Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Βιέννη-Παρίσι και η φωταγώγηση στις γιορτινές μέρες

Γιορτινές οι μέρες που περάσανε, γιορτινά και τα λαμπιόνια που φωτίζανε τα μπαλκόνια, τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης –των πόλεων γενικότερα. Δώσανε μια διαφορετική –και χαρούμενη ομολογώ- νότα στην ατμόσφαιρα των …καταθλιπτικών πόλεων. Αλλά… Ναι, υπάρχει και το αλλά –και θα διαπιστώσετε ότι δεν πρόκειται περί γκρίνιας.


Γνωρίζουμε όλοι την Βιέννη, την πόλη «Ορχήστρα», την πρωτεύουσα της «σοβαρής μουσικής» του μπαρόκ και του ροκοκό -ή όπως αλλιώς την παρομοιάζουν-, τον σημαντικότερο, ίσως, προορισμό των ταξιδιωτικών γραφείων. Αλλά Βιέννη δεν είναι μόνο αυτό. Οι έρευνες, καταγράφοντας την ποιότητα ζωής που προσφέρει στους τυχερούς κατοίκους η πρωτεύουσα της Αυστρίας, της απένειμαν το «αργυρό μετάλλιο». Η Βιέννη έρχεται δεύτερη, μετά τη Γενεύη, στην κατάταξη των ιδανικών πόλεων, στην αξιολόγηση των τόπων όπου οι καθημερινές πραγματικότητες και οι γενικότερες υποδομές διασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή διαβίωση. Φέτος ειδικά, ο Δήμος της, θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα στους δημότες και στον κόσμο γενικότερα, αποφάσισε να μην ανάψουν τα χιλιάδες λαμπιόνια και φωτεινά στολίδια στην πόλη κατά τη διάρκεια των εορτών, παρά μόνο σ’ ένα κεντρικό δρόμο. Υπολόγισαν δε ότι με την οικονομία σε ενέργεια που θα κέρδιζαν θα μπορούσαν να κτίσουν -ή να συντηρήσουν- ένα σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Τα ίδια έπραξε και ο Δήμος του Παρισιού. Ο Πύργος του Άιφελ, την φετινή πρωτοχρονιά, δε φωταγωγήθηκε περισσότερο απ’ ότι τις υπόλοιπες ημέρες, παρά μόνο με κάποια αστέρια παραπάνω κι έναν προβολέα στην κορυφή ο οποίος φώτιζε τον ουρανό. Καθόλου φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα προς …απογοήτευση των χιλιάδων τουριστών οι οποίοι ξενύχτησαν για να απολαύσουν και να απαθανατίσουν το…φωτεινό θέαμα. Και αυτό το κάνανε για λόγους οικονομίας ενέργειας.

Και ερχόμαστε στους δικούς μας Δήμους. Πού να πιάσουν τα μηνύματα των εποχών. Η βιτρίνα πάνω απ’ όλα. Το φανταχτερό και το κιτς βρίσκονται σε πρώτη θέση (θα θυμάστε τον …. με το …ψηλότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Ευρώπη). Τα υπόλοιπα –κουλτούρα, πολιτισμός, περιβάλλον, ενέργεια- σε δεύτερη μοίρα. Και για να μην αδικούμε τους …Άρχοντες, κι εμείς οι πολίτες –και δεν μ’ αρέσει καθόλου αυτή η έκφραση «οι απλοί πολίτες»- δεν νομίζω να υπολειπόμαστε σε παρόμοιες ενέργειες. Σκεφτήκαμε ΟΛΟΙ μας αλήθεια, πόσα σχολεία ή νηπιαγωγεία ή παιδικούς σταθμούς θα μπορούσαμε να συντηρήουμε ΑΝ δεν ανάβαμε στα μπαλκόνια μας τα φωτεινά στολίδια; Η ενέργειά μας αυτή θα ήταν απλώς ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ, ένα ΜΗΝΥΜΑ για το τί μπορούμε να πετύχουμε αν θέλουμε.

Υ.Γ. Ελπίζω να μην διαβαστεί ως γκρίνια παρά ως μία συμβολική κίνηση και ας συμπίπτει με την περίοδο των εορτών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...