Πόσο πολύ μοιάζουμε, ρε μπας και....

Άλλη μια ανάλαφρη ανάρτηση, έτσι χωρίς πρόγραμμα, έτσι, για να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινότητα μας, με την οποίαν εξάλλου ασχολούνται τα κόμματα και οι πολιτικοί γενικότερα (φτου, μην τους ματιάσω, μη μου βασκαθούνε).
Η αφορμή δόθηκε από μία …φωτογραφία δανεισμένη –κάποιοι θα πουν κλεμμένη- από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Κοιτάω και ξανακοιτάω τη φωτογραφία αυτή του σκεπτόμενου πρωθυπουργού και μοιραία κάποιες ενδόμυχες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου, τις οποίες θα μοιραστώ μαζί σας. Μετά από ενδελεχή μελέτη της φωτογραφίας, τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα πως πολλά κοινά έχω με τον κο πρωθυπουργό. Τα απαριθμώ, αναλύοντάς τας.

• Χρησιμοποιούμε στυλό με τον ίδιο χρωματισμό, κίτρινο-χρυσαφί (τη μάρκα του πρωθυπουργικού δεν μπορώ να τη διακρίνω αλλά σίγουρα γνωρίζω του δικού μου).
• Έχουμε κι οι δυο τη βέρα στο ίδιο δάκτυλο (το πρωθυπουργικό είναι λίγο πιο χοντρό από το δικό μου αλλά δε έχει καμία σημασία). Απόδειξη του πόσο σεβόμαστε και τιμούμε το θεσμό του γάμου και οι δυο (κάποιοι κακεντρεχείς θα πουν πως ήμασταν και οι δυο φαν του σήριαλ «βέρα στο δεξί», αλλά όσον αφορά εμένα τουλάχιστον, το διαψεύδω κατηγορηματικά· δε το παρακολουθούσα γιατί δε χώνευα καθόλου τη Ρεγγίνα που ερωτευόταν-ξερωτευόταν και τούμπαλιν, το Στράτο).
• Αμφότεροι τοποθετούμε το δεξί χέρι και την παλάμη για να στηρίξουμε το κεφάλι μας (και να δείξουμε πόοοοσο πολύ συλλογιζόμαστε) με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Κρατάμε το στυλό με τον ίδιο τρόπο (εγώ ανάμεσα στο μέσο και στον παράμεσο, μακρύτερα από το πρόσωπο μου, μη βγάλω και κανένα μάτι), ο αντίχειρας προτεταμένος να στηρίζει το μάγουλο (που όταν το απομακρύνω αφήνει το …στίγμα του στο μάγουλό μου), και τα υπόλοιπα δάκτυλα ελαφρώς κλειστά να μην ακουμπάνε το εσωτερικό της παλάμης για να μην ιδρώνει αυτή, ο δείκτης ελαφρώς καμπυλωμένος τοποθετείται παράλληλα με τα χείλη να κλείνει ελαφρώς στη μύτη (ενίοτε μας βοηθάει αυτή η θέση του δείκτη να σκουπίζουμε τη μύτη –ιδιαίτερα όταν έχουμε καταρροή- χωρίς να γινόμαστε αντιληπτοί, βασικό για καθώς πρέπει συμπεριφορές).
• Αμφότεροι επίσης, δε χρησιμοποιούμε-δε φοράμε ρολόι στο χέρι (εγώ χρησιμοποιώ ρολόι τσέπης, ξέρετε αυτό με την αλυσίδα, που ομολογώ ακόμη δεν κατάλαβα τι ρόλο παίζει αυτή στο ρολόι;;;). Γιατί (μάλλον, υποθέτω) πως και οι δυο γνωρίζουμε πως από τότε που ο άνθρωπος …εφεύρε τον χρόνο, άρχισε να γερνάει!
• Σε στιγμές περισυλλογής, σχηματίζουμε και οι δυο τις ίδιες ρυτίδες στο μέτωπο. Ελαφρά χαραγμένες και με μία φλέβα να διακρίνεται εντονότερη στη δεξιά (σημειολογική η θέση, χμμμμμ, δε σας το λέω) μεριά του προσώπου μας, όπως εσείς βλέπετε.
• Έχουμε κι οι δυο ακριβώς την ίδια φαλάκρα με τα εξής χαρακτηριστικά: σχηματίζουν ένα μεγάλο και καθαρό μέτωπο (δείγμα του ότι κανείς δεν μπορεί να μας …προσάψει τίποτε όσον αφορά στην ακεραιότητα και εντιμότητα του χαρακτήρα μας και στο ηθικόν της ζωής μας), αραιά μαλλιά στην κορυφή σκιαγραφούν ένα ελαφρώς μαύρο χρώμα στο άνω κρανίο (τα οποία το εγκαταλείπουν σταδιακά με ελαφρά πηδηματάκια το κρανίο και μόνον το πάτωμα τα …σταματά), φαλακρίτσα-καπελάκι στο πάνω-πίσω μέρος του κρανίου (κάτι σαν το σκουφάκι που συνηθίζουν να φορούν οι εβραίοι·το δικό μου ίσως είναι κατά τι μεγαλύτερο, όπως μου λένε οι άλλοι γιατί φυσικά εγώ …ποτέ δεν το έχω δει!!!), αρκετό –σχετικά με το υπόλοιπο του τριχωτού της κεφαλής- μαλλί στα πλαϊνά μέρη, στους κροτάφους δλδ (με τη διαφορά πως το δικό μου έχει πια γκριζάρει ενώ το πρωθυπουργικό ακόμα διατηρεί το φυσικό (;;;) του χρώμα και τέλος είμαστε και οι καλοχτενισμένοι (όσο μπορεί να το ισχυριστεί κανείς αυτό για άνθρωπο που έχει το δικό μας τριχωτό).
