Χαιρετίζω αυτή τη νέα κατάσταση που άρχισε να διαμορφώνεται στις διάφορες εθνικές εκλογές με τον καταποντισμό των παλαιοκατεστημένων κομμάτων και το συντηρητισμό που εκφράζουν. Εξάλλου, πολλή …ναφθαλίνη μυρίζει η Ευρώπη στην οποίαν ζούμε και είναι ευχάριστο να αναδεικνύονται νέα κινήματα, όπως αυτό του Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron στη Γαλλία. Μακάρι να συνέβαινε αυτό παντού -και στην Ελλάδα- αλλά αυτός ο παλαιοσυντηρητισμός που μας έχει καταλάβει, ο μονοχρωματισμός που μας έχει κυριεύσει δεν το επιτρέπει. Τι πάει να πει δεξιά ή αριστερά; Δηλαδή για τους δεξιούς, ότι κάνει η δεξιά καλώς καμωμένο και ότι κάνει η αριστερά κακώς∙και από την ανάποδη; Δεν είμαστε νοήμονα όντα να εκτιμήσουμε και να αλλάξουμε, αν χρειαστεί, κατεύθυνση και πορεία; Να ωθήσουμε τα πράγματα προς άλλη κατεύθυνση; Εκτός κι αν είμαστε πρόβατα. Όμως είμαστε, δεχόμαστε να είμαστε πρόβατα;
Στην Ελλάδα, έγινε μια προσπάθεια, νομίζω, με το ΠΟΤΑΜΙ αλλά θες οι έλληνες ψηφοφόροι, θες τα στελέχη του ΠΟΤΑΜΙου, θες και τα δύο μαζί δεν τα κατάφεραν. Ακόμα και στις ΗΠΑ έγινε κάτι ανάλογο αλλά δε γνωρίζω αν η επιλογή των αμερικανών στο πρόσωπο του Donald John Trump θα είναι γι αυτούς ή για την υφήλιο μια τραγωδία. Εύχομαι και ελπίζω να συμβεί και στις γερμανικές εκλογές κάτι ανάλογο. Για τις εκλογές της Μ. Βρετανίας δε βλέπω κάτι τέτοιο καθώς οι βρετανοί είναι αρκούντως συντηρητικοί για να το τολμήσουν.
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου