Ερανίσματα, σταχυολογήματα, τσιμπολογήματα, μπινελίκια (*)

14η μέρα διακοπών η σημερινή -έτσι για να σκάσουν κάποιοι- και γύρισα από την καθημερινή μου βόλτα. Ο καιρούλης σήμερα στη Λάρ’σα κάνει παιχνιδίσματα (που θάλεγε και η Πετρούλα). Ο ήλιος παίζει με τα σύννεφα αλλά όταν …νικάει ψάχνεσαι για σκιά. Αυτές τις μέρες, έχω καθιερώσει το εξής πρόγραμμα. Μετά το πρωινό ξύπνημα -στην ίδια πάντα ώρα μιας και το βιολογικό ρολόι δεν αλλάζει συνήθειες- και το πρωινό, ξεκινώ με μελέτη. Διαβάζω το «Δυο φορές έλληνας» του Μένη Κουμανταρέα αλλά δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο με …κουράζει. Γιατί; Μα ο όγκος του. Διαστάσεις 20,5Χ14Χ5 εκ=1.435 κ. εκ. Ένας μικρός μπόγος με πάχος 5 εκ. Αδύνατο να το κρατήσεις με ένα χέρι, δύσκολο με τα δύο. Πρέπει να το έχεις ακουμπισμένο στα γόνατα, γιατί αν το τοποθετήσεις στο γραφείο θα το τσακίσεις. Ευτυχώς που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Μετά βγαίνω έξω. Ποδαράτα. Όχι, μη φανταστείτε σ’ εκείνη την πλατεία της Λάρισας, κατ’ ευφημισμό πλατεία Ταχυδρομείου και όχι πλατεία Καφετεριών- με τις πολλές καφετέριες, εκεί που βουλιάζει από κόσμο -όσοι έρχονται στη Λάρισα και βλέπουν αυτό τον κόσμο, αναρωτιούνται αν πρόκειται για κάποια εκδήλωση ή τοπική γιορτή. Πολλοί οι αργόσχολοι, είναι και οι αγρότες της περιοχής που αράζουν εκεί. Αποφεύγω επίσης να συναντηθώ με συναδέλφους μου, για να αποφύγω τις πάγιες συζητήσεις περί τα εκπ/κα –εξάλλου από Δευτέρα θα τους έχω και θα μ’ έχουν βαρεθεί. Προτιμώ άλλα ήσυχα και πολλάκις μοναχικά στέκια με ή χωρίς ολιγομελή παρέα, περιμετρικά της πόλης, πολύ πράσινα και σίγουρα πιο φτηνά. Ναι πιο φτηνά, γιατί ο καφές στην πλατεία Ταχυδρομείο έφτασε στα 4,5 ευρώ (ένας φρεντουστσίνο κόστισε σε γνωστό μου 5,40 ευρώ!!!). Μαζί με τον καφέ και αν είμαι χωρίς παρέα, διαβάζω και μια αθηναϊκή εφημερίδα, κόντρα στη συνήθεια μου να τις διαβάζω ηλεκτρονικά, για να περάσει και λίγο η ώρα μου. Αυτό μου κοστίζει, εκτός από 1,30 ευρώ -η αξία της εφημερίδας- αλλά και στην ψυχική μου ηρεμία. Σκάνδαλα με ολίγον Παυλίδη, βατοπέδι και από σήμερα Σανιδάς μετά εκλογών -απλών ή διπλών- αρκετά ποδοσφαιρικά ιδιαίτερα περί Βαλβέρδε και μεταγραφολογικά σενάρια, γεμίζουν τα ¾ της ύλης. Στο υπόλοιπο τέταρτο …χωράει όλη η υπόλοιπη ύλη. Μετροφυλλώ, διαβάζω και σχολιάζω -παλιά συνήθειά μου την οποίαν …έμαθα από τον παππού μου τον ανατολίτη, ο οποίος όταν άκουγε τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο τις σχολίαζε μεγαλοφώνως -προκαλώντας έναν ιδιόμορφο «διάλογο» με τον εκφωνητή- είτε μουρμουρίζοντας, είτε σφυρίζοντας είτε βρίζοντας. Συνεχίζω κι εγώ την παράδοση, ακόμα και όταν παρακολουθώ μια ταινία θέλω να σχολιάζω ή να ρωτώ και έτσι να προκαλώ την οικογένειά μου και να με διώχνουν. Γι αυτό και ποτέ δεν έχω δει το τέλος των ταινιών τις οποίες φιλοδοξούσα να δω! Σήμερα θα σχολιάσω γραπτώς τίτλους που με …ερέθισαν. «Θύμα» μου η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

• «Σανιδώνει η ΝΔ για κουκούλωμα σκανδάλων» διαβάζω στον πρωτοσέλιδο τίτλο• βρεγμένη σανίδα που τους χρειάζεται, λέω εγώ.


