Μαντήλες, μπούρκες, μαύροι και ο Γουάκο

Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή και αφορά σε εσάς που μιλάτε για μαντήλες έξω από τα σχολειά, που φοβάστε πως θα αφαιρέσουν τις εικόνες από τα δικαστήρια και τις σχολικές αίθουσες, που τρομάζετε με την μπούρκα, που κομπλάρετε μπροστά σε μαύρους (αυτό το έγχρωμος δεν το καταλαβαίνω) κλπ.

Ο εγγονός μου πάει παιδικό σταθμό. Από τα μισά της περσινής χρονιάς ανέφερε ένα ‘’γουάκο”, ο γουάκο έτσι, ο γουάκο αλλιώς, ο γουάκο είπε, ο γουάκο έκανε… Λέγαμε …παιδιάστικη ορολογία. Ώσπου ανακαλύψαμε (τρόπος του λέγειν) πως γουάκο είναι ένας συμμαθητής του, ένα μαυράκι, που ήρθε πράγματι στη τη μέση της χρονιάς και που οι γονείς του ήρθαν από την Πάτρα. Ο μελαμψός Γουάκο λοιπόν από την Πάτρα. Αυτό ήξερε ο εγγονός μου, αυτό μας έλεγε ο εγγονός μου. Δεν είπε ποτέ …ήρθε ένα μαυράκι στο τμήμα μου, ο Γουάκο, από την Πάτρα. Απλά …ήρθε ο Γουάκο. Έτσι απλά. ….Ανακαλύψαμε επίσης πως ο Γουάκο είναι υιοθετημένος και μάλιστα και οι δυο γονείς τους είναι λευκοί!

Οι παππούδες μας στην Κύπρο, φορούσαν βράκες. Λέτε να έκρυβαν βόμβες από κάτω; Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντήλα. Λέτε να ήσαν κρυφές …τζιχαντίστριες. Οι ιερωμένοι φοράνε ράσα. Λέτε κι αυτοί να είναι ζωσμένοι με εκρηκτικά; Ποιος οίδε;