Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Το παραμύθι ενός ...αιθεροβάμονα ή ζώντας ένα ...λευκό όνειρο

Ξυπνώντας ένα πρωί μόνη σ' ένα μοναχικό δωμάτιο...

...αντίκρυσα από το παράθυρό μου μιαν ...άσπρη μέρα.

Αγνοώντας τις απαγορεύσεις...

...άρχισα να ανηφορίζω και να ανηφορίζω...

...ώσπου, νύχτα πια, έφτασα σ' έναν πύργο.

Κινήθηκα μέσα σε σκοτεινές στοές...

...μέσα σε παραμυθένιους κόσμους...

...σε χρυσαφένιους κόσμους...

...και πίστεψα ότι νέοι ορίζοντες ανοίγονται μπροστά μου...

...ώσπου ανακάλυψα ότι ...πετάω στα σύννεφα!!

Και τότε προσγειώθηκα ανώμαλα οπότε διαπίστωσα πως ήταν όντως μια ...άσπρη μέρα.

Υ.Γ. Φωτοαναμνήσεις από ένα πρόσφατο ταξίδι της phlou...flenas στο Σάλτσμπουργκ και τη Βιέννη, την επομένη της πρωτοχρονιάς του 2008, χωρίς τον αγαπημένο (;;) της σύζυγο!!

1 σχόλιο:

KitsosMitsos είπε...

Όμορφη περιήγηση.

Παραμύθι ή αλήθεια;

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...