• «Λιγότερη ύλη για τις Πανελλήνιες, όπως προκύπτει από τους σχεδιασμούς της επιτροπής Μπαμπινιώτη», • χρειαζόταν επιτροπή για να προτείνει και να αποφασίσει γι αυτό; Αν άκουγαν τους ειδικούς –εν προκειμένω τους καθηγητές της Δ/θμιας εκπ/σης, τους ίδιους τους μαθητές μα και τους γονείς τους.


• «Κίνδυνοι από τις τσίχλες νικοτίνης, έπειτα από τα αποτελέσματα βρετανικής μελέτης που τις ενοχοποιεί για την εμφάνιση καρκίνου του στόματος...»• από τη μια καρφώνουμε το τσιγάρο και τη νικοτίνη που έχει και προτείνουμε υποκατάστατα και από την άλλη …κατακεραυνώνουμε τα υποκατάστατα. Επί τέλους αποφασίστε γιατί είναι σοβαρό το θέμα και σηκώνει …τσιγάρο!


• «Αμερικανικό Μea Culpa. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον παραδέχτηκε ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας ότι η αμερικανική πολιτική τότε υπήρξε ατυχής και δηλώνοντας πως οι προηγούμενες προσπάθειες ατυχώς είχαν ως αποτέλεσμα να νιώσουν οι Ελληνοκύπριοι ότι υπήρξε προσπάθεια να τους επιβληθούν κάποια πράγματα»• για όσους υποστηρίζουν πως ο Τάσσος Παπαδόπουλος έθαψε την ευκαιρία για λύση του κυπριακού, με το ΟΧΙ που προέταξε.


• «Αποκαλυπτήρια και κουκουλώματα, ο τίτλος του Μικροπολιτικού και αναφέρεται από τη μια στα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Ρόδο και στην απουσία του Παυλίδη από την εκδήλωση». Δλδ οι …μεν αποκαλύπτουν -σήμερα- σκάνδαλα που οι …δε προσπαθούν να κουκουλώσουν ή οι …δε κουκουλώνουν τα σκάνδαλα που αποκαλύπτουν οι …μεν; Αυτό το σενάριο έχει ξαναπαιχθεί με τους …μεν να εναλλάσσονται στο ρόλο με τους …δε και τούμπαλιν. Σενάριο παντός καιρού και εποχών!


• «Ο κ. Κ. Καραμανλής θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει το τελευταίο δυνατό «όπλο» που διαθέτει για τη συγκυρία. Θα καλέσει δημοσίως τον κ. Παυλίδη να υποβάλει την παραίτησή του για το καλό της παράταξης και της χώρας…»• άντε με το καλό να τελειώνουμε με αυτήν την παυλιδίωση που μας πλάκωσε. Γιατί όμως δεν το κάνει; Ε, γιατί; Μήπως για το κούνημα του δακτύλου;


• «Εμείς, τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ, είμαστε η ραχοκοκαλιά του κόμματος, εμείς αποτελούμε τη λεγόμενη βάση του ΠΑΣΟΚ. Τα μέλη του ΠΑΣΟΚ παλεύουν, τρέχουν, κουράζονται, κινδυνεύουν, παίζουν το κεφάλι τους, ματώνουν κάθε μέρα για να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ, για να το μεγαλώσουν και για να…» καημός ενός αφισοκολλητή ...πρασινοφρουρού, ίσως. Και μέμφεται τους άλλους τους καπεταναίους που απολαμβάνουν τη "θέση" προσδοκώντας. Καημός μεγάλος...
  

Ουφ, κουράστηκα. Τα υπόλοιπα διαβάστε τα μόνοι σας είτε αγοράζοντας την εφημερίδα είτε μέσα από την ηλεκτονική της έκδοση. Και συμπληρώστε τα δικά σας σχόλια. Καλό απόγευμα.

