Τι καλό έμεινε από το κλείσιμο της κοιλάδας των Τεμπών

Επανέρχομαι μετά από μεγάλη διακοπή -αγρανάπαυση θα έλεγα- αφού ...σας πεθύμησα (Εντάξει, πλάκα κάνω!). Αφορμή μου έδωσε το ρεπορτάζ των τοπικών εφημερίδων ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΚΟΣΜΟΣΛΑΡΙΣΑ σχετικά με τις εργασίες διάνοιξης της κοιλάδας των Τεμπών. Επεχείρησα να πάω στην κοιλάδα για ...επιτόπιο προσωπικό ρεπορτάζ, αλλά μου απαγορεύτηκε η προσέγγιση. ...Για το καλό μου! Ας αρκεστούμε στις φωτογραφίες των εφημερίδων.

Θα επαναλειτουργήσει η κοιλάδα των Τεμπών για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων; Και αν ναι, πότε; Οι υπεύθυνοι της εταιρείας απέφυγαν να αναλάβουν οποιαδήποτε δέσμευση γι’ αυτό, παρότι οι εργασίες αποκατάστασης εκτελούνται με πιο γρήγορους ρυθμούς.

Θα είναι ασφαλής η διέλευση των αυτοκινήτων; Η απάντηση των ιδίων στο ερώτημα αν το δέσιμο των βράχων στη διάρκεια της αποκατάστασης και τα προστατευτικά δίχτυα είναι ικανά να κρατήσουν βράχους σαν αυτό που έπεσε στη φονική κατολίσθηση τον προηγούμενο Δεκέμβρη ήταν κατηγορηματική: «Κανένα διαθέσιμο μέσο στην αγορά διεθνώς δεν είναι ικανό να κρατήσει το μέγεθος του βράχου που έπεσε τον Δεκέμβρη…». Ωχ!!

Οι εργασίες πάντως συνεχίζονται πυρετωδώς. Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες ξεσκαρώματος με τα χέρια και με ελαφρά εργαλεία αλλά και τοποθέτησης των πλεγμάτων προστασίας. Προβλέπονται αποκόλληση ασταθών βράχων με μηχανικά και χειρωνακτικά μέσα (ξεσκάρωμα), λεπτομερής χαρτογράφηση των πρανών κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκόλλησης, εγκατάσταση προστατευτικών φρακτών. Προς τούτο, εργάζονται 40 ειδικοί Ελβετοί αλπινιστές και γεωλόγοι, καθώς επίσης και 2 πιλότοι του ελικοπτέρου που χρησιμοποιείται και τα υπόλοιπα 30 τριάντα άτομα απασχολούνται ως βοηθητικό προσωπικό (οδηγοί, χειριστές, εργάτες κλπ).

Μέχρι σήμερα έχει απομακρυνθεί ποσότητα 700 κυβικών μέτρων ή 1750 τόνων βράχων και έχουν τοποθετηθεί περίπου 2 χιλιόμετρα φράχτες και 3.500 τετραγωνικά μέτρα προστατευτικά δίχτυα.

Το ερώτημα παραμένει μετέωρο και είναι κρίσιμο. Μα τι λέω, είναι θέμα ....ζωής και θανάτου. Θα ρισκάρουμε τη διέλευση από την κοιλάδα; Ή μήπως θα πρέπει πρώτα και κύρια να υπογράφουμε συμβόλαιο ...ασφαλούς διέλευσης με την εταιρεία και συμβόλαιο ζωής με ασφαλιστική; Θα μου πείτε, ο πρώτος και ο τελευταίος δρόμος είναι που διαβαίνουμε με ευθύνη ημών; Είμαι σίγουρος πως έχετε δει πινακίδες να αναγράφουν πως ... «η διέλευση των οχημάτων γίνεται με ευθύνη των οδηγών»!

Λοιπόν, να σας πω τι θα γίνει. Στην αρχή δειλά δειλά θα διέρχονται τα αυτοκίνητα και στο τμήμα αυτό του δρόμου, μέσα στην κοιλάδα, τα ατυχήματα θα είναι πολλά και καθημερινά. Διότι οι οδηγοί δε θα κοιτάνε μπροστά, τα προπορευόμενα οχήματα, αλλά θα κοιτάνε προς τα πάνω∙ μην τους ...τύχει κάνας βράχος στο κεφάλι. Η τροχαία θα έχει πολλή δουλειά να κάνει. Ώσπου, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα ησυχάσουν όλα. Αυτοί, εμείς, όλοι. Για τα βράχια δεν είμαι σίγουρος. Θα ..ξεχαστούν όλα. Και θα ...διαβαίνουμε. Όπως ξεχάστηκαν και τόοοοσα πολλά. Η γρίπη των πτηνών, ο Η1Ν1....

