Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

"Είμαι ευτυχισμένος που έκανα το ταξίδι του Οδυσσέα"-4 (*)

...Ξεσκονίζοντας τις αναρτήσεις μου, ανακάλυψα την τελευταία σχετικά με το ταξίδι μου στις Σκανδιναβικές χώρες, την οποίαν είχα μισοετοιμάσει και εντελώς ξεχάσει στο χρονοντούλαπο του παρόντος ιστολογίου. Έτσι κάθισα και την ολοκλήρωσα και σήμερα την αναρτώ. Ασχολείται με δύο θέματα, το ποδήλατο και κάποια άλλα θέματα ...ειδικού ενδιαφέροντος.

Κυρίαρχο μεταφορικό μέσο είναι το ποδήλατο. Ποδήλατα στους δρόμους, ποδήλατα στο μετρό, ποδήλατα έξω από το μετρό,  ποδήλατα στα κάγκελα, ποδήλατα στα ποτάμια, ποδήλατα παντού. Οι πόλεις και τα χωριά –κυρίως στη Σουηδία- είναι επίπεδα, οι δρόμοι φαρδείς και οι ποδηλατόδρομοι παντού, ευνοούν τη χρήση ποδηλάτων. Για παράδειγμα, στην Ουψάλα, σκέφτονται την καθιέρωση ανωτάτου ορίου στο κέντρο τα 30 χλμ/ώ. για να αποθαρρύνουν τους κατοίκους να κατεβαίνουν με αυτοκίνητα. Έτσι κι αλλιώς, οι θέσεις σταύθμευσης είναι ελεγχόμενες και λιγοστές.

Σε κάθε σπίτι υπάρχουν ποδήλατα και φυσικά ο απαραίτητος χώρος στάθμευσης και ασφάλειας...


...γιατί, όλο και κάποιο ...ατύχημα μπορεί να συμβεί


Στην Ουψάλα, στο κέντρο, το ποδήλατο κατέχει πρωτεύουσα θέση -ακόμα και επί του οδοστρώματος- έναντι του αυτοκινήτου


Στο μετρό της Ουψάλα, γίνεται ο ...ποδηλατικός χαμός. Εκεί που η μάνα (ποδηλάτισσα/ης) χάνει το παιδί (ποδήλατο) και το παιδί τη μάνα. Αφήνουν τα ποδήλατα, παίρνουν το μετρό και ταξιδεύουν για τις εργασίες τους. Επιστρέφοντας, ξανακαβαλλούν το ποδήλατο -αν θυμηθούν σε ποια θέση τόχουν αφήσει- και επιστρέφουν στα σπίτια τους.


Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Μάλμε. Πολλοί Σουηδοί εργάζονται στην Κοπενχάγη, αλλά επειδή είναι πόλη πανάκριβη, προτιμούν να διαμένουν στο Μάλμε -επί σουηδικού εδάφους- και με το μετρό, κάτω από τη μεγάλη γέφυρα του Ερεσουντ που ενώνει τη Δανία με τις σουηδικές ακτές, σε 21 περίπου λεπτά να φτάνουν Κοπενχάγη. Το ίδιο κάναμε κι εμείς, μιας και την περίοδο που επιλέξαμε να επισκεφτούμε την Κοπενχάγη, είχε ένα παγκόσμιο φεστιβάλ μόδας και όλη η πόλη ήταν "παραδομένη" σ' αυτό. Οι ντόπιοι, κατεβαίνουν στο σταθμό με ποδήλατα, τα αφήνουν, παίρνουν το μετρό, γυρίζουν από τη δουλειά και τα ξαναπαίρνουν για το σπίτι.


Αν είστε πολυμελής οικογένεια και θέλετε ένα ...οικογενειακό ποδήλατο, υπάρχει λύση και για σας. Τη συναντήσαμε στο Tallin (Εσθονία) στην κεντρική πλατεία.



Χομπίστες γενικότερα οι Σκανδιναβοί. Πικνικ, σκι, ιππασία, ποδηλασία, ορειβασία, πεζοπορία, κωπηλασία, ψάρεμα, μάζεμα μανιταριών, μάζεμα ενός είδους άγριου βατόμουρου, τα blueberries (Μύρτιλα, ελληνιστί). Τα Σαββατοκύριακα  -αλλά και τα απογεύματα- οι δρόμοι ξεχειλίζουν από αυτοκίνητα και ποδήλατα, με προορισμό την εξοχή.