(*) Μπινελίκι:

1. Αισχρό βρίσιμο, που μόνο μπινές θα μπορούσε να εκφέρει...

2. Μεζεδάκια πικάντικα και μικρής ποσότητας συνήθως, που συνοδεύουν «σκληρά», «πατροπαράδοτα» οινοπνευματώδη (ούζο, τσίπουρο, κλπ).

3. Το γλυκό -συνήθως ανατολίτικης προέλευσης- που είναι τίγκα στο σιρόπι. Ένας τρώει, δύο παθαίνουν ζάχαρο. Είναι ό,τι πείς για χέσιμο.

Στον τίτλο, χρησιμοποιώ τον 2ο ορισμό. Τώρα αν εσείς θέλετε να τον αλλάξετε, no problem!

Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη

Χριστός ανέστη και όσοι βλέπετε κουτάκια, μην ανησυχείτε, η οθόνη σας δεν τα ‘παιξε• η γραμματοσειρά γαρ πολυτονική!

«Μέ τό χαρμόσυνο αὐτό μήνυμα τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλπίδος χαιρετίζει αἰῶνες τώρα ἡ Ἐκκλησία τούς πιστούς της. Ὁ σαρκωμένος Λόγος, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός νίκησε τόν θάνατο, χαρίζοντας νέες προοπτικές, δίδοντας νόημα καί πνοή στά ὁράματά μας, ὑπενθυμίζοντας τήν ὑπεροχή τοῦ φωτός ἔναντι τοῦ σκότους.
Μέσα σ' αὐτό τό σκοτάδι, ἡ ἀμαυρωμένη ἀπό τήν ἁμαρτία εἰκόνα ἑκάστου ἀνθρώπου ἀλλοιώνεται καί ταυτίζεται μέ τήν ἀπώλεια καί τό μῖσος. Αὐτή τήν εἰκόνα ἔρχεται καί μεταμορφώνει ὁ Ἀναστημένος Χριστός. Μεταμορφώνει ὅλους μας καί τόν καθένα χωριστά. Μᾶς προσκαλεῖ νά ὑπερβοῦμε τά τείχη τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς προσωπικῆς αὐταρέσκειας, δείχνοντάς μας τό φωτεινό μονοπάτι τοῦ ἐμεῖς καί ὄχι τοῦ ἐγώ.
Μέσα σ' αὐτό τό φῶς τό ἄτομο συναντᾶ τήν προσωπική του ἔκφραση, πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν συνάντηση τοῦ Θεοῦ μέ τήν προσφορά μας στό πρόσωπο κάθε ἄλλου, κάθε ξένου, ἀνεξαρτήτως γλώσσας, χρώματος, θρησκείας καί πολιτισμοῦ. Ἡ πατρίδα μας βιώνει σήμερα αὐτή τήν πρόκληση. Καλεῖται νά ἀποδείξῃ τήν μακραίωνη ἱστορία της, τόσο στήν κοινωνική ἀνάπτυξη, ὅσο καί στήν οἰκογενειακή καί προσωπική. Τά σύννεφα τῆς ἐπερχόμενης οἰκονομικῆς κρίσης μπορεῖ νά σκεπάζουν τίς προοπτικές καί τό μέλλον πολλῶν ἀδελφῶν μας, βαθύτερη κρίση, ὅμως, ζοῦμε, ὅταν συνεχίζουμε τήν προκλητικά ἀδιάφορη στάση μας πρός τόν ἄλλο. Ἀναρωτηθήκαμε ἄν ὁ ἀναστάσιμος αὐτός χαιρετισμός «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» σημαίνει ἀνάσταση καί γιά τόν διπλανό μας; Ἐκεῖ, ἀδελφοί μου, ἄς δείξουμε τήν μεγαλοψυχία μας. Ἐκεῖ ἄς δείξουμε τή διαχρονικότητα τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος. Ἐκεῖ ἄς δείξουμε τήν οὐσιαστική πίστη μας στόν Θεό καί ὄχι τήν ἐπιδερμική μας προσέγγιση σ' ἕνα ὄμορφο ἔθιμο».

Απλά, λιτά, λακωνικά, σοφά, ανθρώπινα και σύγχρονα τα λόγια του Αρχιεπισκόπου από το Αναστάσιμο Μήνυμα του για το 2009.

Χριστός Ανέστη αδέλφια, γιατί αυτή είναι η ευχή των ημερών και όχι το ..πανταχού παρόν Χρόνια Πολλά, επειδή ντρεπόμαστε για το πρώτο. Χριστός Ανέστη η προσφώνηση και Αληθώς Ανέστη η αντιφώνηση, αλλιώς δεν έχει νόημα να γιορτάζουμε το Πάσχα και την Ανάσταση. Γιατί το Πάσχα και η Ανάσταση, δεν είναι ένα ακόμη έθιμο, μια ακόμη αργία. Εορτών εορτή και πανήγυρις εστί πανηγύρεων. Και όσοι δηλώνουν άθεοι ή άθρησκοι, τίμιο και σωστό είναι αυτές τις μέρες που δε γιορτάζουν, να μην εκμεταλλεύονται την αργία παρά να συνεχίζουν να εργάζονται. Αμ΄ έπος αμ΄ έργον. Λιγοστά και πικρά τα λόγια από το αναστάσιμο μήνυμα του phlou...flis. Για να αποδώσομεν τα καίσαρος καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Αλλιώς, ακόμα μια φορά υποκρινόμαστε και καιροσκοπούμε!

ΥΓ. Την μαύρη επέτειο της 21ης του Απρίλη, της κατάλυσης της δημοκρατίας, την προσπερνάω. Οι μνήμες και τα αποτελέσματα αυτής βαθειά χαραγμένα μέσα μου την διαγράφουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! Εξάλλου, τόσοι άλλοι θα αναφερθούν σ' αυτήν, εγώ τι να προσθέσω;

Ένα …ηλίθιο έθιμο έγινε εφιάλτης ή η ηλιθιότητα κάποιων τον προκάλεσε;

Δωδεκάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τους τη ζωή για ένα «έθιμο». Όχι, μη νομίσετε πως το «έθιμο» επιτάσσει αυτό να γίνει. Είναι η ηλιθιότητα κάποιων, μάλλον μια ηλίθια …άμιλλα ανάμεσα σε νεαρούς κυρίως. Μαθητές έφτασαν στο σημείο να βγάλουν μαχαίρια για να «προστατέψουν» τα ξύλα που μάζεψαν για τη λαμπρατζιά τους. Άλλοι τρεις νέοι οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο με εγκαύματα. Σε μια μόλις μέρα, σημειώθηκαν 17 πυρκαγιές που σχετίζονται με λαμπρατζιές. Σε μια περίπτωση νεαροί στη έκαψαν και αυτοκίνητο που βρισκόταν πλησίον εκκλησίας. Κόβουν δέντρα (τρεμιθιές, χαρουπιές, κυπαρίσσια και άλλα) για να καούν στην παραδοσιακή λαμπρατζιά και το Τμήμα Δασών ανησυχεί γιατί δεν έχουν επίγνωση της οικολογικής καταστροφής που προκαλούν. Ανήλικοι επιτέθηκαν στους αστυνομικούς για να μην τους χαλάσουν το «έθιμο». Γενικότερα, ανησυχητικές διαστάσεις προσλαμβάνουν τα περιστατικά παραβατικότητας που σχετίζονται με τα έθιμα του Πάσχα, με την Αστυνομία, τις δημοτικές Αρχές και την Πυροσβεστική να συντονίζονται για πρόληψη τραγικών καταστάσεων.

Για όσους αγνοούν, Λαμπρατζιά είναι η μεγάλη φωτιά που ανάβεται το βράδυ της Ανάστασης, στην Κύπρο, για να "κάψει τον Ιούδα" –κάτι σαν τη φωτιά που καίει τον καρνάβαλο. Αυτή η μεγάλη φωτιά ανάβεται συνήθως στον περίβολο ή σε ανοικτό χώρο κοντά σε ιερούς ναούς. Αλλά τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε μάστιγα, σε ηλίθια …άμιλλα καθώς νεαροί από διάφορες ενορίες ή χωριά ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη συγκέντρωση μεγάλων ποσοτήτων ξύλων -κυπριαστί κουζούλες- για τo άναμμα της μεγαλύτερης λαμπρατζιάς. Και εκεί συμβαίνουν τα ευτράπελα που περιγράψαμε πιο πάνω.