Προς το παρόν, ας βολευτούμε με τις παρακαμπτήριες οδούς. Ευκαιρία είναι, όλοι οι έλληνες -πλην Θετταλών- να γνωρίσουν και τη Θεσσαλία. Την έχουν γνωρίσει για την ακρίβεια.

4. Θετταλία.

Ὅριον τῆς Θετταλίας τὸ παλαιὸν πρὸς τῇ θαλάττῃ, ἦν ἡ παραλία ἀπὸ Θερμοπυλῶν μέχρι τῆς ἐκβολῆς τοῦ Πηνειοῦ ποταμοῦ. Πρὸς τὴν μεσόγαιαν ἡ χώρα πεδίον ἐστί, κύκλῳ δ᾽ ἄκραι τὴν χώραν περικλείουσι. Τῶν κατοίκων τῆς Θετταλίας οἱ μὲν ταγοὶ κύριοι τῆς χώρας ἦσαν, οἱ δὲ γεωργοὶ τοὺς ἀγροὺς ἐθεράπευον καὶ ἐν ταῖς νομαῖς⁴ τὰ ποίμνια ἔνεμον⁵. ᾽Εν Θετταλίᾳ οἱ ποταμοὶ ἐν ταῖς πηγαῖς μικροί εἰσιν, ἐν δὲ τοῖς πεδίοις πολλαχοῦ λιμνάζουσιν. Οἱ ποταμοὶ τὴν χώραν πολλάκις κατακλύζουσι καὶ τὴν γεωργίαν καὶ τὰς νομὰς βλάπτουσιν. Οἱ κάτοικοι τότε ἐν ἀπορίᾳ εἰσίν. ᾽Εν ταῖς εὐφορίαις δ’ ὅμως ἡ Θετταλία ἐκφέρει σῖτον, κριθάς, ὀπώρας· τρέφει δὲ ἀγέλας ἵππων καὶ προβάτων. Τὴν δ’ ἐκ τῶν ἀγρῶν κομιδὴν⁶ ἐφ’ ἁμαξῶν εἰς τὰ ταμιεῖα⁷ τῶν οἰκιῶν φέρουσι.

(από το ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ, του Γεωργίου Ν. Ζούκη, Ο.Ε.Δ.Β., εν Αθήναις 1954, 1ο Τμήμα, Παραγρ. 4. Θετταλία, σελ. 8.)

Γνώρισαν ότι η Λάρισα έχει και δικιά της παραλία∙αυτήν του Αγιοκάμπου (κλικ) , με 14 χλμ. μήκος. Γνώρισαν τον ανατολικό Κίσσαβο (Όσσα)∙κατάφυτος μέχρι τη θάλασσα. Ο παραλιακός δρόμος από Αγιόκαμπο μέχρι τη γέφυρα του Πηνειού, είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ. Γνώρισαν την επαρχία Αγιάς (κλικ), εκεί που καλλιεργούνται τα γνωστά μήλα Αγιάς (ομολογώ πως μέχρι τα 30 μου, νόμιζα πως οι μηλιές είναι ορεσίβια δέντρα. Τώρα έμαθα πως είναι και ...καμπίσια). Γνώρισαν, ή απλά είδαν, τα όμορφα χωριά της Ρέτσιανης (Μεταξοχωρίου) (κλικ) και της Νιβόλιανης (Μεγαλόβρυσου (κλικ), σκαρφαλωμένα στις νότιες πλαγιές του Κισσάβου.

Αλλά γνώρισαν και τον Ανατολικό Όλυμπο. Μέσω Γόννων, ανέβηκαν στην Καλλιπεύκη (κλικ) και δια μέσω ενός εκπληκτικού δάσους, κατέβηκαν στον Παλαιό Παντελεήμονας (κλικ) ή στη Λεπτοκαρυά και από κει στην ΠΑΘΕ. Ακόμα και οι άλλοι που επέλεξαν την άλλη οδό, γνώρισαν την Ελασσόνα και την επαρχία της, είδαν και απόλαυσαν τον μεγαλοπρεπή, χιονοσκέπαστο και νεφελοσκεπή Όλυμπο, από τη δυτική του πλευρά. Για να μην πολυλογώ, η κατολίσθηση στην κοιλάδα των Τεμπών, η διακοπή της κυκλοφορίας και εκτροπή μέσω άλλων οικών αρτηριών, μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την Ελλάδα. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λοιπόν.

 

ΥΓ1. Τώρα που θυμήθηκα τη γρίππη των πτηνών, αλήθεια, εμβολιάστηκαν όλα τα πετούμενα του ουρανού και κόπασε ο ...χαμός; Ή μήπως τα κανάλια έχουν άλλα επίκαιρα και πιο σοβαρά θέματα για να τους –και μας- απασχολούν;

ΥΓ2. Το παλιό καλό βιβλίο «ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ» μπορείτε να το μεταφορτώσετε από τη δ/νση: http://www.slideshare.net/giannisver/ss-2589810