Στεγασμένος χώρος στάθμευσης βάρκας σε κάποια λίμνη


τα σχετικά εφόδια και βουρ για ψάρεμα


Αν είσαι πλούσιος, αγοράζεις μια μεγάλη έκταση, δημιουργείς μια ιδιωτική λίμνη, την τροφοδοτείς με ψάρια και ψαρεύεις ...ιδιωτικά


Μηχανισμός ο οποίος προγραμματίζεται να εκσφενδονίζει περιοδικά σπόρους-φαγητό για τις πάπιες



Και αν σ' αρέσει το κυνήγι αλλά ...ποιος τρέχει μέσα στο δάσος, κατασκευάζει ένα ξύλινο σπιτάκι, εγκαθίστασαι σ' αυτό και περιμένεις το θήραμα να 'ρθει σε σένα, να φάει ή να δροσιστεί.



Συγκομιδή blueberry



εργαλεία συγκομιδής-διαδικασία


(Η συλλογή αυτών των μούρων είναι μία εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση. Από το 2007, οι σουηδικές αρχές μετανάστευσης άρχισαν την έκδοση προσωρινών, τρίμηνων αδειών εργασίας σε υπηκόους ορισμένων χωρών -κυρίως ασιατών- για τη συγκομιδή αυτών των άγριων βατόμουρων στη Σουηδία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Εταιρείες προσλαμβάνουν ασιάτες, τους τροφοδοτούν με χάρτες της Σουηδίας στους οποίους εντοπίζονται τα δάση με τα βατόμουρα και τους ...ξαποστέλλουν προς συγκομιδή). 
Οι υπόλοιποι σκανδιναβοί, μη έχοντας κάποιο χόμπυ ...αυτοκτονούν. (Η υπερβολική ηλιοφάνεια όπου οι ατελείωτες καλοκαιρινές μέρες συχνά προκαλούν αϋπνία, φαίνεται να αποτελούν λόγο για να οδηγηθεί κάποιος στην αυτοκτονία, αναφέρουν Σουηδοί ερευνητές. Παρόλο που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι αυτοκτονίες αυξάνονται προς τα τέλη του φθινοπώρου και τις αρχές του χειμώνα λόγω της έλλειψης φωτός)

Πικνικ σε παρακείμενες ...μαύρες -λόγω εδάφους- λίμνες. Κι ενώ ήμασταν προετοιμαμένοι για μια βουτιά, το ...μαύρο του νερού μας απεθάρρυνε. Αντ' αυτού, ψήσαμε λουκάνικα και απολαύσαμε το τοπίο.



ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΘΕΜΑΤΑ

Εκτός όμως από όλα αυτά που βλέπει –ή δεν προσέχει- κάθε επισκέπτης-τουρίστας, είναι και κάποια άλλα, ειδικού ενδιαφέροντος σημεία, αντικείμενα, τοπία, κτίρια τα οποία προκαλούν συγκίνηση, περηφάνια και ένα ...ρίγος. Για παράδειγμα, όταν πέρσι βρέθηκα στο Λονδίνο και επισκέφτηκα το Γκρίνουιτς (Greenwich, κλικ). Η γραμμή του μεσημβρινού του Γκρίνουιτς στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο (η γραμμή που ξεκινάει από το Βόρειο Πόλο, περνά από το Γκρίνουιτς και σταματά στο Νότιο Πόλο) βρίσκεται σε γεωγραφικό μήκος 0° 0' 0". Ο μεσημβρινός του Γκρίνουιτς (πρώτος μεσημβρινός ή γεωγραφικό μήκος μηδέν βαθμών) είναι το σημείο έναρξης των ζωνών ώρας του κόσμου και η η Μέση Ώρα Γκρίνουιτς (GMT) είναι διεθνής ώρα, η βάση της παγκόσμιας ωρολογιακής ώρας. Σκεφτείτε να βρίσκεστε εκεί, στο σημείο του πρώτου μεσημβρινού και το ένα πόδι σας να βρίσκεται αριστερά (ας πούμε στον 59ο μεσημβρινό, άρα δυτικά του Γκρίνουιτς) και το άλλο δεξιά (ας πούμε στον 1ο μεσημβρινό, άρα ανατολικά του Γκρίνουιτς).

Κάτι ανάλογο μου συνέβη –τραμπάκουλο δλδ- όταν επισκέφτηκα στην Ουψάλα, το Εργαστήριο Φυσικής στο οποίο εργάστηκε και πειραματίστηκε ο Κελσίος (Anders Celsius). Ο Ανδρέας Κέλσιος γεννήθηκε στην Ουψάλα, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα και έγινε και ο ίδιος καθηγητής εκεί.