Αυτό το «έθιμο» όμως έχει αναστατώσει την πολιτεία. Από τώρα άρχισαν να ανησυχούν Αστυνομία και Πυροσβεστική. Οι αρχές έχουν τεθεί σε συναγερμό για πάταξη του «εθίμου» και θα βρίσκονται σε επιφυλακή όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα και ειδικότερα το Μεγάλο Σάββατο. Σε κάποιους Δήμους επεχείρησαν να θέσουν τέρμα στον πόλεμο των λαμπρατζιών η Αστυνομία, η Μητρόπολη, η Πυροσβεστική καθώς οι νεαροί στις γειτονίες και στις ενορίες της πόλης έχουν παρεκτραπεί επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια, καίγοντας τα ξύλα που συγκεντρώνουν νεαροί «αντίπαλων» ενοριών. Άρχισαν και οι πεζές περιπολίες αστυνομικών στο κέντρο των πόλεων για αποφυγή κλοπών ξυλείας. Χθες το απόγευμα σε ένα χωριό, αστυνομικοί που πήγαν να ελέγξουν λαμπρατζιά, δέχθηκαν ομαδική επίθεση από εξαγριωμένους νεαρούς, με αποτέλεσμα να σημειωθούν συμπλοκές και μικροτραυματισμοί.

Η λύση μία είναι: να καταργηθεί το …αιμοβόρο αυτό έθιμο. Όπως και αυτό των κροτίδων, των πυροτεχνημάτων και άλλων τόσων βάρβαρων «εθίμων» που κοστίζουν ακόμη και ζωές. Ξέρουμε να χάνουμε τις ζωές μας αλλού κι αλλού, δεν είναι δα και τόση ανάγκη να τις χάνουμε και με τον τρόπο αυτόν!

Και με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης, να ευχηθώ σε όλους και όλες σας, στους χιλιάδες αναγνώστες μου, Καλές γιορτές και Καλή Ανάσταση, ή όπως λέμε στην Κύπρο, Καλή Λαμπρή. Για όσους δε ταξιδεύουν ή σκοπεύουν να ταξιδέψουν, ας αποφασίσουν φέτος να τσουγκρίσουν μόνο αβγά.

Πάσχα ἱερόν, άγιον, μέγα ανέτειλε καί θάλπει, φωτίζει καί λαμπρύνει τόν κόσμον. «Νύν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε καί γή καί τά καταχθόνια».

Πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου: ναύαρχος μιας Κιβωτού

«Το νοιάξιμο ξέρετε, κάνει θαύματα…», τίτλος ρεπορτάζ της Λίνας Γιάνναρου, στη Κυριακάτικη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Αναφέρεται στην Κιβωτό του Κόσμου που 11 χρόνια χαρίζει αγάπη σε παιδιά από κάθε μέρος της γης και στον ιερέα Αντώνιο Παπανικολάου το εμπνευστή, ιδρυτή, καθοδηγητή και ναύαρχο αυτής της Κιβωτού. Και το αναδημοσιεύω σήμερα, Μεγάλη Δευτέρα που είναι.

Μιλάει για το ξεκίνημά του, για το τι αντίκρισε στον Κολωνό όπου διορίστηκε, για τα 11 χρόνια της δράση της Κιβωτού, για τους 250 εθελοντές, για τα πάνω από 250 παιδιά που φιλοξενούν, για το θεσμό της οικογένειας, για την πολιτεία, για το κατεστημένο, για τα σκάνδαλα της Εκκλησίας και πόσο τον πληγώνουν, για την επικείμενη βράβευσή του από την Ακαδημία Αθηνών και για την ενδεχόμενη επιλογή του ως νικητή του βραβείου Heroes του CNN.

Απολαύστε το: «Είχε μόλις τελειώσει τις σπουδές του στη Θεολογική –ήταν το 1998– όταν έλαβε το «χαρτί»: Αγιος Γεώργιος Κολωνού. «Πού;», ήταν η πρώτη σκέψη του (τότε) 26χρονου ιερέα Αντωνίου Παπανικολάου. Γεννημένος στη Χίο και μεγαλωμένος στη Δραπετσώνα, λίγα γνώριζε για τη γειτονιά αυτή της Αθήνας. Ότι κι αν άκουσε όμως από φίλους και γνωστούς δεν έφτανε να τον προετοιμάσει γι’ αυτό που θα αντίκριζε φθάνοντας εκεί….»