• Προτιμάμε κι οι δυο την ίδια χρωματική ένδυση, γκρίζο-μολυβί σακάκι (εγώ το προτιμώ σε κουστούμι, ο κος πρωθυπουργός δεν γνωρίζω) και λευκό πουκάμισο σε μέγεθος ελαφρώς μεγαλύτερο για το μπόι μας, έτσι ώστε να εξέχει μια παλάμη από το μανίκι του σακακιού (κουστουμιού για μένα). Ταυτόχρονα προτιμάμε τα τρία (3) κουμπιά στο μανίκι του σακακιού (κουστουμιού για μένα) και όχι το σταυρωτό σακάκι (κουστούμι για μένα). Φυσικά –και αυτό θα πρέπει να το υπογραμμίσω, να μη νομιστεί ότι είναι απόλυτη η ενδυματολογική μας ..ταύτιση, ενώ εγώ χρειάζομαι τρεις (3) πήχεις ύφασμα για το σακάκι ενώ ο κος πρωθυπουργός …δεκατρείς (13).
• Σε συνέχεια της παρατήρησης όσον αφορά στην ένδυσή μας, προτιμάμε και οι δύο να ραβόμαστε και να μην αγοράζουμε έτοιμα σακάκια (κουστούμια για μένα), απόδειξη της επιφανούς καταγωγής μας. Με μια παρατήρηση, δεν προτιμάμε τον ίδιο ράφτη ή οίκο ραπτικής. Εγώ ράβομε στον πατέρα μου (ναι, ο πάτερ-phlou…flis είναι ράφτης στο επάγγελμα, με πτυχίο κοπτικής-ραπτικής του οίκου … -δε θυμάμαι- Αθηνών) ενώ δεν γνωρίζω τον προσωπικό ράφτη του πρωθυπουργού.
• Κοινό έχουμε και στη στάση του σώματός μας. Συνηθίζουμε και οι δυο να γέρνουμε ελαφρώς μπροστά –σε ανεπαίσθητη κλίση- και να δίνουμε και στο κεφάλι μια ελαφριά κλίση να μη φαίνονται τα μάτια, έτσι ώστε να μπορούμε να τον …κλέβουμε λιγάκι χωρίς να γινόμαστε αντιληπτοί (εγώ τουλάχιστον το κάνω αυτό συχνά, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του πρωθυπουργού).
• Όταν χρειάζεται –σπανίως για μένα, για τον κο πρωθυπουργό δεν γνωρίζω- να βρεθούμε σε κάποιο κλειστό χώρο (πράγμα που το αποφεύγουμε επίσης και οι δυο μας), επιλέγουμε κι οι δυο να καθίσουμε σε θέσεις με πλάτη στον τοίχο·για να έχουμε τις πλάτες μας, τα οπίσθιά μας …ασφαλή (εγώ από συνμπλόγκερς μου ανταγωνιστές και ο πρωθυπουργός από συντρόφους του δελφίνους).
• Και οι δυο έχουμε τη μάπα μας …φρέσκια, την επιδερμίδα της απαλή και σχετικά λευκή, με φουσκωμένα μαγουλάκια (του πρωθυπουργού λίγο πιο φουσκωμένα από τα δικά μου) ενδεικτικό του ότι και οι δυο εργαζόμαστε λίγο έως καθόλου, καλοπερνάμε μακριά από προβλήματα και βάσανα και τρεφόμαστε υγιεινά (εγώ τουλάχιστον, γιατί όπως διαβάζω, στον κο πρωθυπουργό αρέσουν πολύ τα ψητά κρέατα και συναφή μεζεκλίκια, τύπου Μπαϊρακτάρη).
• Τα αυτιά μας είναι ελαφρώς μεγαλούτσικα (εμένα το δεξί λίγο πιο μεγάλο γιατί μου το τραβούσε συνέχεια ένας δάσκαλός μου στο δημοτικό), σε σχήμα οβάλ, στητά. Δεν μπορούμε εύκολα να χαρακτηριστούμε …φτιακάδες μιας και στους δυο μας είναι κολλημένα στο κρανίο και δεν προεξέχουν. Έχουμε κι οι δυο το πλεονέκτημα (για μένα το λέω σίγουρα, για τον κο πρωθυπουργό δε βάζω το μαχαίρι στο κεφάλι μου), εξαιτίας της σωματότυπου των αυτιών μας, ότι ..μπαίνει από το ένα (αιτήματα, φωνές κλπ) να …βγαίνει από το άλλο. Αυτό δικαιολογεί και το νεανικό της επιδερμίδας της μάπας μας.
• Ένα τελευταίο και σημαντικό κοινό που διαθέτουμε είναι ότι έχουμε κι δυο το μεγάλο προτέρημα, να σκεφτόμαστε!!! Αυτό το προτέρημα, δεν είναι ίδιο όλων των ανθρώπων παρά εμφανίζεται σε μεγάλους –το ανάστημα- άνδρες σαν κι εμάς. Άρα, διαθέτουμε και οι δυο μυαλό και φαιά ουσία, αντίθετα με όσα μας προσάπτουν, κι ας μην είναι ορατά σε σας τους υπόλοιπους.