Στο δε Gustavianum museum (κλικ) το οποιο φιλοξενείται στο παλαιότερο κτίριο, την πρώτη έδρα του πανεπιστήμιου της Uppsala, είχα τη χαρά να δω –αλλ’ όχι να φωτογραφήσω καθότι κάτι τέτοιο δεν επιτρεπόταν- το θερμόμετρο που σχεδίασε ο Κέλσιος με την ιδιόχειρη βαθμολόγησή του πάνω, καθώς και βιβλίο με ιδιόχειρες σημειώσεις του από τις έρευνες που έκανε. Είδα και τη συσκευή με την οποία ο Hans Christian Ørsted απέδειξε ότι ο μαγνητισμός δημιουργείται από ηλεκτρικό ρεύμα. Στο ίδιο κτίριο, στο θόλο πάνω, βρίσκεται το Αμφιθέατρο της Ανατομίας στο οποιο ο καθηγητής παρέδιδε πρακτικά μαθήματα ανατομίας στους φοιτητές του.


Σημειώσεις του Κελσίου - Φωτογραφία από το διαδίκτυο (κάντε κλικ ΕΔΩ)


Στην Ουψάλα, στο Observatory Park, είδα και το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν το Αστεροσκοπείο της Ουψάλα στο οποίο αργότερα φιλοξενήθηκε και το παγκοσμίως γνωστό Σεισμολογικό Κέντρο. Τώρα έχουν μεταφερθεί εκτός πόλης, σε σύγχρονες εγκαταστάσεις.

Στο βάθος το παλαιό κτίριο του αστεροσκοπείου


Στην Κοπεγχάγη είδα και το Μουσείο Ρεκόρ Γκίνες (Guinness World of Records), στην είσοδο του οποίου ποζάρει ...πανευτυχής ο ψηλότερος άνθωπος του κόσμου -2,77 μέτρα) ...


Βίκινγκς δεν είδα -ενώ πολύ θα ήθελα- παρά μόνον απογόνους των. Ή μάλλον, για την ακρίβεια είδα σε ...ζωντανή αναπαράσταση (στη Sigtuna, κλικ), κοντά στην Ουψάλα καθώς και τους τάφους των (στην Gamla Upssalla, κλικ) λίγα χλμ έξω από την Ουψάλα).



οι τάφοι τους


Ατύχησα όμως γιατί δεν είδα τη Μικρή Γοργόνα της Κοπενγάγης (Little Mermaid) καθώς τόσα είχα ακούσει για την αφεντιά της. Έλειπε γιατί είχε ...πεταχτεί κατά Σαγκάι μεριά, για λίγο καιρό. Στη θέση της είδα μια αφίσα και μια πινακίδα που με πληροφορούσε τα καθέκαστα. Πονηρός όμως εγώ, στη θέση της φωτογράφισα μιαν άλλη γοργόνα....


Στην Ουψάλα, είχα τη χαρά να ...γνωριστώ και με τον Carolus Linnaeus (αυτόν που ταξινόμησε τα είδη με τα δύο λατινικά ονόματα). Πήγα στο πάρκο του (Linnaeus Garden κλικ), επισκέφθηκα και το Βοτανικό Κήπο (Botaniska trädgården)



Είδα και την Σουηδική Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών (kungliga vetenskapsakademien) εκεί όπου γίνεται η απονομή (κάποιων) των Βραβείων Νομπέλ.




Εν κατακλείδι: Είναι τα μάτια μου …πρησμένα, τ’ αυτιά μου …βουίζουν, το στομάχι μου …φουσκωμένο, η μύτη μου …βουλομένη και η αφή μου …αναίσθητη από τα όσα ΕΙΔΑ, όσα 'ΑΚΟΥΣΑ, όσα ΓΕΥΘΗΚΑ, όσα ΜΥΡΙΣΑ και όσα ΑΚΟΥΜΠΗΣΑ εκεί στην πατρίδα των Βίκινγκς. Ελπίζω και εύχομαι, κάποια μέρα να τα δείτε, να τα ζήσετε κι εσείς. Το ταξίδι αυτό ουσιασρτικά τελειώνει σήμερα, με το τέλος της παρούσας ανάρτησης. Καλό ταξίδι.

(*) Είναι (παραφρασμένος) ο τίτλος από το εξαιρετικό βιβλίο της Μαριάννας Κορομηλά, «Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα» το οποίο πρόσφατα διάβασα. Διαβάστε σχετικά στη blogger anagnostria, την οποίαν ομολογώ πως εμπιστέυομαι.

6 σχόλια:

jf είπε...

Όπως πάντα, ενδιαφέρουσα και απολαυστική και τούτη η ιδιότυπη ξενάγηση
Άντε, και στα δικά μας

KitsosMitsos είπε...

Είχε πολλά διαφορετικά στοιχεία, όλα για να τα αγαπήσει κανείς!
Πάντα τέτοια και καλύτερα!

Crazy Tourists είπε...

Αχ, Uppsala! Τι μου θύμισες βραδιάτικα!! Τα ποδήλατα στο σιδηροδρομικό σταθμό θυμάμαι μας είχαν εντυπωσιάσει κι εμάς!
Επίσης, ήμουνα βέβαιος ότι οι αυτοκτονίες οφείλονται στο σκοτάδι! Αυτό με το φως δεν το είχα ακούσει ποτέ! Πολυ ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Ξύπνησε μνήμες...
Καλό βράδυ!
CrazyTourist1

Petros είπε...