Περισότερα για την Κιβωτό του κόσμου θα βρείτε μ' ένα κλικ ΕΔΩ!

Βερολίνο, 2008, Αύγουστος: μέρος Α'

Μιας και η ...κούτρα μου δεν κατεβάζει φρέσκιες ιδέες μα ούτε θέλω να ...ταλαιπωρήσω το μυαλό με επίκαιρα θέματα -τα οποία άλλωστε παρακολουθώ από τους άλλους- σκέφτηκα να αναρτήσω διάφορες φωτογραφίες από την επίσκεψή μου, πέρσι τον Αύγουστο, στο Βερολίνο. Ξεκινάω με την α' θεματική ενότητα: Μοντέρνα κτίρια-πολυκατοικίες αλλά όμορφα συνάμα.

ομοιόμορφες πολυκατοικίες







προσέξτε το κτίριο που καθρεφτίζεται στο γυάλινο κτίριο



έντονα χρώματα



Τα κτίρια στο Sony Center













και τα τρία κτίρια μαζί



νυχτερινή ματιά







το παλιό δίπλα στο καινούριο





Το κτίριο της Βρετανική πρεσβείας





από τη σύντομη επίσκεψή μας στη Δρέσδη



η πολυόροφη πολυκατοικία στην οποία διαμέναμε

Γιατί όχι και τουρκοκύπριοι στην ευρωβουλή;

Είναι γνωστή και ολοφάνερη η προσπάθεια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για de facto αναγνώριση του διχοτόμησης της Κύπρου. Οι προσπάθειές τους εντείνονται και απλώνονται σε όλους τους τομείς. Στον πολιτικό κυρίως αλλά και σε άλλους, όπως στον αθλητισμό -άπειρες οι προσπάθειές τους για εμφάνιση Τουρκοκυπριακών ομάδων σε διεθνείς αγώνες. Πέραν ορισμένων εξαιρέσεων –από ισλαμικές χώρες- το «αίτημά» τους δεν γίνεται αποδεκτό, κυρίως χάριν των προσπαθειών τόσο της κυπριακής κυβέρνησης όσο και της ελλαδικής –όταν το παίρνουν …χαμπάρι, γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις αντίθετες, όπως η επίσκεψη του τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην Ουάσιγκτον ή η μονομερής επίσκεψη Ομπάμα στην Τουρκία.

Τελευταία προσπάθεια του τ/κ ηγέτη κου Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και της Τουρκίας είναι οι επικείμενες ευρωεκλογές. Ο κος Ταλάτ έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο της Ευρωβουλής Χανς Γκερτ Πέτερινγκ, ημερομηνίας 19 Μαρτίου, με την οποίαν ο Τ/κ ηγέτης αξιώνει χωριστή εκλογική διαδικασία για την τ/κ κοινότητα και την εκλογή δύο (2) Τ/κ ευρωβουλευτών από σύνολο 6 που αναλογούν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Υποδεικνύει ότι και στην περίπτωση που δεν γίνει κατορθωτή η εκλογή δύο Τ/κ ευρωβουλευτών στην Ευρωβουλή υπό τη νέα της σύνθεση (δηλαδή μετά τον Ιούνιο), τότε οι δύο αυτές έδρες θα πρέπει να μείνουν κενές μέχρι την κατάληψή τους από τους εκπροσώπους της τ/κ κοινότητας, με τη λύση του Κυπριακού.
Αν και ο πρόεδρος Πέτερινγκ δεν έχει ακόμη απαντήσει στην επιστολή Ταλάτ, γίνεται κατανοητό ότι θα κινηθεί με βάση τη διεθνή νομιμότητα και όσα προβλέπονται στις Συνθήκες. Στο πλαίσιο αυτό, όπως έλεγαν κύκλοι της Ευρωβουλής, η Κυπριακή Δημοκρατία, είτε με βάση τη Συνθήκη της Νίκαιας είτε με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας, θα εκλέξει 6 ευρωβουλευτές.
Με δυο λόγια, η Ευρωβουλή απορρίπτει το αίτημα των Τ/κ αλλά συντηρεί εναλλακτική εισήγηση, που περιλαμβάνεται στην επιστολή του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, προκειμένου να προσκληθούν δύο Τ/κ «βουλευτές» στις εργασίες της Ευρωβουλής με καθεστώς «παρατηρητή» από τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο και μέχρι την επίλυση του Κυπριακού.