Φυσικά, υπάρχουν και πολλές, μεγάλες ή μικρές διαφορές, ασήμαντες ή σημαντικές διαφορές ανάμεσά μας. Είναι τόσες και τέτοιες που άλλοτε γέρνουν τη ζυγαριά προς το μέρος του πρωθυπουργού και άλλοτε προς το μέρος του υποφαινόμενου. Αποφάσισα να μη σας τις αναφέρω γιατί δε θέλω με αυτό τον τρόπο να εκθέσω τον …πρωθυπουργό της χώρας. Θέτοντας υπόψη σας τις ομοιότητες που κατέγραψα, συγκρίνοντάς με, με τη συγκεκριμένη φωτογραφία-στιγμιότυπο του πρωθυπουργού, σας δίνω την ευκαιρία να με …σκιαγραφήσετε και να σας φύγει η απορία –αν έχετε απορία, βεβαίως βεβαίως, όπως ο φίλτατος συνμπλόγκερ Phivos Nicolaides-, γιατί χρησιμοποιώ στο προφίλ μου την παραμορφωμένη ετούτη φωτογραφία. Η απάντηση που θα προκύψει αυθόρμητα από όλους είναι πως είμαι τέτοιος που δε …βλέπομαι…

ΥΓ.1. Φυσικά η phlouφλαινα και τα δυο μου phlouφάκια είναι απείρως καλύτεροι και ομορφότεροι από τα αντίστοιχα πρωθυπουργικά (ακόμα κι η καρακάξα λατρεύει και εκθειάζει τον καρακάξο σύζυγό της και τα καρακαξάκια παιδάκια της, εγώ να μην το κάνω;). Αφήστε που η δικιά μου πήρε το πτυχίο της έγκυρα και έγκαιρα και δεν έδωσε το δικαίωμα σε κανέναν να της …σούρει τα ουκ ολίγα.

ΥΓ.2. Στην προηγούμενή μου ανάρτηση, εκεί που έγραφα σκόρπιες λέξεις και ασυναρτησίες προκειμένου να εξηγήσω και να δικαιολογήσω την ενεργή απουσία μου από το …ιστογραφείν, αποφάσισα να δημοσιεύσω το κείμενο. Και έτυχε ….αναγνωσιμότητας. Για να δούμε σήμερα, με το παρόν κείμενο, θα …τσιμπήσετε και πάλιν;