Όσο άσχημη, απάνθρωπη, κακοφτιαγμένη, πολυάριθμη, χωρίς ρυμοτομία και υποβαθμισμένη μπορεί να είναι μια πόλη, εν τούτοις μπορεί κανείς να ανακαλύψει όμορφες γωνιές της, όμορφες διαδρομές∙τόσο κοντά, τόσο μέσα αλλά και τόσο …απέξω από αυτήν. Θα σας περιγράψω φωτογραφικά μια τέτοια διαδρομή για την οποίαν είμαι σίγουρος πως πολλοί κάτοικοι αυτής της πόλης δεν γνωρίζουν ή δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν. Πρόκειται για μια διαδρομή μέσα στη φύση, μέσα σε πράσινο, δίπλα σε ..νερό. Ένα νερό που φαίνεται ακούνητο, βουβό, έχει όμως μια μικρή ροή που φαίνεται μόνο σε ορισμένα σημεία και έχει χρώμα …καφέ. Μια διαδρομή που σε κάνει να …χάνεσαι, να ξεχνιέσαι και να αναρωτιέσαι που στ’ αλήθεια ήταν κρυμμένη τόσα χρόνια τέτοια ομορφιά. Πολλές φορές δεν έχει σημασία το μήκος της διαδρομής και η χρονική διάρκεια της βόλτας, αλλά για όσους αρέσκονται στους αριθμούς, το μήκος της συγκεκριμένη είναι 5.155 μέτρα. Ας αφήσουμε τα λόγια και ας πάμε στις πράξεις, για την ακρίβεια στις φωτογραφίες.
.gif)
2 σχόλια:
Εξαιρετική η πράσινη βόλτα σου. Κάπου σε κάποια ρεματιά τα άλογα βοσκούσαν αμέριμνα, δίπλα στα νερά. Με τέτοια πράσινα μονοπάτια, η πόλη αναγεννιέται μέσα απο τις στάχτες της.
Ελπίζω να πέρασες όμορφα και να ανανεώθηκες
Πρόκειται μήπως για το πολυτραγουδημένο "της Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό";
Δημοσίευση σχολίου