Ω γλυκύ μου έαρ πού έδυ σου ο ...κάλλος;

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά με Υγεία, Χαρά και Αγάπη. Είθε η Άνοιξη αντάμα με την Ανάσταση να οδηγήσει τις ζωές μας σε μια ανάταση, να ξεφύγουμε από τη μιζέρια της καθημερινότητας στην οποίαν μας οδηγούν χρόοοονια τώρα οι κυβερνώντες. Αυτοί δηλαδή που εμείς επιλέγουμε να μας κυβερνήσουν. Είναι να αναρωτιέται κανείς, από την επανάσταση του '21 ίσαμε σήμερα, ήμασταν ποτέ ανεξάρτητο κράτος, για να απολαμβάνουμε την ελευθερία, την ευημερία, την κοινωνική δικαιοσύνη; Νομίζω πως όχι, γιατί από τη στιγμή που μας έχουν επιβάλει ουσιαστικά την αγορά, ανανέωση και βελτίωση του πολεμικού μας εξοπλισμού, για ποια ανεξαρτησία να μιλήσουμε; Τέλος πάντων, για άλλο ξεκίνησα, αλλού οδηγούμαι.

Οδηγώ στο δρόμο Ελασσόνας-Λάρισας, μέσω Δαμασίου, Τυρνάβου, είμαι μόνος στο αυτοκίνητο, ακούω το 2ο και απολαμβάνω …πράσινο. Τώρα τι συνειρμός είν’ αυτός; Απολαμβάνω το πράσινο λόγω του …Παναθηναϊκού και της επικείμενης κατάκτησης του πρωταθλήματος (Σύλλογος Μεγάααλος δεν υπάρχει άαααλλος….). Απολαμβάνω το πράσινο ελέω …ΠαΣοΚ και πασών των πρασινοφρουρών (ΓΑΠ, ΓΑΠ, ΓΑΠ… όπως λέμε γαβ, γαβ, γαβ…). Απολαμβάνω, εν τέλει πράσινο εξαιτίας του οργασμού της Μητέρας Φύσης με … (αλήθεια με τι, με ποιον;). Καθ’ οδόν αναφωνώ το …«Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου …τεκνό, πού έδυ σου …ο κάλλος;» (ενθυμούμενος την …εθνική Τζούλια, μέρες ….άγιες που περάσαμε!!).

Αλλά ας επανέλθω στην …τάξη (ωχ, είπα τάξη και θυμήθηκα πως τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολειά. Πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος, ε;). Που λέτε, η φύση οργιάζει. Έφτασε η ώρα της Μεγάλης κορύφωσης του …θείου δράματος, της επικονίασης των φυτών.

Επικονίαση: η λειτουργία εκείνη κατά την οποία οι ώριμοι γυρεόκοκκοι μεταφέρονται στα επίσης ώριμα στίγματα των υπέρων (αλήθεια, γιατί πάντοτε και αενάως το αρσενικό κυνηγά το θηλυκό, είναι κάτι που η Επιστήμη στο οποίο ποτέ δεν απάντησε) για να γίνει έτσι δυνατή η γονιμοποίηση και γενικότερα η αναπαραγωγή των φυτών. Όταν τα άνθη είναι αρρενοθήλεα (τσ, τσ, τσ, Σόδομα και Γόμορα…), έχουν δηλαδή και στήμονες και ύπερο (πέστα ρε άνθρωπέ μου αρσενικοθήλυκα να καταλάβουμε δηλαδής), η επικονίαση είναι δυνατό να είναι άμεση -η γύρη δηλαδή που κάθεται στο στίγμα να προέρχεται από το στίγμα του ίδιου άνθους. Το είδος αυτό της γονιμοποίησης ονομάζεται αυτογαμία και είναι σπάνιο (και στα ανθρώπινα όντα βεβαίως βεβαίως), γιατί οι στήμονες και ο ύπερος του άνθους δεν ωριμάζουν πολλές φορές ταυτόχρονα. Συνήθως τα στίγματα των αρρενοθήλεων ανθών επικονιάζονται είτε από τα γειτονικά άνθη –γειτονογαμία- (…γιατί καλέ γειτόνισσα, κακούργα δολοφόνισσα…) είτε από άνθη άλλων φυτών -σταυρογαμία (για τα ανθρώπινα όντα αυτό ονομάζεται ξενογαμία μήπως ή ...γαμοσταυρίδι;). Ο τρόπος αυτός της γονιμοποίησης ονομάζεται αλλογαμία και είναι ο μοναδικός για τα φυτά με μόνο αρσενικά -στήμονες- ή μόνο θηλυκά –ύπερο (φυσικά πράματα δηλαδή, μόνο που εμείς το λέμε και …μονογαμία, νομίζω;).

Η επικονίαση γίνεται με τη βοήθεια του ανέμου -ανεμογαμία- (πώς λέμε …ανεμογκάστρι!), του νερού -υδρογαμία- (να υποθέσω πως εννοεί στην μπανιέρα δυο δυο…; ) ή και ορισμένων ζώων ζωογαμία (κτηνοβασία ένα πράμα!). Ο κυριότερος όμως τρόπος επικονίασης είναι η εντομογαμία (ε αυτό, στο ανθρώπινο είδος δεν έχει καταγραφεί ποτέ στα χρονικά της ιατρικής). Τα έντομα πετώντας από λουλούδι σε λουλούδι για να πάρουν το νέκταρ, μεταφέρουν άθελά τους τη γύρη που κολλά στα πόδια τους. Γι` αυτό τα φανταχτερά χρώματα και το όμορφο άρωμα των λουλουδιών έχουν ως κυριότερο σκοπό να προσελκύσουν την προσοχή των εντόμων (τώρα κατάλαβα γιατί οι ανύπαντρες και τα μπακούρια φοράνε πολύχρωμα ρούχα και …λούζονται με ζιβανσύ και ψεκάζονται με αποσμητικά σπρέυ)..

Αρκετά φλυάρησα, λογοδιάρροισα για να ακριβολογώ (είδατε, και …λεξοπλάστης ο φλούφλης). Στις φωτογραφίες απολαύστε χρώματα και συνάμα, την προετοιμασία της αγροτικής παραγωγής, ξεκινώντας από τις αμυγδαλιές στην περιοχή του Δήμου ποταμιάς, τ’ αμπέλια, τις αχλαδιές και τα ροδάκινα του Τυρνάβου. Στα περβόλια, αυτή την εποχή επικρατεί τάξη και αρμονία που επιτυγχάνονται με εκείνα τα ...εξωγήινα μηχανήματα που αποκτήθηκαν μέσω επιδοτήσεων και που χρησιμοποιούνται το χειμώνα για καταλείψεις και αποκλεισμούς εθνικών οδών. Φυσικά αυτή η αρμονία και η τάξη επιτυγχάνονται και με πλήθος φυτοφαρμάκων, ενίοτε και με κοκτέηλ αυτώ!