Εμείς οι "κλέφτες-αρματωλοί" και οι ξένοι

   Η Ελλάδα -και όχι μόνο- σήμερα στενάζει κάτω από τη «γερμανική μπότα» -συνεργούσης και της γαλλικής ομοίας-, τα ξένα κυρίως πιστωτικά ιδρύματα και οι αμφιλεγόμενοι οίκοι αξιολόγησης αντικαθιστούν τις εκλελεγμένες δημοκρατικά κυβερνήσεις με διορισμένες «τραπεζοκρατίες», τα ΔΝΤ και οι Τρόικες αποφασίζουν και επιβάλλουν… και ο ελληνικός –και όχι μόνο- λαός διαμαρτύρεται γιατί, ουσιαστικά και τυπικά, χάνει κυριαρχικά του δικαιώματα. Είναι όμως έτσι;

   Απ’ ότι έμαθα στην Ιστορία, κάπου εκεί στο 1821 (;), αγωνιστήκαμε σκληρά (οι επαναστάτες, οι κλέφτες και οι αρματωλοί) και οι ξένοι μας χάρισαν ένα ελληνικό κράτος. Απ’ όσα έζησα και είδα μέχρι σήμερα, κάπου εδώ στο 2010, αγωνιστήκαμε επίσης σκληρά (οι κλέφτες) και οι ίδιοι ξένοι μας την ξαναπαίρνουν πίσω. Η ζωή της Ελλάδας και η ζωή μας δηλαδή, τροχός που γυρίζει. Οπότε, γιατί συνέλληνες παραπονιόμαστε; Η δικιά μας συνδρομή τότε και τώρα, επέφερε τα γνωστά αποτελέσματα. Άραγε μπορούμε να επανορθώσουμε, αυτή τη φορά χωρίς συνδρομή ξένων ή ντόπιων «κλεφτών» και «αρματωλών»;