Θα μπορούσε, κατά την άποψή μου, η κυπριακή κυβέρνηση, από τη δική της πλευρά, να προχωρήσει σε μια προωθημένη κίνηση. Να ψηφίσουν και οι Τουρκοκύπριοι οι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως η κυπριακή κυβέρνηση γνωρίζει ονομαστικά τους έποικους τούρκους που παράνομα κατοικούν στο βόρειο μέρος. Εξάλλου, έχει τους καταλόγους των τ/κ πριν από το ’74 και με βάση αυτούς να καλέσει τους τ/κ να προτείνουν δύο (2) υποψήφιους εξ αυτών και να τους ψηφίσουν στο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου. Έτσι, οι έποικοι θα αποκλειστούν, ενδεχομένως δύο (2) τ/κ θα εκλεγούν και θα πάψει να υπάρχει το θέμα της «απομόνωσης" των τ/κ, που τόσο πιπιλίζει η Τουρκία αλλά και πολλά άλλα κράτη, ευρωπαϊκά και μη, ακόμη ακόμη και ανώτατοι αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον.
Δε γνωρίζω πόσο εφικτή είναι η πρόταση αυτή, δε γνωρίζω πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι αυτή η διαδικασία. Απλώς, διαβάζοντας στον κυπριακό Τύπο το σχετικό θέμα της –όπως δείχνουν τα πράγματα- άρνησης της ευρωβουλής στην πρόταση Ταλάτ, αυτόματα μου ήρθε η ιδέα. Πιστεύω δε πως πρέπει να αποστερηθεί η τ/κ πλευρά, η Τουρκιαή και οι σύμμαχοί τους από αυτό το «επιχείρημα», για δήθεν απομόνωση των τ/κ. Γνωρίζω πως ακόμη και ευρωπαϊκά χρήματα μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, κατευθύνονται προς τα κατεχόμενα. Η φωτογραφία κάτω αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Είναι από την περσινή επίσκεψή μου στην Κύπρο και η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε στη γενέθλια (μου) πόλη Κερύνεια. Είναι μια προσπάθεια διατήρησης της παλιάς πόλης με επισκευές και συντηρήσεις δρόμων και κτιρίων. Φίλος και συμμαθητής μου ο οποίος εργάζεται σε παρόμοια ευρωπαϊκά προγράμματα με διαβεβαίωσε πως αυτή η προσπάθεια έγινε σε συνεργασία και τις δύο κοινότητες και πως μελλοντικά θα επεκταθεί και σε άλλους τομείς.

Καιρός είναι για ευέλικτες και επιθετικές πολιτικές στην εξωτερική πολιτική και να πάψουμε να μεμψιμοιρούμε για ξένους παράγοντες και ξένους δάκτυλους. Αλλά όταν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι …χτενίζονται (ίδε κα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη-Κούβελου και ποιος οίδε τι άλλο…) και χτίζουν το προσωπικό τους προφίλ, τι να περιμένει κανείς; Να μας λυπηθούν; (για τον κύπριο ομόλογο της κας Μ-Μ-Κ δεν γνωρίζω κάτι, οπότε δεν κάνω καμιά αναφορά). Αντ' αυτών ...η Ομογένεια, η οποία πέτυχε, μετά από κινητοποιήσεις, προσωρινή ματαίωση (απλώς) της συνάντησης Ταλάτ με την Κλίντον. Όποιος παρακολουθεί τις ανταποκρίσεις του Μ. Ιγνατίου έχει εξηγήσεις για την αμερικανική συμπεριφορά. Με την εκλογή του νέου Αμερικανού Προέδρου, τίποτε δεν φαίνεται ν’ αλλάζει στις φιλοτουρκικές μεθοδεύσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου βάλλονται από παντού: Από αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, από διπλωμάτες των αμερικανικών πρεσβειών στην Αθήνα, την Άγκυρα και τη Λευκωσία, από «αναλυτές» ινστιτούτο και υπηρεσιών, από «εκθέσεις» τοπικών «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» (που από την αλλοδαπή κατευθύνονται και χρηματοδοτούνται) κ.λ.π. Έναντι αυτών των μεθοδεύσεων, απλώς αποκρούει η Ομογένεια!