δύο επιλογές. Η μία, να το «επισκευάσετε» με τον όρο πως αν δε δουλέψει το πετάτε και η άλλη να πάτε κατευθείαν σε καινούριο. Μπορεί να πετύχετε και καλύτερο …δωράκι. Το δικό μου ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ ακόμα εργάζεται, είναι ανθεκτικό χωρίς ούτε ένα service, δεν καίει λάδια, είναι οικονομικό και το πήρα και φτηνά! Ακόμα και το δωράκι που το συνόδευε, εξελίσσεται σε καλό ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ. Δε μοιάζει του μητρικού αλλά καλό είναι –τουλάχιστον μέχρι σήμερα.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, σας περιέγραψα πού θα περάσω τη γιορτή της Ανάστασης. Ο καιρός μας ευνοεί, η απόσταση δεν είναι μακριά, μόλις 44 χλμ ΒΔ της Λάρισας. Το όνομα αυτού Δομένικο, Μαρτυρικό χωριό, αφού στις 16 Φεβρουαρίου του 1943, ιταλικές δυνάμεις κατοχής το πυρπόλησαν και στη συνέχεια με ωμή βία προέβησαν στην εκτέλεση 150 αθώων κατοίκων. Είναι γνωστό τα τελευταία χρόνια για τα πούρα του, τα μοναδικά χειροποίητα πούρα “DOMENICO”, ενώ τον τελευταίο καιρό, έγινε επίσης γνωστό από τα κοιτάσματα λιγνίτη που βρέθηκαν στην περιοχή και το ενδιαφέρον της ΔΕΗ για να τα εκμεταλλευτεί. Αν τύχει  να περάσετε από τα μέρη εκείνα, ανηφορίστε 1 χλμ δεξιά από τον -παλαιό - κεντρικό δρόμο Λάρισας Ελασσόνας και θα με βρείτε.

Εύχομαι και σε σας, όπου κι αν βρίσκεστε, να φτάσετε καλά στον προορισμό σας, να περάσετε καλά και να γυρίσετε πίσω επίσης καλά. Όσο για το ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΗΜΑ που σας περιέγραψα, είτε το διαθέτετε είτε όχι, δεν πειράζει. Τουλάχιστον βρείτε και κρατείστε το …δωράκι. Κάπου θα σας φανεί χρήσιμο.

Καλή Ανάσταση!