Καλησπέρα, ζώντας στην Σουηδία επιβεβαιώνω τα γραφόμενα, ειδικά σε ότι αφορά τα ποδήλατα που γίνεται χαμός! Φαντάζομαι βέβαια ότι στην Ολλανδία γίνεται ακόμα μεγαλύτερος χαμός με τα ποδήλατα.

Θα ήθελα να κάνω μια επισημανση σε ότι αφορά τα blueberries και τα μύρτιλλα, καθώς λανθασμένα χρησιμοποιείται στην Ελλάδα η λέξη μύρτιλλο για να περιγράψει όλα τα είδη αυτής της κατηγορίας, ενω πιο δόκιμο είναι να γίνεται το αντίστροφο και αν θέλουμε να τα ονομάζουμε κάπως τότε θα μπορούσαμε να τα λέμε μπλε μούρα και όχι μύρτιλλα.

Μιας που στο κείμενο αναφέρεται και ο Carolus Linnaeus μπορούμε να δούμε ότι η λέξη blueberry (blåbär στα σουηδικα) χρησιμοποιείται για τα εξής είδη:
Vaccinium Corymbosum - Northern Highbush Blueberry
Vaccinium Angustifolium - Lowbush Blueberry
Vaccinium Ashei ή Vaccinium Virgatum - Rabbiteye Blueberry

Όλα τα παραπάνω ανήκουν στο τμήμα των Κυανόκοκκων (Vaccinium section Cyanococcus) και έχουν ιδιαίτερη εμπορική αξία, κυρίως το Vaccinium Corymbosum.

Αυτό που βρίσκεται αυτοφυές στην Ευρώπη είναι το Vaccinium Myrtillus το οποίο ανήκει στο ομώνυμο τμήμα (Vaccinium sect. Myrtillus) και στην Ελλάδα ονομάζεται μύρτιλλο. Η κοινή ονομασία του είναι Bilberry αν και μπορείς να το συναντήσεις και ως wild Blueberry. Στην σουηδία για παραδειγμα ακόμα και τα μύρτιλλα τα ονομάζουν blueberry.

Οπότε συμπερασματικά είναι πιο δόκιμο να χρησιμοποιούμε την λεξη μπλε μούρο οταν αναφερόμαστε σε αυτά τα είδη και όχι την λέξη μύρτιλλο που αποτελεί ενα συγκεκριμένο είδος.

Βεβαίως όταν είμαστε σίγουροι ότι μιλάμε για αυτό το είδος τότε φυσικά το σωστό ειναι να χρησιμοποιήσουμε την λέξη μύρτιλλο, μιας και η ελληνική γλώσσα μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε αυτή τη διάκριση και να αναφερόμαστε σωστα στα αντίστοιχα είδη, όμως είναι λάθος να χρησιμοποιούμε την λέξη μύρτιλλο για όλα.

Αυτά τα ολίγα απο εμένα σε ότι αφορά τα μύρτιλλα και τα μπλε μούρα :). Το σχόλιο ειναι γενικότερο όχι προς εσένα προσωπικα μιας και βλέπω αυτην την χρήση της λέξης παντού. Περισσότερες πληροφορίες για αυτό το θέμα μπορείς να βρείς και στο: Ονομασία blueberry - Μύρτιλλου

Αννα είπε...

Ομορφη , γεμάτη εικόνες η αναρτηση σου...Μου θυμισες το ταξιδι μου στη Δανια με το προγραμμα Comenius...Εμπειρία αξέχαστη :)

Αγγελος είπε...

Μια σχολαστική παρατήρηση: Αμα βρίσκεσαι ακριβώς στο μεσημβρινό του Γκρήνουιτς (που στην πατρίδα του προφέρεται... Γκρένιτζ, αλλά ας μην κάνουμε δύο τις σχολαστικές παρατηρήσεις!) και κοιτάς προς Νότο, θα πρέπει να είσαι ο ... Κολοσσός της Ρόδου για να βρίσκεται το ένα σου πόδι σε ανατολικό μήκος 0° 0' 1" και το άλλο σου πόδι σε αντίστοιχο δυτικό μήκος, δεδομένου ότι ένα δευτερόλεπτο στη γη είναι κάπου 30 μέτρα στον ισημερινό και 20 μέτρα στο γεωγραφικό πλάτος του Λονδίνου. Οπότε ο 359ος μεσημβρινός (υποθέτω ότι αυτόν εννοείς μιλώντας για τον 59ο) βρίσκεται δεκάδες χιλιόμετρα μακριά!

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...