Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Ο ΟΚΑΝΑ ενοχλεί (;)

Ανεπαρκή κονδύλια προς ΟΚΑΝΑ καθώς υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υποχρηματοδότησής του. Τα εγκεκριμένα στο φετινό προυπολογισμό κονδύλιά του (27 εκ. € φέτος σε σχέση με τα 32 εκ. που είχαν εγγραφεί πέρσι) δεν επιτρέπουν το σχεδιασμό για ανάπτυξη νέων θεραπευτικών μονάδων, ούτε καν επαρκούν για τις λειτουργικές δαπάνες των ήδη υπαρχόντων.
Σκεφτείτε πως φέτος η λίστα των χρηστών που θέλουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα χορήγησης υποκαταστάτων, που θέλουν να σωθούν με δυο λόγια, έφτασε τα 5.100 άτομα και ο σχετικός χρόνος αναμονής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι τα 4-5 χρόνια!

Αναρωτιέμαι φωναχτά, είμαστε καλά; Τόχουμε το μυαλό μέσα ή πάνω στο κεφάλι μας; Και τι θα γίνουν αυτά τα άρρωστα παιδιά; Να πεθάνουν, να λιγοστέψουμε μπας και ...μειωθεί το δομόσιο χρέος της χώρας. Έλεος. Έτσι θα αρχίσει το συμμάζεμα των δαπανών του δημόσιου τομέα; Από τον ευαίσθητο αυτό χώρο;

Και μετά διερωτάται η @φίλτατη ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ (κλικ!) και εξανίσταται -δικαίως- γιατί κάτοικοι το κέντρου του Πειραιά ζητούν την απομάκρυνση της μονάδας του ΟΚΑΝΑ που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Νοταρά και 2ας Μεραρχίας και ζητούν, σύσσωμοι οι φορείς της πόλης, τη μεταφορά του σε ...απομακρυσμένες περιοχές... Όταν το κράτος πετσοκόβει, γιατί όχι οι πολίτες του να μη θέλουν τον εξοβελισμό του; Ή μήπως τον εξοβελισμό της πρόληψης επιδιώκουν; Αφού οι θεραπευτικές κοινότητες μειώνουν την προληπτική τους δραστηριότητα, καθώς χρόνο με το χρόνο οι κυβερνήσεις σφίγγουν τον οικονομικό βρόχο της λιτότητας!

6 σχόλια:

maxforeigner είπε...

Τί να πει κανείς? τί να προσθέσει? Η αναλγησία του κράτους αλλά και των ανθρώπων δεν έχει όρια!

Ανώνυμος είπε...

To πρόβλημα αυτό- όπως όλα- θέλει σχέδιο.
Οι μονάδες υποκατάστασης, αν και σημαντικές, είναι μόνο ένα όπλο.
Το σχέδιο ξεκινά από τα σχολεία (πρόληψη) και τελειώνει στην επανένταξη των χρηστών στον κοινωνικό ιστό.
Ένα σημαντικό στοιχείο για την κουβέντα μας είναι ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει τα τελευταία χρόνια εθνικό σχέδιο για την ανατιμετώπιση των ναρκωτικών.
Το να δωθούν 5 εκ. ίσως να μην είναι δύσκολο. Το να γίνει ένα πραγματικό εθνικό σχέδιο, ίσως να μας ξεπερνά ως κοινωνία δυστχυώς...

phlou...flis είπε...

@Mike: δυστυχώς για τα παιδιά

@ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΥΜΟΥΝΙ: είσαι γνώστης των θεμάτων και η άποψή σου βαρύνει

Phivos Nicolaides είπε...

Μόνο με την καθολική συμμετοχή και ΕΥΘΥΝΗ της κοινωνίας προχωράμε μπροστά...

Ανώνυμος είπε...

Σχεδιο δεν υπάρχει,χρήματα δεν υπάρχουν ,υπάρχουν ομως σκέψεις.Ποιές;Γνωρίζετε πόσες κλινικές ιδιωτικές βεβαιως υπάρχουν στη χώρα;Το κράτος θέλει απλα να εχει κάποιες δομες για ναλέει οτι προσπαθεί.Οι ιδιώτες ξέρουν οτι η κάθε οικογένεια που εχει πρόβλημα θα βαρεθει να περιμένει το κράτος και θα πληρώσει οσα -οσα για υπηρεσίες απεξάρτησης.Διάφοροι άλλοι φορείς με κάποια χρόνια παρουσίας στο χώρο θέλουν την εξαφάνιση των όποιων κρατικών δομών για να μονοπωλούν τηνπιάτσα και να εκπαιδεύουν (με το αζημίωτο βεβαίως)επαγγελματίες που ασχολούνται με την απεξάρτηση.
Οι σκέψεις που προανεφερα με οδηγούν στο συμπέρασμα οτι αν το κράτος εκανε αυτό που πρεπει ολοι αυτοί θα ειχαν φαληρισει.Ανέπτυξαν λοιπόν δίκτυα και στην κοινωνία και στο κράτος που φρενάρουν την ανάπτυξη δομών προς οφελός τους.Δυστυχώς στο χώρο της απεξάρτησης υπάρχουν μεγαλύτερα συμφέροντα απο αυτόν της εμπορίας ουσιών.ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΡΙΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ.

phlou...flis είπε...

@Phivos: ορθώς ελάλησας

@Ανώνυμε: μάλλον θα γνωρίζεις περισσότερα και σίγουρα έχεις δίκιο

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...